Hallo Chantal,

Ik begrijp hoe je je voelt. Mijn vriendin heeft het ook gepresteerd om binnen anderhalve maand een relatie van twee jaar, die zij omschreef als 'het mooiste ooit' door te slikken, te verteren en uit te werken, door nu al te gaan samenwonen met haar vriend van wie zij het bestaan dezelfde anderhalve maand ontkend heeft. Ik weet hoe zuur het is en brandt vanbinnen... Je onrust, je woede... Je terechte woede. Zeer terecht, Chantal, want hoe je het ook bekijkt en draait of keert, je bent besodemieterd. Ofwel kende hij zijn nieuwe vriendin al voor hij jou kende, ofwel is zijn nieuwe relatie een vlucht, een reactie op jullie breuk. In beide gevallen is het vertrouwen onherroepelijk gebroken. Welk van beide gevallen ook de waarheid is, het lag buiten jouw macht.

Het is makkelijk te zeggen, vergeet de onrust, vergeet de woede! Neen, je moet de woede laten bestaan in je. Geef de woede betekenis en uiting. Schrijf alles op in een schriftje, op blaadjes papier, die alleen voor jou bestemd zijn. Schrijf het ?ɬ©?ɬ©nmaal op en lees het niet, tot je er klaar voor bent. Dat moment komt, Chantal en dan zal je voelen dat wat je schreef anders zal aanvoelen wanneer je het herleest dan het moment van schrijven zelf. Laat de gevoelens bestaan.

Wat betreft de toekomst... Ik begrijp je volkomen, die angst naar feestdagen, verjaardagen, mijlpalen uit jullie relatie... Klamp je vast aan je familie en vrienden. Zij laten je niet vallen. Praat met hen. Ze zullen het begrijpen en trachten toch het mooiste ervan te maken. Het is pas voorbij, natuurlijk ziet alles er zwart en schemerig uit. Maar doorheen de geschiedenis, in elk verhaal van de oudheid over de middeleeuwen tot de toekomst... Elk verhaal kent een duisternis en een lichtje om die te doorbreken. Laat je angst bestaan voor de toekomst. Laat je gevoelens in je bestaan en praat met je vrienden. Het ebt weg, zachtjesaan... Als je vriend na drie weken kan samenwonen met een ander, Chantal, verdien je beter... Je verdient beter dan bedrog of iemand die wegvlucht voor de realiteit. Je vindt het misschien onnozel om te lezen in je gemoedsgesteltenis, maar bedrog of vlucht, welkook van beiden zouden tenlangenleste ooit in de weg gekomen zijn. Ik kan niet zeggen dat 'hij de ware toch niet was', dat kan alleen jij, maar mettertijd gaan het stof en de zandkorrels van deze woestijnstorm der gevoelens weer liggen... En dan kan je het terug overzien en zal je je stilaan beter voelen. Vertrouw op je vrienden en je gevoelens, dewelke je klaarheid brengen. Maar heb er geduld voor...

Groeten,
Drazic

Hier komen roddels van hoor : ). Als ik niet hoef te werken met oud en nieuw vind ik alles best. Gezellig!