Goh.. gister hoorde ik het nieuws dat mijn ex weer verkering heeft. Het is nu krap 2 maand uit na 4 jaar...

Hij woont meer dan 20 kilometer verderop, maar hij heeft het voor elkaar gekregen om weer een meisje te vinden een paar huizen van mij af. Balen!

Ik wil hem zo graag een nieuwe liefde gunnen, maar toch voel ik me verward en bang en alleen. Vooral omdat hij iets meer dan een week geleden het contact met mij heeft verbroken, omdat hij bang is dat hij anders weer gek op mij zou worden. daarvoor belde hij me heel vaak omdat hij me zo miste.

Ik heb het idee dat het meer een noodsprong van hem is. Hij is mij kwijt, hij is zijn beste vriend kwijt die ook net verkering heeft. hij voelde zich alleen. en nu heeft hij verkering met het zusje van de vriendin van zijn beste vriend! ze kennen elkaar amper een dag toen ze verkering kregen.
Natuurlijk kan ik hier niet over oordelen, misschien is hij wel echt verliefd, maar ik heb er niet zo veel vertrouwen in....
Ik hoop gewoon dat hij het niet doet om weer verkering te hebben.
Maar het is zijn leven.. en het mijne niet meer.
En dat maakt het zo ingewikkeld.

Ik vind het zo moeilijk het idee dat het meisje mijn plaats heeft ingenomen in zijn leven.

Ik ken zijn nieuwe vriendin al wel een beetje omdat ze dicht bij mij woont en hij had haar ook wel vaker gezien, en toen vond hij haar maar niks. daarom snap ik het ook niet.
Ze is 4 jaar jonger en precies alles waar hij niet van houd.
Zal hij dan zo veranderd zijn?

ik probeer er maar aan te wennen, en me erboven te zetten.
Dus ik heb hem veel geluk toegewenst, al zal het nog wel veel pijn doen.