Verdoemme eh!
Ben juist iemand tegen gekomen die zaterdag een feesje geeft. Nu, da's het probleem niet. Hij zei me dat hij m'n ex heeft uitgenodigd ook en of ik daar een probleem mee heb.
Hij heeft een kamergenote en die vertelde hem dat je zoiets niet doet, dat hij niet empathisch is, whatever, om mij en m'n ex samen ergens uit te nodigen.
En hij heeft dan gerepliceerd dat we volwassenen zijn en ons zo ook moeten gedragen en dat wel niet zo erg zal zijn...
Nu heb ik zoiets van: ?**@!:.aAARGHHHHHHHH;
Ik doe echt m'n best echt waar, maar ben nu nog aan't verwerken ik kan op dit moment m'n ex niet zien, ik heb hem nog niet volledig losgelaten, hoe wil je nou dat ik daar gewoon mee optrek als een vriendin. Daar zijn we nog niet en ik weet ook niet of dat mogelijk is. Tuurlijk komen zulke situaties voor, maar ik bedoel...Ik ken die kamergenoot helemaal niet, vraag me af wat zij er zich mee bemoeit, mss heeft m'n ex met haar iets gehad?? Ik weet het niet en die vriend snap ik al helemaal niet. Nu ben ik van plan om niet te gaan, er is een verjaardasgfeesje die zaterdag ook van vrienden dus ga ik daar heen. Maar gewoon het feit dat ik weet dat hij daar gaat zijn, m'n mind zal zaterdag wel overuren kloppen. Ik wil niet weten wat ie doet en met wie en wanneer enz , gewoon verdergaan met m'n proces en dan zien we wel.........

Hij..maakte het uit per email. 5 jaar en als bedankje stuurt ie me een email, ik zat toen in het buitenland. Sinds november zijn we geen koppel meer. Voor mij is het proces van verwerking pas begonnen toen ik terug was.Februari. Wat een shok, dacht eral over te zijn, was happie, m'n eigen leven aan't meiden. Tot ik hem tegenkwam, zowel voor hem al voor mij. We gingen even rustig uitpraten...maar er kwamen enkel tranen.
Sindskort ben ik er achter gekomen dat ie een nieuw lief heeft, of whatever je het zou noemen.

Het is zo duaal. Hij maakt het uit per email (kwam niet geheel onverwacht, wel de manier waarop) en heeft toen de knop omgedraaid.