Ik geloof heilig in de 'fake it till you make it' regel.

Jaren geleden, toen ik door een hele zwarte tijd heen ging, had ik een kennis die me geregeld meesleurde om mijn hobby uit te voeren. Ik had er alleen helemaal geen zin in. Liep halve dagen huilend over straat, hoe kon ik nu iets leuk vinden?
Hij wilde echter geen weerwoord en zei...je gaat gewoon mee, of je het nu leuk vindt of niet, en uiteindelijk gá je het gewoon weer leuk vinden!
En weet je...hij kreeg gelijk ook! Op een dag dacht ik...hmmm....ik voel me kut, maar vind dit eigenlijk best wel leuk!

Nog zo'n onliner: "Hetgeen waar je je op richt, groeit".
Kortom...blijf je tegen jezelf zeggen dat je zo ongelukkig bent, dat de weekenden verschrikkelijk zijn, dat je het niet alleen kan....dan blijf je energie stoppen in die negativiteit en blijf je enkel en alleen dát voeden.

Je moet door het verdriet heen, er is geen sla-lom weg eromheen. Je kan de bovenstaande regel ook niet direct na een traumatische ervaring of breuk invoeren.
Maar je kan het wel een klein beetje proberen. Stapje voor stapje.
Ook de positieve dingen een beetje voeden. Want weet je...als je er diep van binnen niets van wil maken, dan wordt het ook niets!

Kortom...doe de dingen die je voorheen ook leuk vond. Maak een wandeling. Lees een boek. Kijk een film. Ga met vriendinnen iets leuks doen. Oefen je hobby uit. Zelfs al heb je er hélemaal geen zin in en kom je 3 x huilend thuis!

En op een dag zul je dan weer omhoog kijken en denken...verdomd, de zon schijnt. En wat vind ik dit eigenlijk stiekem weer ontzettend leuk!

Fijn paasweekend lieve mensen (ik geniet er in ieder geval heel erg van...mooie blauwe hemel, straks lekker naar een rommelmarkt, vanavond heerlijk in mijn boek verder lezen met een glas goede wijn naast me en de katten op schoot) and remember...jij bent de belangrijkste persoon in jouw leven!

Fake it till you make it!!!!!!!!