Aan de vooravond van een nieuwe baan. Nog heerlijk wat dagen vrij, wat zeer zeker niet vervelend is met dit weertje. Voor het eerst eigenlijk een volle week eens normaal gezond gegeten. (Lukte voorheen zeg maar 5 a 6 dagen) Veel sociale dingen gedaan met oude en een aantal "nieuwe" vrienden. En toch...

Zou het dat overschot aan tijd zijn? Ineens die toch wel wat lange dagen en de rust die ik nu heb? De tijd om het toe te laten er toch misschien wel iets te veel en te lang over na te denken?

Het lijkt zo voor de wind te gaan. Leventje weer terug naar rustig vaarwater. Keihard mezelf geconfronteerd en er iets mee gedaan. Met een bezem eens even heel hard m'n eigen vloer schoongeveegd. Daarna nog met een dweil erover zodat ie echt weer goed glimt. Zomer komt eraan, met ik in een voor wat mij betreft droombaan. In een leuk huisje met een terras in de zon. Met een arsenaal aan leuke, lieve vrienden. Met net zoveel kennissen om aan de bel te trekken voor een leuke kroegavond of terrasmiddag. En toch...

Zelfs met A. lijkt het allemaal wat beter te gaan. Gisteren filmpje gekeken, samen wat gegeten, s'avonds kroegje gepakt. Het leek op een vrije dag als een half jaar geleden, als we die dan samen hadden. Niet een heel erg spannende, maar toch zeker wel een speciale. Even die tijd voor elkaar. Alleen ditmaal vielen we niet in elkaars armen in slaap...

F*ck zeg, denk dat ik haar toch meer mis dan ikzelf dacht.