Ex op feesje?!

afbeelding van Jaded

Verdoemme eh!
Ben juist iemand tegen gekomen die zaterdag een feesje geeft. Nu, da's het probleem niet. Hij zei me dat hij m'n ex heeft uitgenodigd ook en of ik daar een probleem mee heb.
Hij heeft een kamergenote en die vertelde hem dat je zoiets niet doet, dat hij niet empathisch is, whatever, om mij en m'n ex samen ergens uit te nodigen.
En hij heeft dan gerepliceerd dat we volwassenen zijn en ons zo ook moeten gedragen en dat wel niet zo erg zal zijn...
Nu heb ik zoiets van: ?**@!:.aAARGHHHHHHHH;
Ik doe echt m'n best echt waar, maar ben nu nog aan't verwerken ik kan op dit moment m'n ex niet zien, ik heb hem nog niet volledig losgelaten, hoe wil je nou dat ik daar gewoon mee optrek als een vriendin. Daar zijn we nog niet en ik weet ook niet of dat mogelijk is. Tuurlijk komen zulke situaties voor, maar ik bedoel...Ik ken die kamergenoot helemaal niet, vraag me af wat zij er zich mee bemoeit, mss heeft m'n ex met haar iets gehad?? Ik weet het niet en die vriend snap ik al helemaal niet. Nu ben ik van plan om niet te gaan, er is een verjaardasgfeesje die zaterdag ook van vrienden dus ga ik daar heen. Maar gewoon het feit dat ik weet dat hij daar gaat zijn, m'n mind zal zaterdag wel overuren kloppen. Ik wil niet weten wat ie doet en met wie en wanneer enz , gewoon verdergaan met m'n proces en dan zien we wel.........

Voel me ff klote nu....

afbeelding van panic

Jaded: maak jezelf niet gek!!

Heel lastig zo'n situatie: zowel jij als je ex worden uitgenodigd op een feestje. Ik kan me goed voorstellen dat jij niet gaat! Als ik op een feestje werd uitgenodigd en ik wist dat mijn ex daar was, dan denk ik dat ik niet zou gaan. Moeilijk, omdat ik aan de ene kant wel nieuwsgierig zou zijn. Maar aan de andere kant, en dat is het belangrijkste, denk ik dat wonden weer opengereten zouden worden.

Dat is het belangrijkste: wat zou het voor jou betekenen om je ex weer te zien. Al vindt die persoon dat dat kan, dat is dan fijn voor hem/ haar. JIj voelt je anders, en daar hoef je verder geen uitleg over te geven.

Waar ik je wel voor wil waarschuwen: maak jezelf niet gek met allerlei gedachtes!! Je oppert dat die kamergenote iets met je ex heeft gehad? als je dat puur en alleen op haar advies baseert,dan denk ik dat je dat los moet laten. Het kan namelijk heel goed zijn dat zij zich in jouw situatie verplaatst. Mss heeft ze zelf zoiets meegemaakt.
Echt, ik kan wel duizend dingen verzinnen waarom zij heeft gezegd dat het niet empathisch is beide uit te nodigen. Houd je dus aub niet aan die ene reden vast!! Ik denk dat het jouw angst is die dan overheerst.

Ja, je zal zaterdag vast denken aan wat hij doet en met wie. Dat kan je niet voorkomen. De beste remedie is wel zelf iets anders te doen.
Sterkte!

afbeelding van kiek83

@Jaded

Hoi,

Wilde nog even zeggen dat ik net zoals panic denk dat je om die huisgenote echt geen zorgen hoeft te maken. Ze heeft gelijk, het is goed mogelijk dat ze gewoon zich in kan leven in mensen. Het kan gewoon ter sprake zijn gekomen en veel mensen zullen zich kunnen voorstellen dat het voor de sfeer en voor jou gewoon heel ongemakkelijk kan zijn om in een ruimte te zijn! Ik denk dat het gewoon aardig bedoeld is. Nou ja wat panic ook zei, maak je daar alsjeblieft niet druk om en zoek er niet te veel achter! Succes!
Liefs Kiek

afbeelding van Amelie

Anderen laten kiezen?

Als de wond van de scheiding nog rauw is, is het verschrikkelijk om elkaar te zien en al helemaal in gezelschap.

Probeer niet in te vullen wat de beweegredenen van anderen zijn om jullie allebei voor een feestje uit te nodigen. Iedereen redeneert vanuit zijn eigen belevenissen en gevoelens en dat komt niet vanzelfsprekend overeen met zoals jij je voelt.

