Ik zit er mee...
Ik zit er mee dat ik zolang het uit is nooit, maar dan ook nooit eerlijk heb gezegd dat ik hem mis.
Dat ik hem nooit heb durven vertellen hoe ik me na onze break up voelde.
Nu, bijna een jaar verder, heb ik het idee dat ik het moet afsluiten door hem eerlijk te laten weten hoeveel verdriet ik heb gehad en nogsteeds heb na zijn vertrek.
Dat ik nog aan hem denk, hem mis, om hem geef, van hem houd!

Ik zou eerlijk willen zijn zoals ik altijd ben geweest en altijd zal zijn..
Alleen ik wil hem niet lastigvallen met mijn verdriet bijna een jaar later na een relatie die net 3maanden geeft geduurd.

Maar weet hij, weet hij überhaupt hoe ik me voel?
Is het goed als ik na al die tijd gewoon een keer eerlijk ben?
Het gesprek wat ik hierover met hem wil hebben is honderden keren door mijn hoofd gegaan. Daar speelde het zich af..
Maar nooit, nooit heb ik het hem ook maar gesmst, verteld, gemailt of wat dan nog.

Ik wil hem sms en: they say time heals everything, but I am still waiting...
Gewoon omdat hij toch ook wel mag inzien hoe het voor mij voelt...?!

Waarschijnlijk zullen vele zeggen, SMS hem niet. En misschien is dat ook wel zo. Een antwoord hoeft ik dan ook niet te verwachten wat ook de wonden niet verder dicht zou hechten...

Lastig!

~ het is niet eerlijk dat ik toegegeven heb, dat ik vaak aan je denk terwijl jij mij allang vergeten bent!! :'(