zit er helemaal doorheen. elke dag weer hoop ik dat het beter gaat, maar vandaag lijkt t alsof ik 10 stappen terug heb gedaan. T is dat ik dingen MOET voor mn stage anders zou ik de hele dag op de bank zitten en janken.... er knaagt iets aan me.... ons laatste gesprek was niet de beste. ik heb door mn emoties haar egoistisch genoemd omdat ik het gevoel had/heb dat ze alleen maar reageert wanneer het haar uitkomt, terwijl wij dagen ervoor redelijk begripvol naar elkaar waren en beiden toegaven dat het contact toch fijnn voelt. maar zondag was ik dus zo emotioneel dat het bij haar de druppel was. toen zei ze dus dat het btr is dat ik dr ff met rust laat. dat is inmiddels 3 dagen geleden. voor mij voelt t als een maand. het doet mij zo'n pijn dat ze niets meer laat horen en wel online is etc...
ik weet dat we uit elkaar zijn en dat zij geen verplichtingen meer heeft met me..but still.. heeft 1j en 7 maanden dan niets voorgesteld? zou ze gewoon verder gaan met dr leven en mij al vergeten zijn?! ik wil zo graag haar aanspreken, maar ik doe t maar niet. ik voel me schuldig dat ik t eigenlijk nu verpest heb door zo emotioneel te doen terwijl zij zelf zei dat zij eigenlijk dit alles dragelijk wilde maken voor ons beide door t contact te onderhouden.. ik voel me zo slecht, omdat zij altijd zei laat je niet naar beneden halen door niemand, ik geloof in je, je kan meer dan je denkt. en ik noem dr nu egoistisch. ze is het beu dat ik geen begrip heb voor haar gevoel en haar steeds een kutgevoel geef door dr zo te noemen. maar ik voel mij ook onbegrepen..
waarom schuif je mij zo aaan de kant, terwijl je weet dat ik ook uit emotie dingen zeg die ik eigenlijk anders zou brengen als ik niet zo in mn emotie zou zitten?!!! voel dat ik richting een depressie of zo ga en dat is geen fijn vooruitzicht. ben al bezig met verwijsbrief etc voor een psycholoog. ben zo bang dat ik iets geks ga doen waar ik spijt v ga krijgen of niet omdat ik er dan niet meer ben... heb me te lang sterk gehouden in de loop der jaren en dit is de druppel waardoor ik beetje bij beetje afbrokkel....
Re:
Je kan haar niet verwijten dat je dit ietwat hysterische gedrag vertoont.
Je hebt het gewoon verkloot...... punt.
Uithuilen en opnieuw beginnen, je bent jong genoeg... En kappen met dat zielige gedoe!
mrpither, ben je hier om
mrpither, ben je hier om steun te bieden of??? je komt heel verbitterd over op mij. Ik wil haar helemaal niets verwijten. ik geef juist aan dat ik uit emotie heb gehandeld en dat t totaal niet mijn bedoeling was om zo uit emotie te handelen en ja het is (al) gebeurd, maar ik mag toch van mij afschrijven ipv haar ermee lastig te vallen. als je niets nuttigs kan zeggen zeg dan ajb niets
Re:
waarom schuif je mij zo aaan de kant, terwijl je weet dat ik ook uit emotie dingen zeg die ik eigenlijk anders zou brengen als ik niet zo in mn emotie zou zitten?!!! voel dat ik richting een depressie of zo ga en dat is geen fijn vooruitzicht. ben al bezig met verwijsbrief etc voor een psycholoog. ben zo bang dat ik iets geks ga doen waar ik spijt v ga krijgen of niet omdat ik er dan niet meer ben... heb me te lang sterk gehouden in de loop der jaren en dit is de druppel waardoor ik beetje bij beetje afbrokkel....
Zeg nou zelf.....
kan in een eeuwige discussie
kan in een eeuwige discussie met je gaan, maar je weet iemands achterliggende verhaal niet dus lekkr makkelijk zo zwart wit denken.
