De vuilbak

afbeelding van Jaded

Hij..maakte het uit per email. 5 jaar en als bedankje stuurt ie me een email, ik zat toen in het buitenland. Sinds november zijn we geen koppel meer. Voor mij is het proces van verwerking pas begonnen toen ik terug was.Februari. Wat een shok, dacht eral over te zijn, was happie, m'n eigen leven aan't meiden. Tot ik hem tegenkwam, zowel voor hem al voor mij. We gingen even rustig uitpraten...maar er kwamen enkel tranen.
Sindskort ben ik er achter gekomen dat ie een nieuw lief heeft, of whatever je het zou noemen.

Het is zo duaal. Hij maakt het uit per email (kwam niet geheel onverwacht, wel de manier waarop) en heeft toen de knop omgedraaid. Hij gaat zwaar uit, versiert a volonte en gaat totaal los. Ikkan dar niet bij...het is net alsof ie zich 5jaar heeft ingehouden en nu alles inhaalt. Voel me zo een vuilbak die aan de kant is gezet geworden. Nee, ik wil hem niet terug. Het zou fijn zijn geweest moch ie ook nog eenbeetje verdrietig zijn...

afbeelding van eeffie

Misschien

is hij dat wel, juist omdat hij date tot hij erbij neer valt.
Toch?
Eeffie

afbeelding van Jaded

ja dat kan idd best...voelt

ja dat kan idd best...voelt soms zo kut gewoon. Hij is er niet als ik wakker wordt, geen aai over m'n krullenbol, kijkt me niet meer aan met die mooie grote ogen van em,... En ik die keer op keer moet vechten om niet te bellen, te sms-en te mailen. Een gevecht waar ikzelf horendol van wordt. Wat heb ik hem nu nog te vertellen? Ja, idd niets, dat is duidelijk als ik hem dan aan de lijn heb. Maar toch....die drang was zo groot om hem te horen. Heb hem uit mn msn verwijderd, z'n spullen in een doos gezet en geclasseerd. Maar hij blijft maar rondsuisen in m'n gedachten. Wat zou ie nu aan't doen zijn? Met wie? Denkt hij nog aan me? Ach ja, die vragen doen er helemaal niet meer toe...maar ze stellen zich soms wel....