Er is geen weg terug, je moet er doorheen!!

25 december 2004. Ik zie ons nog zitten, Nathan, zij en ik.
Het gezinnetje wat samen kerstfeest vierde, en ook de jaarwisseling samen doorgebracht hebben.
Dit jaar zal dat allemaal anders zijn. Zomaar even die gedachte, die nog vaak zal worden herhaald deze maand.
Geen sentimenteel geneuzel, gewoon een constatering.

Heb afgelopen maand mijn vriend naar zijn laatste rustplaats moeten brengen. Hij, die mij opbeurde, na die ene dag ergens in mei van dit jaar. Hij die me weer kleur gaf aan het leven, me vooruitduwde, op weg naar een nieuwe toekomst. Hij, die plotseling erg ziek werd, en niet meer Nathan en mij samen zal zien.
Hij, die altijd vertelde dat ik Nathan weer in mijn armen zal sluiten. En hij had gelijk.
Ernest, mijn vriend, heeft dat niet meer mogen meemaken.
Op zijn sterfbed, in het ziekenhuis, hield ik zijn koude hand vast. Hij wilde naar huis, zijn bed uit, hoe ziek hij ook was.
Ik moest hem helpen om zijn bed uit komen. Maar dat kon natuurlijk niet. En dat deed mij pijn, want hij wilde dat zo graag. Hij werd zelfs nog een beetje boos op me.

Zijn wilskracht, zijn vechten, is iets waar ik veel respect voor heb gehad. Altijd.
Niet opgeven, en ondanks alles, het beste ervan maken.
Een stukje van hem, heb ik meegenomen.

Aurora, de vrouw, die ik intens heb liefgehad, leeft nu verder met haar vriend.
Ernest mijn maatje is niet meer.

Zo gaan we deze moeilijke maand in. Terugkijkend op het afgelopen jaar. Met mooie dingen, maar ook met verdrietige omstandigheden.
Maar sterker dan ooit, een wijze levensles.
Relativeren en beseffen dat er geen weg terug is, en dat je er doorheen moet. Voor jezelf, maar ook voor de mensen in je omgeving, mensen die om je geven.

Alles kwijt? Nee.
In de verte zie ik een heel klein manneke. En eens in de twee weken is hij heel dichtbij. Dan kunnen wij bij elkaar zijn, mijn Nathan en zijn papa. Anders dan voorheen, maar wellicht mooier dan ooit. En ik zal hem vertellen over de kerst afgelopen jaar, over het vuurwerk, en ik zal hem vertellen, dat papa zielsveel van hem houdt.
Dat is 'ons' kerstfeest dit jaar.

Ergens aan de hemel staat die felle ster. Soms goed te zien, en soms niet. Maar die ster is er wel.
En als ik soms naar buiten kijk, dan zie ik die ster. En dan moet ik even denken aan mijn ster: Nathan.
Anders dan voorheen, maar er is geen weg terug, je moet er doorheen.

Ron

Ron038's blog
login of registreer om te reageren

Woe, 07/12/2005 - 18:41 — Angelo

Ron, Een aangrijpend

Ron,

Een aangrijpend verhaal. Je hebt een heel naar jaar achter de rug. Voor jou moet 2006 wel een beter jaar worden.

"Ernest is mijn maatje niet meer." Natuurlijk wel. Zo lang je aan hem denkt, zal hij er altijd zijn. Aleen is hij er fysisch niet meer.

En Nathan. Op een dag, in de verre toekomst, zal hij naar je toe komen en zeggen dat je een geweldige vader voor hem bent geweest. Dat hij het elke keer weer een feest vond om naar je toe kon komen en dat hij je daarvoor respecteerd.

De weg terug is er misschien niet meer, maar de weg, die je nog af kunt leggen, kan ook een hele mooie zijn. Ja, inderdaad. Zo nu in deze decembermaand is mijn dip ook groter dan ooit. Ja, inderdaad, zo vlak voor de feestdagen, mis ik mijn eigen schatje ook enorm. Voor mij is deze weg ook ge?É¬´indigd, en het doet me pijn om daar aan te denken. Het doet me pijn om eraan te denken, dat wij niet meer samen kunnen zijn onder de kerstboom. Dat wij niet meer het glas kunnen heffen op een mooi nieuw jaar. Ik weet dus hoe dat voelt. En het liefste zou ik een pilletje willen nemen en wek me maar weer in januari, maar dat is ook geen oplossing. We zullen er doorheen moeten. We zullen deze vreselijke tijd moeten doorstaan. En als we elkaar steunen, dan zullen we het ook redden.

Ik wens je veel sterkte, je hebt het nodig.

