Ik merk dat het weer stil in mij wordt. Ik was zo goed op weg..vrolijk. Wilde zelfs de site verlaten hier. Lachte om mijn bridget jones actie (vorige blog). Maar nu heb ik tóch weer een dipje. Toch weer even hier van mij afschrijven.

Het zal wel de tijd van het jaar zijn. Terugkijkend op het vorige jaar. Een jaar geleden schreef ik mijn eerste blog hier..het was rond de verjaardag van mijn ex. Ik had toen een heel gevecht met mezelf om hem geen berichtje te sturen. De verjaardag is nu weer voorbij en ook dit jaar moest ik me inhouden niks te sturen. Pfff...Het is nu wel anders..ik zit niet in tranen, ik wil geen relatie meer met hem...Maar toch ergens knaagt het. Ik lees mijn blogs terug, en zie dat ik vorig jaar twijfelde of ik hem met oud/nieuw een smsje moest sturen, maar hij was mij voor. Hij schreef: dat 2012 maar veel en veel beter zou worden dan 2011. Dat hij me mist en veel aan me denkt..dat hij beterschap belooft in 2012... Op dat moment bedroog hij me al....Gek, dit smsje zou ik vergeten zijn als ik het niet in een blog had opgeschreven. Toen wist ik nog niet dat 2012 nog veel en veel erger zou worden dan ik ooit had kunnen bedenken..

Toch was het afgelopen jaar niet alleen negatief. Vriendschappen zijn veel intenser geworden. Ik ervaar de leuke dingen in het leven niet meer als vanzelfsprekend..maar geniet veel intenser van de mooie dingen. Het geeft ook veel rust niet meer in een relatie te zitten, waarbij de ander niet voor je gaat. Ik slaap 's nachts beter. Ook heb ik heel veel steun aan de lieve mensen hier op de site. Ik heb mezelf ook beter leren kennen...

Al is dat laatste nog een flinke zoektocht. Wat bezielt me om na alles wat er gebeurd is, toch weer een strijd met mezelf te moeten voeren om hem geen smsje te sturen op zijn verjaardag. Of met oud en nieuw. Waarom denk ik toch nog elke dag aan hem. Het is een andere pijn dan toen het net uit was. De hele scherpe kantjes zijn er zeker af. Maar toch mis ik hem ergens. Maak ik me zorgen om hem. Iemand die op deze wijze de aandacht van vrouwen nodig heeft, heeft ergens psychische problemen. Ik zou er ergens toch voor hem willen zijn. Niet zozeer een relatie, maar wel een maatje. Dat zegt mijn gevoel als ik heel diep in mezelf kijk. En ook dat vertrouw ik dan weer niet...zijn dat smoezen van mijn hart omdat die vlinders voor hem toch niet helemaal verdwenen zijn?

Ik weet, het heeft geen zin. Mijn nuchtere ik weet het allemaal. Hij heeft mij tot het bot toe geraakt en bedrogen, hij kiest er zelf voor op deze wijze te leven. De enige die hem kan helpen is hij zelf! En de enige die mij kan helpen ben ik zelf!

Daarom moet ik mezelf beschermen..Ik moet niet zoals Chelle het terecht opmerkte 'de feestdagen aangrijpen om op geoorloofde wijze contact te initiëren.. http://www.ldvd.nl/van-de-ex-een-%E2%80%9Cafsluiting-eisen%E2%80%9D-om-m... . Ik moet het in mezelf loslaten. Hij heeft zijn visie luid en duidelijk gegeven: mij bedriegen én geen contact meer willen..' Zonnetje laaaat los... Pfff...grumpf.

Het zal wel weer een vlaag zijn..ik kom er wel weer uit..dit opschrijven lucht al op. Ik ben vastbesloten om van 2013 een mooi jaar te maken! Ik wens jullie ook een prachtig 2013 toe!! en precies zoals ik iedereen vorig jaar wenste: vol liefde én zonder tranen! 'Keep calm and carry on'