Poeh,dat is dan zwaar om toch een mail te krijgen. En dan ook nog 1 met een levensles. Kennelijk kan hij het toch niet laten om contact te zoeken en dan doet ie het via zo'n manier. Want idd, dat is helemaal niet nodig, dat had ook wel over een half jaar oid gekund. Hij zoekt gewoon contact met jou. En zo'n mail is toch h?ɬ©?ɬ©l wat anders dan een persoonlijke mail met hoe het gaat?? Niet dus!
Het is zo jammer omdat jij je nu dus naar voelt. Het belangrijkste in dit is dat hij niet kan respecteren wat jij wilt: geen contact.
Wat dat betreft weet ik niet of je iets zou moeten laten horen met zjn verjaardag. Ik zou dan denk ik eerder een kaart doen. Daar doe je wel moeite voor (vind ik nog altijd persoonlijker dan een sms), maar het nodigt weer niet uit tot een reactie. Snap je wat ik bedoel?? Meestal sturen mensen niet meteen een kaart terug als jij 1 stuurt, maar op een sms of mail wordt vaak wel gereageerd.

Natuurlijk moet jij doen wat goed voelt. En mss ook eerst dit weekend een beetje laten bezinken.
Sterkte! Ik moet vandaag proberen "D-day" door te komen...zucht...

Hee Larissa,

Weet niet of je zit te wachten op een peptalk. Maar ga het toch proberen. Lastig is het om resoluut te blijven als de ander dat nit blijkt he? Maar ik geloof niet dat je de regie nu weer voorgoed kwijt bent, je wordt alleen even in de war gebracht door die man.

Eigenlijk is het namelijk al duidelijk wat het uiteindelijk gaat worden. Wat je nu meemaakt dat zijn de nazieksymptomen, die vreselijke momenten na het duidelijk worden van een breuk, dat je toch weer aan het wankelen wordt gebracht. Maar in werkelijkheid heb je zelf ook al eerder een beslissing genomen, toch? Jij wilde niet meer. Nu is het zaak om je daaraan te houden, wat hij ook doet / probeert / zegt. Eigenlijk is het namelijk simpel. Je wilt toch iemand die voor jou kiest? Nou, zolang hij dat niet doet, is er ook geen onderhandeling, contact, wat dan ook mogelijk.

Mocht hij van gedachten zijn veranderd, zelfs dan neem ik aan dat je pas wilt als hij laat merken er alles voor over te hebben om bij je te zijn. Mocht hij jou terugwillen dan is het toch niet genoeg dat hij je een 'levensles' stuurt? Dan wil je toch dat hij vecht tot hij erbij neervalt om die leuke vrouw (en dat ben jij) voor zich te winnen? Mocht hij jou niet terug willen of enkel half dan is het gewoon een grove overschrijding van je grenzen.

Ik weet hoe moeilijk het is met contact met iemand om wie je nog zoveel geeft, iemand die je hart gebroken heeft. Maar de regie heb je en die verdwijnt niet bij een contactmoment. Want daar ben je simpelweg te goed voor.

Zet em op en sterkte.

Boa

Ps. Wat die verjaardag betreft, je gaat het overschrijden van die grenzen toch niet belonen met van jouw kant nog even gelukswensen? Ik zou het negeren. Hoe lastig ook.

Zijn het dan tenminste nog bruikbare levenslessen?

Stomme trut ben je uiteraard niet! Maar je voeten staan nog wel een beetje wankel. En het rotte van zo'n mail is, it catches you off guard. Dus dan reageer je spontaan. Niet erg. Nu weet je weer dat dit niet is wat je wilt en ga je gewoon weer verder op je eigen pad. Eerst moe en kapot, maar straks komt je kracht weer terug. En kan je die in goede dingen stoppen. Komt goed!!