Elkaar niet meer zien

afbeelding van Moerbei

Wat doet dat toch een verdriet en wat kan mijn hart het niet 'bevatten'.

Dat je het ene moment naakt in elkaar armen slaapt, 'lieverd' en 'schatje', gefluisterde 'ik hou van je's'.
Jezelf letterlijk en figuurlijk bloot legt en de ander door en door leert kennen en liefhebben.
De knuffels, de gezelligheid, de gesprekken, de zorgzaamheid, de steun, zijn hand in de jouwe, samen in de auto meezingen, samen alles delen.

En dan.

Uit.

Niets meer...

Ineens zijn de 'ik hou van je's' veranderd in afstandelijke mailtjes die niet eens meer starten met 'Lieve'.
Ineens mijden we elkaar.
Ineens zijn we geen lovers meer, maar ook geen vrienden meer.
Ineens is de toon van je mails alsof je een zakenpartner mailt.
Ineens geen 'slaap lekker' maar stilte.
Ineens uit je leven geveegd.
Ineens is alles wat we opgebouwd hebben weg.
Ineens negeer je me, waar je eerder naar me toesnelde.
Ineens niets.

Ik weet, het zal wel beter zijn. Het zal wel zoals het hoort te zijn. Mensen gaan uit elkaar en moeten elkaar daarna een tijd niet meer kennen om 'eroverheen' te komen. Beter om het in één ruk als een pleister te verwijderen dan de langzame manier. Etcetera etcetera.

Maar het voelt hélemaal niet ok. Het voelt héél erg fout, bizar, verscheurend, hard (en ik wil niet te hoeven verharden verdomme!) en onnatuurlijk...

afbeelding van Senzy

Hey lieverd, wat een verdriet

Hey lieverd, wat een verdriet allemaal.... ik proef het zo uit je blog.
Het is ook keihard. Keihard en oneerlijk, je zou denken dat je in het leven je portie verdriet wel hebt gehad. Kon ik maar iets zeggen wat je zou kunnen helpen, kon ik je gevoel maar omtoveren in een fijn gevoel.
Dat gevoel, dat het niet áf is, dat is verschrikkelijk. Blijven ademhalen, elke dag is er weer een... Ik denk aan je. Liefs.

afbeelding van Moerbei

Ja...ik blijf maar zo

Ja...ik blijf maar zo verschrikkelijk verdrietig, de tranen blijven maar stromen. Wanneer houdt dit toch op?
Weet inmiddels niet meer wat meer verdriet doet, t feit dat t uit is of die overgang van liefdespartners naar vreemden. Zo hoort de wereld (lees mijn wereld) niet in elkaar te zitten... Verdrietig

afbeelding van vlindertje59

O meis, ja ik snap je zo

O meis, ja ik snap je zo goed. Ik blif ook maar hangen en kom geen steek verder, voelt me super ellendig en kan ook alleen maar janken en ben een wrak. Had hem net nog aan de telefoon en weer gepraat en hij wil dat ik doorga met mijn leven en wil best vrienden blijven, maar zo lang ik in mijn verdriet blijf hangen gaat het niet werken zegt hij. Ik weet dat ie gelijk heeft maar hoe hoe hoe
En ik denk dat het probleem is van de overgang van liefdespartners naar vreemden, althans zo voelt het bij mij wel. Wat je in de andere blog allemaal schreef, zo voelt het voor mij hetzelfde.

Sterkte lieverd
xxx

afbeelding van Senzy

Jij ook weer sterkte,

Jij ook weer sterkte, Vlindertje... zo moeilijk als je zoveel van iemand houdt. Wat een ellende, dat liefdesverdriet, om kotsmisselijk van te worden.
Ik sta weer op het punt dat ik denk: Geen contact is toch beter, dan kom ik aan verwerking toe.
Hou vol, hou je taai... er zijn echt lichtpuntjes.
En na een tijdje gaan we die ook weer zien, hoop ik.