Groetjes,
Angelo

Woe, 07/12/2005 - 18:57 — kiekeboe

AANGRIJPEND INDERDAAD

t'is hier echt niet beter bij mij , ik heb hier tijdje geleden mijn verhaal al neergeschreven , met kerst verleden jaar verlaten door echtgenoot na zeer lang , goed huwelijk ( hij wil nu echter terug ) maar ik twijfel (sinds dat hij weet dat ik goeie vriend heb )
rotte kerst en nieuwj periode verleden jaar en ik zal het weer moeilijk hebben , ik voel het , en komt ernu nog bij dat mijn vriend sinds twee weken aan het hervallen is in serieuse depressie die hij ook had twee jaar geleden bij scheiding , hij wil nt luisteren en niet geholpen worden , gaat van kwaad nt erger , ben ten einde raad , wou echt een mooie eindejaarsperiode mt hem , maar ik zie weer alles in het water vallen . IK VOEL ME ECHT NIET GOED , wil hem helpen mr kan het niet , hij mijd mij nu omdat ik hem wil inprenten medische hulp te zoeken , raak ik nu weezr een hechte vriendschap kwijt ???
VOEL ME ALLEEN EN EENZAAM ? RADELOOS EN ANGSTIG , weer in deze december maand kiki

Woe, 07/12/2005 - 20:05 — tweety23

Lieve Ron

Allereerst wens ik je heel erg veel sterkte met het verlies van je beste vriend.

Wat is dit ongeloofelijk mooi neergezet. Wat je schrijft is waar. Ook ik kijk terug op een jaar met veel verdriet maar ook met heel erg veel mooie dingen. Je bent diep gegaan maar sterker dan ooit teruggekomen. Ik wens je nu alvast een hele fijne kerst samen met Nathan en maak er een prachtig nieuw jaar van.

Liefs van mij

Woe, 07/12/2005 - 22:29 — Broem

Heel herkenbaar allemaal,

Heel herkenbaar allemaal, een heel erg bewogen jaar voor iedereen die hier zit denk ik, voor sommige nog een groot drama, voor anderen zoals ik begint de hemel al wat meer open te gaan, en voor weer anderen straalt de zon al weer. Afgelopen weekend had ik het er met vrienden over, over dit jaar, zeiden ze, het moet wel een enorm k*t-jaar voor je geweest zijn, ik wist het niet, was het niet meteen met ze eens, bewogen ok, diepe dalen ok, maar ik heb ook heel veel mooie momenten gehad en bovenal heel erg veel geleerd, ik zou dat niet willen missen, ook al voel ik me nog regelmatig slecht.

Soms moet je door diepe dalen gaan om te beseffen wat jou het meeste geluk brengt, en ik denk dat jij Ron dat wel gevonden hebt, ik vind het echt schitterend om te lezen hoe je over je zoontje praat, hoe je voor hem leeft! door jouw eigen sterke wil heb je hem voor je weten behouden, iets wat je zelf gedaan hebt!

Woe, 07/12/2005 - 22:57 — roel32

Heel herkenbaar Ron, als

Heel herkenbaar Ron, als eerste erg veel sterkte met het missen van je goede maat.

En wat betreft kerst..ik begin mij erg depressief te voelen als ik door almere-centrum loop en al die versielselen op straat en in winkels zie...

Ik zie ons nog samen oliebollen eten bij de oliebollenkraam en dan weer op een terrasje zittend warme chocolademelk drinken in elkaars ogen kijkend, ik moet zeggen dat deze maand erg zwaar is voor mij en ik zo ongeveer in mijn grootste dieptepunt beland ben en ik denk dat velen, hopen dat de maand januari snel zal aantreden, hopelijk is onze pijn volgend jaar kerst erg verminderd en zal er alleen een litteken overblijven van onze wonden.

Jij bent al ver Ron en nogmaals; sterkte met je vriend

groetjes roel

Woe, 07/12/2005 - 23:29 — Ron038

Roel, Niet bij de pakken

Roel,

Niet bij de pakken neer zitten hoor. Kom op, doorgaan, net als ik en anderen. Dit is nu eenmaal een moeilijke maand.
Verder of niet in het proces, het blijft een gemis.
Sterkte kerel, ik reageer niet veel, maar lees wel alles.

@ all...bedankt voor jullie reacties...lief van je Tweety en Broem.
Jullie gezichten haal ik me gelijk voor de geest.
December maand, de maand die kwam, en die nu is.
Moeilijk, hard en onherroepelijk.

We houden vol he, met ons allen!!!!!

Ron

Er is geen weg terug, je moet er verder doorheen!

