Het is alsof ik mijn eigen woorden en gevoelens lees in je berichtje. Exact dezelfde situatie, en ik kan je helaas nog niet vertellen hoe het allemaal beter gaat worden. Mensen kunnen je blijven vertellen dat het slijt, dat je vast iemand ontmoet die je gelukkiger zal maken maar het doet niks aan je rotte gevoel en het blijven verlangen naar je ex. Ik denk serieus dat er niks is wat dat weg kan nemen, zelfs niet als je ex morgen weer bij je op de stoep staat om het nog een keer te proberen. Maar een tip heb ik wel voor je. Blijf vooral je hart luchten, ik kan uit ervaring vertellen dat praten oplucht, dat familie er altijd voor je staat, al vind ik het zelf moeilijk na zo?¢‚Ǩ‚Ñ¢n tijd nog steeds in die slachtofferrol te blijven hangen. Al luisteren ze alleen maar, zonder opmerkingen of advies. Praten en schrijven, het lucht op al is het vaak maar van tijdelijke duur. Let it out, krop het niet op. Je bent echt niet alleen kersje...

Sterkte

heb eergisteren een eerste smsje gekregen sinds onze ruzie van 3 weken geleden... met de boodschap: ik hoop dat we elkaar nog terug zullen zien in betere tijden, ook sinds dit weekend heeft hij zijn foto op msn verandert naar een foto van hemzelf op onze laatste reis...( een paar dagen voor onze breuk) alles is weer totaal bergaf gegaan.Voelde me megadown vorige week en naarmate het einde van het weekend vorderde heb ik enkele goede gesprekken gehad met enkele vriendinnen. Had eventjes een beetje energie opgebouwd en nu ja... is het weer naar de zak. Ik besef dat er bij hem ergens een gemis aan het ontstaan is maar hoe ik er mee om moet weet ik niet, ik mis hem enorm maar ik weet dat het ergens niet anders kan ... kon hij gewoon maar veranderen en bewuster zijn van zijn keuze, kon hij gewoon nu niet zeker zijn over mij? een beetje meer volwassen worden zou echt geen kwaad kunnen maar ja ... zal dat ooit veranderen? kan ik nog zolang op hem wachten? kan ik ooit nog iemand anders graag zien? kan een andere persoon mij zo doen verlangen naar liefde? vragen... eindeloze vragen...