Het is nu alweer bijna een paar weken geleden dat ik hem gezien heb en gesproken heb. Zoals ik al eerder heb geschreven staan er op dit moment heel wat nieuwe dingen op mij te wachten. Afgelopen maandag heb ik te horen gekregen dat ik ben aangenomen voor de baan waarvoor ik gesolliciteerd heb en kan in januari beginnen . Nu ben ik me aan het concentreren op mijn scriptie, want die moet natuurlijk af, en ben ik hard op zoek naar een nieuw appartement. Ja, ik ben echt verder aan het gaan. Soms betrap ik mezelf erop dat er bijna een hele dag voorbij gaat dat ik niet aan hem denk.
En nu....nu zoekt hij dus weer contact. Niet opdringerig ofzo maar hij smst me geregeld en mailt me. Vraagt dan hoe het met me gaat en wenst me veel succes bij de dingen die ik doe. Vertelt ook dat hij heel trots op me is dat ik ben aangenomen enzo. Maar wat wil hij nou van me? De eerste smsjes/mailtjes heb ik niet beantwoord of heel kort beantwoord. Maar hij blijft contact zoeken. Wel ben ik erachter dat hij nu echt niet meer samen is met haar en dat ze echt alleen maar vrienden zijn en ook zo op vakantie zijn gegaan. Maar het grappige is, ik denk niet meer dat ik met hem verder wil. Ik weet niet of dat komt omdat ik er echt overheen ben of omdat ik bang ben om weer gekwetst te worden. Ook omdat hij heel onduidelijk is en altijd tegenstrijdige gebaren geeft. Ik heb voor mezelf bedacht dat ik er niets mee ga doen. Hij moet maar doen wat hij niet laten kan en als ik zin heb reageer ik op wat hij zegt. Maar het zal MIJN keus zijn en NIET meer die van hem. Bevrijdend is dit gevoel.....
Ik hoop dat iedereen hier snel over zijn ldvd komt want er is teveel moois in het leven om verdrietig te zijn!!!! En uiteraard wil ik iedereen bedanken voor de steun en lieve berichten.