Woe, 07/12/2005 - 23:33 — roel32

thnx ron zal het proberen

thnx ron zal het proberen vol te houden, maar ik heb het er erg moelijk mee echt heel moelijk, maar ik zal volhouden.

groetjes roel

Woe, 07/12/2005 - 23:40 — Ron038

Ik weet het Roel dat je het

Ik weet het Roel dat je het er moeilijk hebt.
Volhouden zal je moeten, en wees sterk!!
Weet je, aan het eind van de donkere tunnel, is er echt licht, al is het lichtje soms maar zwak.
Hoe zwaar je weg ook is. Hou vol, elke dag weer.
Je moet deze weg gaan, hoe uitzichtloos deze ook is.

Roel, hang on there!!!!

Ron

Er is geen weg terug, je moet er verder doorheen!

Woe, 07/12/2005 - 23:47 — Selas78

Heey Ron, Gecondoleerd met

Heey Ron,

Gecondoleerd met die vriend Ernest. Dat moet een heel rotte tijd geweest zijn voor je.

Wat betreft Nathan, hij zal vast een hele leuke kersttijd met jou hebben. Daar zorg jij wel voor. Eentje om niet te vergeten. Waar hij nog een tijd lang naar kan terugkijken.

2006 zal zeker een veel beter jaar worden voor je. Dat kan gewoon niet slechter gaan worden. Je dieptepunt is allang voorbij geweest. Nu kun je alleen nog maar omhoog richting top. Dus volgend jaar wordt het jaar van Ron en Nathan. Succes Ron!

Don, 08/12/2005 - 00:03 — Lifebegins (of verwijderd)

Ron,Gecondoleerd met je

Ron,

Gecondoleerd met je vriend, vreselijk om zo iemand te moeten missen...

Voor de rest ben ik erg blij voor je dat het steeds beter met je gaat. Deze maand is voor iedereen hier een moeilijke maand denk ik. Maar zoals je zelf al aangeeft, je hebt je zoontje weer in je armen kunnen sluiten. Dat moet voor jou een groot geschenk zijn! Voor de rest is het zeker volhouden, maar met de houding die je nu hebt ben ik er van overtuigd dat het helemaal goed gaat komen!

Sterkte Ron,

LB.

Don, 08/12/2005 - 00:08 — roel32

bedankt ron, sorry dat we

bedankt ron, sorry dat we een beetje van het onderwerp af zijn geraakt, het ging over toch echt over je vriend Ernest, nogmaals veel sterkte met het verwerken van zijn dood en bedankt voor je steun.

groetjes roel

Don, 08/12/2005 - 00:24 — Ron038

Roel, geen sorry hoor. Open

Roel, geen sorry hoor. Open forum hier, en iedereen kan en mag reageren, ongeacht wat er instaat.
We moeten elkaar steunen, juist nu, nu het allemaal zo hard aankomt.
Wat een ieder ook heeft meegemaakt, en dat vind ik veel belangrijker dan afwijken van een blog

Er is geen weg terug, je moet er verder doorheen!

Don, 08/12/2005 - 09:03 — Woeter

Hoi Ron, Een tijd geleden

Hoi Ron,

Een tijd geleden heb ik al jouw blogs doorgelezen dus ik ken je hele story. Daaruit zag ik dat je een sterke vent bent en je je ook hier weer doorheen zal slaan. Gecondoleerd en sterkte!

Don, 08/12/2005 - 10:24 — pluk

:(

Ron, waarom vallen moeilijke dingen toch vaak samen? Het is echt een tropenjaar voor jou geweest en dan ook nog je beste maatje verliezen. Pfffff... Soms vraag je je dan wel af of het niet even wat minder kan, even rust. Positief is uiteraard dat jij je kleine ventje weer regelmatig ziet.

2005 is ook voor mij een turbulent jaar geweest. Relatie van 8 jaar voorbij, verhuizen, huis verkopen, baan verloren. Maar toch zijn er een paar prachtige lichtpunten geweest. Allereerst het vinden van mijn nieuwe lief via deze site . En niet te vergten mijn nieuwe vrienden, in het speciaal mijn liefste vriendinnetje Tweety. De komst van een jong katje in mijn huis. Het vinden van een nieuwe baan.

Voor iedereen die nog in de put zit is dit misschien een hoopvol vooruitzicht. Iedereen sterkte met de komende feestdagen, maak er iets van. Kruip op de bank in je pyama met een hoop lekkers en een leuke kerstfilm. Ga met je vrienden uit eten en de kroeg in. Of organiseer een LDVDkerstborrel. En probeer erop te vertrouwen dat het volgend jaar beter zal zijn.

Liefs Pluk

Wie is online

Enquête

Ron038's Buddies