Wat heb ik een hekel aan deze gevoelens! Zo allesoverheersend. Bah! Bah! Bah! Een nerveus gevoel in mn borst. Krampachtig. T gevoel alsof ik er geen kant mee op kan. Boosheid. Verdriet. Eenzaamheid.

En hij heeft geen idee! ... En dat wil ik zo houden. Het heeft geen enkel nut als hij dit zou weten. Ik zou me alleen maar nóg kwetsbaarder voelen.

Verstandelijk weet ik dat hij geen enkele schuld heeft, maar toch vind ik hem een KLOOTZAK momenteel! EIKEL! LUL! Ongevoelige sukkel! Harteloze zak!

Ik zou willen dat ik al deze gevoelens eruit zou kunnen huilen, maar dat lukt me niet! Het sluimerd mn hele lichaam door, maar de tranen komen niet...jammer...zou opluchten denk ik!