afbeelding van vlindertje59

Ik denk dat stoppen met roken

Ik denk dat stoppen met roken toch makkelijker zou zijn dan stoppen van iemand te houden. Pffff Het is een hel!!!!
xxx

afbeelding van musicboy

nou inderdaad waneer houd dat

nou inderdaad waneer houd dat nou eens op dat pijnlijke gevoel van binnen...
zo opeens alles,houden van ,wij en uit elkaar nee dat zou ons nooit gebeuren toch? de beste soulmates..
en pats, its over..
harteloos aan de kant gezet,en nog 1 mail gehad toen en thats it!!
sinds vandaag nooit meer gezien,en vind het nog steeds zo vreselijk erg..
Zomaar opeens uit je leven verdwenen,af en toe sms ze nog eens...
hoe is het nu met jou? tja je moet toch verder he?, en met haar gaat het prima,ze vind het zo fijn en het is zo mooi om geen relatie te hebben...en nee ik kom noooooit meer terug!! ze heeft geen idee wat ze met mijn hart heeft gedaan..elke dag denk ik aan haar..sick!!
had haar toch nog een smsje gestuurt, ik denk aan!!
en het antwoord 2uur later, .......oh?

uh verbinding is hier heel slecht,sorry..

en niks meer gehoord uitraard!
weet gewoon dat ze me zoveel pijn doet maar waarom blijf ik hoop houden en blijf ik me zo intens verdrietig voelen..
therapie,en alles doe ik er aan...wauw wat een hopeloze situatie is dit zeg..
en wanneer heb ik weer de energie en de levenslust dieik had,ben gewoon niet meer wie ik was na deze vreselijke breuk..
zomaar weggaan,en nooit meer gezien en van alles de schuld krijgen en haar ouders lieten me opeens vallen...bah ijskoud!!
en indd ik heb ook last van verlatingsangst,nou das dus nu wel gebleken..
snap er soms echt helemaal niks meer van...

grtsz musicboy

afbeelding van vlindertje59

Ik bedoel in deze blog,

Ik bedoel in deze blog, sorry. Dat wat jij schreef zo voel ik het ook. Het is volgens mij die verdomde verlatingsangst die wij hebben meis

xxx

afbeelding van Senzy

Had ik maar een antwoord

Had ik maar een antwoord wanneer het ophoudt.... Dat zou ik voor mezelf ook graag willen weten.
Eerst had ik maar één focus: weer gelukkig worden met hem.
Gelukkig is die focus nu enigszins verlegd: Weer gelukkig zijn, hoe dan ook, met óf juist zonder hem.
Soms lukt het me, die focus even 2 minuten vast te houden.
Dan loop ik weer naar de telefoon: nog geen berichtje, nog steeds geen lieve woordjes.
Dat gemis herken ik zo goed...
Probeer even een luchtje te gaan scheppen, even een stukje wandelen, ook al doet elke stap pijn.

afbeelding van MarcoPolo

bekend

Tja het komt me allemaal wel erg bekend voor. Ik weet het mensen zeggen het gaat over en na regen komt zonneschijn maar op dit moment is het of de wereld vergaat. En dat is natuurlijk voor jou en mij ook zo. Of je nu 20 of net als ik 50 bent het is een dolksteek in je hart. Zeker als je nog zoveel van iemand houd. Sterkt ermee!

afbeelding van powerlady

Je zegt het precies zoals ik

Je zegt het precies zoals ik het voel en daarom voel ik het als steun en dat bereik je dan toch maar mooi he. Dank! Nu nog even de nacht doorkomen, moet er even nog niet aandenken......

afbeelding van MeandI

Jeetje je haalt echt de

Jeetje je haalt echt de woorden uit mijn mond, en juist doordat je niets hoort wordt het gemis alleen maar groter...

En iedereen maar zeggen dat het beter is.....

Ik voel met je mee.....!!

afbeelding van Jannie

was er maar...

Ik voel precies hetzelfde. Was er maar een handleiding die je kon vertellen hoe je van het rotgevoel af kan komen of hoe je er voor kan zorgen dat je relatie weer goed komt. Ik probeer ook van alles, tot geen contact en dat houd ik dan een paar dagen vol en dan denk ik weer, nee dit werkt vast niet, hij zal me vast niet vergeten als ik wel iets van me hoor. Ik probeer mijn gevoel te volgen, maar dat is juist zo lastig als ik het liefst bij hem wil zijn en de hele dag zijn stem wil horen...