Lieve lotgenoten

Ik ben bijna 2 jaar lid op deze site. Het betekent niet dat ik al 2 jaar ldvd heb, tussenin heb ik mijn relatie met mijn ex nog voor een hele periode n kans gegeven. Een kans tegen beter weten van anderen. Dacht dat het bij ons anders zou zijn. Maar helaas ben ik hier opnieuw beland en intussen ben ik nog steeds bezig met het verwerkingsproces.

Toch wil ik jullie een hart onder de riem steken... Ik heb er al velen zien komen en gaan, het gaat gepaard in verschillende stappen:
- de paniekaanvallen; alles lijkt wel een nachtmerrie
- het ongeloof; je wil het niet aanvaarden
- accepteren; je ziet in dat het beter is zo
--> in deze eerste fases moet je werkelijk dag per dag proberen te overleven

- op zoek naar jezelf; je probeert opnieuw een leven op te bouwen zonder die ander
- de terugvallen; kan in alle fases voorkomen, dan is het vooral belangrijk dat je blijft volhouden
- anderen steunen; je bent nog steeds bezig met je proces, maar hebt al veel geleerd waardoor je probeert om andere mensen te steunen
- het afscheid; je hebt jezelf terug gevonden en bent er klaar voor om opnieuw je vleugels uit te slaan

Waarschijnlijk hebben jullie deze stappen al ergens gelezen, of toch iets dergelijks. Toch wou ik ze nog even op een rijtje zetten om jullie duidelijk te maken dat jij deze stappen ook zal ondergaan, bij de ene al wat sneller dan de andere. In het begin dacht ik dat het bij mij anders zou gaan en dat ik zou blijven hangen in de eerste fases, maar ik moet eerlijk toegeven dat het niet klopt. Dus volhouden is de boodschap! Ik wil ook iedereen bij deze bedanken voor de vele steun die mij zeker en vast stappen verder gebracht heeft. Ook liefdesverdriet heeft dus nog blijkbaar zijn 'voordelen' de steun kan hartverwarmend zijn. Dus kop op, samen komen we er wel! Big smile en liefs