Op deze manier laat jullie gezamenlijke vriend de keuze aan jullie. Nu kunnen jullie zelf bepalen hoe jullie het vinden om elkaar te zien en aan de hand daarvan bepalen of je die confrontatie aan wilt gaan of niet. Het alternatief is dat jouw vriend zelf de keuze had gemaakt. Hij had dan alleen jou uit kunnen nodigen of alleen jouw ex of jullie allebei niet. Had je dat prettiger gevonden?

Sterkte!

afbeelding van Jaded

Hey lieve mensen,Echt

Hey lieve mensen,

Echt bedankt vr jullie reacties. De storm is al wat gaan liggen. Begon even weer te flippen, maar kan het nu al plaatsen. Wat mooi is want vorige maand kon ik dat helemaal niet zo snel, daaaaaaaaaagen gingen erover, ik zit al n stukje verder in het verwerken. Ik wil hem gewoon niet zien, nu niet ten minste. Het is zo moeilijk om iemand los te laten waar je zo dichtbij stond.De gedachte alleen al om op n andere manier met elkaar om te gaan, om te zien hoever jullie van mekaar aan het vervreemden zijn lijkt me net iets te moeilijk om mee om te gaan op dit ogenblik. betekent dat ik er idd nog niet mee klar ben eh. En dat ge-insinueer van de kotgenote....kheb nog een weg af te leggen denk ik.

afbeelding van panic

komt vanzelf!

Hey Jaded, fijn te lezen dat het weer wat beter gaat! En dat je het sneller van je af kan zetten dan een maand geleden. Dat is dan weer dat "proces". Iedereen herkent het wel op deze site, ook van dat interpreteren. Daarom snap ik ook heel goed dat je jezelf daar gek mee kan maken. Want ook ik heb dat regelmatig gedaan...ieder woord, iedere actie van/rondom mijn ex dat ploos ik volledig uit. Het levert helaas niks op....
Maar goed dat het zoveel beter gaat, je zit in de stijgende lijn!

afbeelding van Jaded

Zoals ik hierboven heb

Zoals ik hierboven heb geschreven was er het feestje waar mn ex zou komen, ben niet gegaan en iets anders gaan doen. Nu was dat zo'n kluwel van vanalle emoties. Een leuke avond dacht ik maar dit is niet zo helemaal uitgedraaid. Ik had met n paar afgesproken en ginder zou de rest toekomen, maar bleek dat iedereen wat meer op zichzelf was op het festival, de muziek kwam niet geheel op gang en tjah...koppeltjes in zicht ook. Was ok, heb fun gehad, maar zo tegen de morgend aan ff ructig gezeten en sloeg mn gemoed over; moest hem horen! Ik weet dat het geen goed idee is om je niet te vergelijken, maar het gaat bij mij een beetje trager om nieuwe mensen te leren kennen, hij is redelijk vlot in die dingen, en dat stak toen ook ff de kop op. Waarom kon hij gewoon niet ff afkomen en we samen naar huis gaan, net zo vertrouwd again.Waarom mijd ik plaatsen waar hij kan zijn en kan ik me er niet boven zetten? Waarom is hij ineens weer zo aanwezig in m'n gedachten? Ik ben net een bus kruidvat: niet wetende wnnr m'n toestand weer zou overslaan. Idere keer opnieuw als het goed gaat denk ik 'nou eindelijk gaat alles op rolletjes' en dan komt ineens vanuit nergens komt de klap...opnieuw...weerom huilbuien en mistroostig gevoel, denken wat ie aan't uitspoken is, dat ie sneller contact legt, of ie aan me denkt en ik daar dan sta klein en zielig te wezen. En de dag erna gaat het weer en denk je wat 'n larie was dat allemaal. Om onnozel van te draaien. Hij heeft niet opgeneomen trouwens maar heft daarnet gebeld heb ik gezien....maar ben 10 verder in t hem niet op te bellen, en ga dt nog even houden zo, die radiostilte geeft me ergens ook een gevoel van rust...soms dan...Wat te doen?

afbeelding van Jaded

En heb me toch niet kunnen

En heb me toch niet kunnen houden...hij heeft een nieuwe viendin heb hem gebeld gister. Was eigenlijk een opluchting, want slechter kan nu niet dan dit, maar vandaag lijk ik terug stenen in m'n maag te hebben....En ik kan dat niet ok , of te snel of ..... vinden, het is gebeurd, niets aan te doen, ik mis hem en zie hem nog graag, wat het helemaal niet makkelijk maakt....
hij lijkt het zo goed voor mekaar te hebben ok job, veel nieuwe mensen, bezig met muziek en nu een nief madam....Kijk ik naar mezelf en merk dat ik geen vooruitgang whatsoever heb gemaakt en precies stilsta en niet verder kom. Maar ik wil wel, hel graag zelfs....