Vanmiddag mijn 4e sessie bij de psycholoog gehad en dat was confronterend....

Zij merkte aan mij dat ik tegelijkertijd afstand nam en tegelijk aantrok....IK vraag haar om hulp om mezelf terug te vinden en vervolgens doe ik er weinig mee.Verstand en gevoel zitten niet op 1 lijn,daarom loop ik nog steeds met een rotgevoel rond.

Ik wil duidelijkheid van X,want zonder die duidelijkheid denk ik niet verder te kunnen en toch blijf ik em opzoeken.IK heb X onbewust een soort van macht over mijzelf gegeven en de psycholoog denkt dat mijn zelfvertrouwen een dusdanige knak heeft opgelopen dat ik het nu niet meer weet."jij ebnt er nog"zegt ze "je moet jezelf weer terug halen"

Wat later in het gesprek vraagt ze aan me of ik nog last heb van beelden van die bedreiging,(ben binnen gekomen bij haar met acute stress stoornis)waarop ik zeg dat ik ze wel voor me zie maar dat ze me weinig meer doen,want X heeft gezegd tegen zijn vrouw dat zij mij met rust moet laten.(tsja dan zal het wel toch???)Weet je dat zeker vraagt ze aan me,waarop ik plotsklaps begin te huilen,verontschuldigend dat ik zo'n stomme trut ben en welke idioot laat zich inpakken door een getrouwde vent?????

"zie" zegt ze,toch doet dat beeld nog wat met je...en ik moet haar gelijk geven....2 grote vrouwen in de kamer;de een nog helser dan de ander,schreeuwend en krijsend dat ik een grote hoer ben,een slechte moeder.Als ik niet de waarheid zeg dan donderd zij mij met mijn kop door de kast....

Ik heb op dat moment over me heen laten lopen,niemand zou mij een hoer kunnen noemen en zeer zeker niet met mijn kinderen achter de deur....IK was van mening dat ik meer had moeten doen/zeggen.Nee zegt de psycholoog;Jij hebt gedaan wat je kon,wat je gevoel je ingaf(ja dat klopt,als ik meer had gedaan/gezegd dan was ik nu dood geweest)

1 voor 1 moest ik de psycholoog de ergste beelden vertellen van die avond;2 blijven mij het duidelijkst bij;De vrouw van X gooit zichzelf over de bank heen in een poging mij te raken en 1 dat de vriendin van haar met haar voet tegen de deur staat zodat mijn kinderen er niet in kunnen en ik er niet uit.Ondertussen heb ik een eetkamerstoel tussen me in gezet....de hond grommend en zich achter mij op stellend....

Nu voel ik helemaal niets meer bij die beelden,niets,ik kan er aan denken zonder dat er doodsangst in mijn buik omhoog borrelt;Door middel van EMDR-Therapie laten ze je het ergste beeld vasthouden,ondertussen de vinger van de psycholoog nakijkend,beeld loslaten en na stoppen van die beweging het eerste beeld opnoemen wat in je opkomt...

Op een gegeven ogenblik kon ik alleen maar aan auto's en geluiden denken.Ik denk wel dat je er open voor moet staan,maar het heeft mij geholpen om dat beeld los te laten in nog geen uurtje tijd.heel bizar;

ik was overigens wel totall loss erna....

Flower