Hoi kanjers,
Heb net prive al een spui-berichtje gestuurd.Ook nog even hier..voelt zo naar om stilletjes aan de kant te worden geschoven.Geen uitleg..geen 'gedag'.Mijn laatste berichtje aan hem was ruim 2 weken geleden en heb mijn gevoelens gedeeld,best op een confronterende toon.....ik hoopte dat mij duidelijkheid zou geven.Maar helemaal niets! Hoe ervaren jullie dat als je verder moet met onbeantwoorde vragen en emoties en hoe relativeer je dat???? De afgelopen maanden regelmatig tranen en nu lijkt mijn hoofd een casette-bandje...dat ik het zo onvolwassen en onrechtvaardig van hem vind.

Dan denk ik...vind hij het moeilijk om het mij recht in mijn gezicht te zeggen..of laf..of had ik in mijn laatste berichtje 'liever' kunnen zijn?

Ik weet dat ik het moet accepteren...maar voor nu kan ik deze manier van doen ECHT NIET UITSTAAN!!!

Ik vraag mij af of hij wel bewust is dat het een ander echt verdriet doet en pijn en boosheid geeft.Zo,n persoon heeft toch wel een geweten.Hoe is het mogelijk dat iemand je eerst heel belangrijk vindt en daarna geen enkele interesse meer toont?

Zeggen: ik hou zoveel van jou
en dan je laten vallen als een baksteen?

Zeggen:ik laat je niet zomaar aan je lot over
en daar zit je dan met al die onbeantwoorde vragen

Hij leeft verder zijn leven(met nieuwe liefde)
kan het hem dan werkelijk niets meer schelen??

Hoe kan je daar nu rust in vinden en op een goede manier relativeren??