Re:
Moet je ook niet doen.
Succes verder.
Hey Moi
Laat haar even! Het heeft nu echt geen zin! Dit is zwaar klote, maar je moet hier even doorheen..... Het wordt beter, echt waar.
Zoek steun, hoor, bij vrienden, vriendinnen, familie, hier, professionals, maar zoek steun. Zij gaat niet zomaar door met haar leven, zij weet heel goed wie jij bent. Maar jullie zitten nu in een enorm negatieve flow. Alles wat jij zegt en doet, zij legt het verkeerd uit. En andersom. Laat haar dus even...... Echt hoor, ldvd komt vrijwel altijd neer op die ander even met rust laten. Om jezelf rust te gunnen, om jezelf niet gek te maken.
Leer te vertrouwen op jezelf. Je hebt haar niet nodig. Ze is een leuke, fijne aanvulling, maar je hebt haar niet NODIG. Jij, jij kunt zelfstandig bestaan. Dat deed je voor haar ook. Je kunt dat, iedereen kan dat. Je bent niet afhankelijk van die ene ander. Je bent afhankelijk van jezelf. Gun jezelf dat vertrouwen, en zorg goed voor jezelf. Je hebt jezelf nog heel vaak nodig.
Plaatje wat ik hier al vaker gedraaid heb, maar nog nooit voor jou. Hierbij "Ik hou van mij" speciaal voor jou. Voor Moi.
Waterman
Lieve moi89,
Hoe is het nu met jou?
Natuurlijk zeg je weleens dingen uit emotie. Dat heb ik ook gedaan en mijn ex ook.
Toen voelde jij dat toch ook zo?
In liefdesverdriet komt het schuldgevoel dan ook weer als een vlijmscherpe steek naar boven.
Je hebt egoïstisch gezegd en dat wordt dan uitvergroot in je gedachten.
Niet nodig toch. Het gaat knagen en bam je maakt jezelf ziek door je eigen gedachten. Denk nou eens, hoe zou jij je voelen zonder die gedachtes? Maak je daar niet zo druk om.
Serieus toch, kijk wat die gedachten met je doen. Het vergiftigt jou en je pijnlichaam wordt gevoed. Het is negatief.
Ik hoop echt dat je het niet meent en echt voor geen 1 vrouw hoor!
Ik zou je dr uit willen trekken.
Je bent niet afhankelijk van haar en al voelt het nu wel zo, ga daar aan werken en jouw doel, ga daar los van komen. Werken aan jezelf is mooi om te doen. Om je staande te houden.
Ik heb juist in mijn shock altijd gedacht, ik moet hier uitkomen...!
Ook ik kroop over de grond van de pijn en nu is dat helemaal weg. Mooi vooruitzicht toch?
We houden toch ook van onzelf.
Je bent een hartstikke leuke griet.
En dat is ook gelukt bij mij om er uit te komen en ook bij andere Ldvders.
Kan jij ook!
Ga anders met de huisarts praten als je hulp nodig hebt.
Gewoon doen! Blijf sterk meid, het is voor JOU!
Veel liefs!!!
Moi89
Hey meissie,
Het is heel moeilijk om iemand los te laten als diegene jouw aandacht ook elke keer op zoekt. Vaak doet de ex dit uit schuld gevoelens en omdat het voor hen ook niet makkelijk is om de knoop daadwerkelijk door te hakken. De reden daarvan is dat zij nog wel om je geven. Ook zij verliezen hun "levenspartner". Vanuit die emotie handelen zij en denken zij dat contact onderhouden de pijn verzacht. Een veel gemaakte fout, de gedumpte partij zal hierdoor namelijk hoop houden dat het goed komt, waardoor er ruzie's ontstaan wanneer de dumpende partij niet aan de "verwachtingen voldoet" van de gedumpte partij. Dit zorgt er voor dat de dumpende partij alleen maar verder verwijderd van de gedumpte en het rationele gedeelte van hen wordt alleen getriggerd en bevestigd dat zij de juiste keuze hebben gemaakt door weg te gaan.
