Hey Bean,

Wat herkenbaar zeg, jou gedachtes zo op het scherm te lezen.
Ook ik betrapte mezelf er laatst op dat ik terugging in de tijd toen ik op de weg naast mij keek voor een stoplicht en zag hoe een stelletje in de auto naast mij, elkaars hand vastpakte en hoe hij haar een kus gaf en even door haar haren kroelde.
Een soort herkenning voor mij, want als ik naast mijn ex in de auto zat, pakte ik ook vaak zijn hand, of hij de mijne en dan zaten we zo even zonder woorden, onze handen in elkaar gestrengeld.
En ondanks dat ik weet dat ik de juiste beslissing heb genomen, mis ik wel de goede tijden die ik ook met hem heb gehad.
Er is niets meer dan menselijk dat dat we allemaal iemands nummer 1 willen zijn, al is een ieder verantwoordelijk voor zijn eigen geluk maar juist deze kleine dingen, mis ik inmiddels ook.
We moeten niet vergeten dat het leven er voor iedereen hier op de site ooit heel anders uitgezien heeft.
We hebben allemaal van de liefde geproeft, ieder op zijn/haar eigen manier, maar de liefde was er.
Zo mis ik een gewoon iets als "zijn kop thee" op bed wat ik met regelmaat kreeg, in de ochtend als het mijn "uitslaapochtend" was, want omdat ik honden heb, hadden we de afspraak dat wanneer hij hier was, we ieder één ochtend in het weekeind, om de beurt de honden uitlieten, zodat de ander uit kon slapen.
Ook ik ben gelukkig zoals het nu gaat in mijn leven maar ook ik mis de kleine dingen die jij beschrijft in je blog.
Ik weet niet of eeuwige liefde slechts een mythe is, maar heb wel geleerd dat niets per definitie blijvend is.
Sommige mensen blijven hun hele leven bij je, anderen gaan na een poosje weer een andere weg in, maar er komen vaak weer nieuwe mensen voor terug, die dan om één of andere reden "nodig" zijn in jou leven.
Ik vind het "loslaat proces" nog het meest moeilijk, als het om ldvd gaat maar ook als je iemand moet missen om een andere reden.
Ik geloof nog wel in de liefde maar zal er niet bewust naar op zoek gaan, ik geloof dat het vanzelf wel komt, wanneer het komt.
En wanneer het komt, zal ik het zien als een mooie aanvulling en daar ook met volle teugen van genieten, maar tot die tijd, zal ik met volle teugen genieten van het leven wat ik nu heb.
Liefs en groet Layla

Goh, niet gemakkelijk onderwerp. Kreeg een krop in de keel na bekijken van het fimpje.

Het zou niet logisch zijn als we niet allemaal hoopten op die eeuwige liefde, helaas krijgt niet hiertoe iedereen de kans en we kunnen het ook niet afdwingen.

Misschien dat men denkt dat er nu minder mogelijkheden zijn dan vroeger (cfr de vele echtscheidingen) maar ik denk dat dit een verkeerd beeld is want vroeger ging men niet zomaar uit mekaar en had men situaties waar man en vrouw samen bleven, al dan niet met kinderen, ondanks dat het absoluut niet meer klikte.
Ik ken trouwens een koppel (beide in de 70-ig) en ze haten mekaar, ze proberen zoveel mogelijk uit mekaars buurt te blijven en eten en slapen niet meer met mekaar . Ze gaan niet scheiden want dat mag niet gebeuren volgens hen...;wat zou iedereen wel zeggen. Dit is toch ook geen gezonde situatie.

Ik denk ook dat wij ldvd-ers door ons verdriet des te meer snakken naar een lieflijk gebaar, een beetje zalf op de wonden, en dat ook meer zouden kunnen waarderen als voorheen.

We mogen blijven hopen
en men zegt "de beste manier om liefde te krijgen is door liefde te geven" en "liefde geven kan je beter wanneer je jezelf graag ziet en jezelf aanvaardt"

diep