Hoelang moet het ellendige gevoel nog blijven? Het lijkt wel alsof de gevoelswisselingen elkaar steeds sneller afwisselen. Je zou toch verwachten dat de leuke periodes het gaan winnen van de verdrietige periodes. Het ziet er nu naar uit dat als er weer wat leuks is geweest je daarna gelijk word afgestraft. Zucht ... was het maar vast een jaar later. Zat je maar niet meer elke dag in mijn hoofd. Nog steeds de uitknop niet kunnen vinden. Soms, soms gaat die even uit. Om daarna weer vol power aan te gaan. Wat doe je nog steeds in mijn hoofd. Ik wil niks meer van je. Ik moet niks meer van je. Kan je het nog steeds niet vergeven. Ben nog steeds heel boos op je ondanks dat mijn liefde voor jou overheerst. Ik begrijp nog steeds niet dat je het op deze manier hebt kunnen beeindigen. Zo lief als je altijd was. Voor mij. Voor iedereen. Het zal altijd wel een onbeantwoorde vraag blijven waarom je het zo gedaan hebt. Alleen jij weet het werkelijke antwoord waar je niet eerlijk vooruit durft te komen. Dat is je eigen, weglopen. Dat zit in je. Weglopen van de werkelijkheid. Van alles. Je kan niet blijven rennen schat. Dan loop je zo hard dat je jezelf weer tegenkomt. Als ik "wakker" was geweest had ik het kunnen (moeten) weten dat dit ooit mijzelf zou kunnen overkomen. Dat je ook van mij zou kunnen weglopen. Was ik zo blind of kan je toch zo goed toneel spelen. Je was in iedergeval niet fair naar mij en hebt op een verschrikkelijke manier misbruik gemaakt van mijn vertrouwen. Daar sta ik en anderen nog steeds vol verbazing van te kijken. Ach, ik ben blijkbaar nog niet van je af want je tiert nog elke dag in mijn hoofd. Geduld moet ik hebben. Geduld zoals ik dat altijd met je hebt gehad. Alleen nu om je los te kunnen laten. Ik heb geen keuze. Die had ik wel en die was voor jou. Maar voor een stel zijn er twee nodig. Hoelang, hoelang blijf je nog. Ga toch weg. Ga toch weg. Ga toch alsjeblieft weg.