Jij en je ex zitten in boven geschetste situatie, mijn inziens, wat voor jou heel onvoordelig aan het uitpakken is.
Jij verwacht dingen van haar, onbewust(?), laat haar weten dat het je heel zwaar valt allemaal, wat kan ze daarmee? , en nu heeft zij besloten dat er even geen contact moet zijn. Terecht, ze heeft immers de keuze, voor nu (?), gemaakt dat het beter is apart van elkaar te zijn en ieder haar eigen weg te vervolgen.
Door jouw woorden en drang naar aandacht zal zij zich alleen maar schuldiger gaan voelen. Want vergeet niet dat zij heus nog om je geeft maar er niet meer voor je kan zijn zoals jij graag zou willen dat zij er voor jou is.
Je moet dat relationele los laten voor je (eventueel) weer met elkaar kan omgaan. Zo lang jij dat niet kunt los laten zul je deze situaties blijven houden, waarin je jezelf keer op keer pijn zal doen. Je krijgt immers elke keer de deksel op de neus gedrukt.
Ik bedoel absoluut niet te zeggen dat jijzelf schuld bent van dit alles, aller minst zelfs. Maar je zoekt t wel op door contact te blijven leggen en haar aandacht naar je toe te trekken, positief of negatief.
Ik heb ook in jouw schoenen gestaan, en mezelf gekweld toen mijn ex me zei niet verder te willen. Ruim 10 maanden later, zaten we nog steeds via de app te ruziën of zat ik weer te smeken. Ook omdat hij mij niet kon los laten. Uiteindelijk heb ik cold turkey alle contact verbroken en ben ik eindelijk verder gegaan met mijn leven, met veel liefde en steun van vrienden. Nu, 2 jaar later praten mn ex en ik zo nu en dan en doet t mij geen pijn meer, hij is zelfs onlangs papa geworden en was ik oprecht blij voor m toen hij me dit vertelde.
Accepteren dat de relatie over is, is stap een. Vanuit die acceptatie zal je rust vinden en verder kunnen. Het heeft me ongelooflijk geholpen, want ik zat vreselijk in de knoop na die breuk. Ik viel 20 kilo af, sliep slecht, dronk veel en ben zelfs bijna mijn baan daardoor verloren.
Zo iemand zou jij toch ook niet (terug) willen? Iemand die totaal niet meer is wie ze ooit was? Een hoopje ellende? Je ex dus ook niet!
Iemand anders kan jou niet gelukkig maken, wel kan iemand een editie zijn op jouw geluk.
Je schreef zelf al dat alle moeite van jouw kant af kwam, jij wel wilde investeren in je relatie en zij het allemaal wel best vond. In principe was je aan een dood paard aan t trekken, zij was zich geestelijk al van je aan t verwijderen. Een kwestie van tijd tot zij de knoop zou door hakken en je zou zeggen dat de relatie klaar was.
Probeer je gedachten te verzetten, niet te fixeren op haar en zoek afleiding. Drink niet (teveel) want dan ga je dingen doen en/of zeggen waarvan je de dag erna spijt van krijgt. Been there, done that.
Laat los wat is geweest en richt je op de toekomst. Wordt weer dat meisje waar men verliefd op kan worden, ga die boze wijde wereld maar in. Kies voor jou, zet jezelf op 1.
Dit verdriet zal slijten, hoe dan ook. Je zal haar ( voor nu) moeten gaan los laten, hoe verdrietig dat ook lijkt en is. Zij heeft haar keuze gemaakt en die zal jij hoe dan ook moeten gaan accepteren. It takes 2 to tango, 1 to start.
Heel veel wijsheid gewenst.
Liefs, P.
