Gedachten hebben mij de laatste tijd veel bezig gehouden. Nieuwe leuke, lieve mensen ontmoet op ldvd en elders. Raar, omdat ik dat nog nooit gedaan heb. Maar ik ben wel dankbaar dat ik deze nieuwe mensen heb leren kennen, al komt mijn aanwezigheid bij sommige niet altijd goed over. Begrijpelijk, maar ik ben echt geen kwaaie hoor.

Pfff.... waar moet ik beginnen.

5 weken maakte zij het uit. De koek was op. Volgens haar te weinig waardering en zij betaalde meer in het huishouden dan ik. Er zullen nog wel meer punten zijn waar iets op stuk kan lopen, maar die schieten me nu niet te binnen. Er is in die 5 weken meer gebeurd dan is onze hele relatie van 7 jaar. Verdriet, pijn, woede, onbegrip, onbeantwoorde vragen, zelfs bepaalde zaken van het huis niet kunnen bespreken, heeft ze wel of geen ander en je hoofd die overspoelt wordt met een bepaald soort druk.

EDIT : Bedankt voor jullie reakties. Toch wil ik haar niet echt confronteren, maar wel in een duidelijk gesprek uiten dat ik deze handeling stijlloos vind. Ik zal ook vermelden dat ik een STERK vermoeden heb dat ze al met een ander bezig is. Ik weet wel dat ik het ook kan laten rusten, maar daar krijg ik toch later spijt van. Zeker als ik haar deze vraag al eerder heb gesteld en haar vertrouwd heb, dat dit niet zo was. Liegen? Alleen om geen confrontatie aan te gaan.