Bedankt allemaal zat er echt
Bedankt allemaal zat er echt doorheen zoals de titel al zegt. bedankt voor t plaatje en lieve tekst. het zet mij aan t denken. Voordat ik haar kende was ik idd zeer zelfstandig en eigenlijk gelukkig vrijgezellig, maar er is iets gebeurd blijkbaar waardoor ik volledig op haar ben gaan leunen zeg maar. stom van mij, maar het gebeurde onbewust en nu merk ik de gevolgen ervan. niet om vingers te wijzen, maar deels ligt t dan ook bij mezelf.ergens heeft zij toch een leegte opgevuld en nu zij er niet meer is, merk ik dat zeer duidelijk. Ik moet aan mezelf gaan werken niet voor haar of voor ''ons'' maar voor mijzelf. Moet gewoon gaan accepteren dat het niet meer is zoals het was, na 2 jaar gaan mn gedachtes vaak automatisch naar haar. zo van oh ik heb dit en dat meegemaakt, moet ik haar vertellen en dan denk ik shit..nee kan niet meer.
misschien blaas ik het idd op in mn hoofd. Wilde gewoon dat zij begreep wat ik duidelijk probeerde te maken, maar die zit waarschijnlijk oook in dr eigen emotie en dan komt alles verkeerd binnen. Voelde mij idd ook echt ziek worden. deze dagen moet ik mezelf echt uit bed slepen, want anders komt er niks van terecht. Bijna op de helft v mn stage dus ik kan en zal dit niet verpesten. Ook al zit ik daar met tegenzin. Kan niet vrolijk en sociaal doen terwijl ik mij zo kut voel van binnen, maar tot nu toe gaat t goed hoop ik. ze zijn iig ervan op de hoogte. Alle zekerheid is nu gewoon weg en dat maakt mij bang dan ga ik doemdenken. Jullie hebben gelijk; uiteindelijk kom ik er ook wel uit. jammer genoeg lijkt t een eeuwigheid te duren.
Het is heel moeilijk om iemand los te laten als diegene jouw aandacht ook elke keer op zoekt. Vaak doet de ex dit uit schuld gevoelens en omdat het voor hen ook niet makkelijk is om de knoop daadwerkelijk door te hakken. De reden daarvan is dat zij nog wel om je geven. Ook zij verliezen hun "levenspartner". Vanuit die emotie handelen zij en denken zij dat contact onderhouden de pijn verzacht. Een veel gemaakte fout, de gedumpte partij zal hierdoor namelijk hoop houden dat het goed komt, waardoor er ruzie's ontstaan wanneer de dumpende partij niet aan de "verwachtingen voldoet" van de gedumpte partij. Dit zorgt er voor dat de dumpende partij alleen maar verder verwijderd van de gedumpte en het rationele gedeelte van hen wordt alleen getriggerd en bevestigd dat zij de juiste keuze hebben gemaakt door weg te gaan.
precies dit ja.... heb dr ook niet meer gesproken na haar ''laat mij ff met rust''. wat inmiddels 3 dagen geleden is. de acceptatie moet nog komen. ik hoop snel want elke keer ups en downs is echt niet te doen. bij mij vliegen de kg's er ook af. ben al 4 kg kwijt. wel knap dat je na alles 'normaal'met je ex kan praten en oprecht gelukkig kan zijn voor hem. respect!
Laat los wat is geweest en richt je op de toekomst. Wordt weer dat meisje waar men verliefd op kan worden, ga die boze wijde wereld maar in. Kies voor jou, zet jezelf op 1.
Dit verdriet zal slijten, hoe dan ook. Je zal haar ( voor nu) moeten gaan los laten, hoe verdrietig dat ook lijkt en is. Zij heeft haar keuze gemaakt en die zal jij hoe dan ook moeten gaan accepteren.
Ik ga eraan werken. ben al bezig met psycholoog regelen etc. want tis echt nodig merk ik.
Moi
Eraan werken
Yes!
Doe waar je je goed bij voelt!
X