Ik vind het zo opmerkelijk dat 'liefde' zo verwoestend kan zijn... Het kan mensen overgelukkig maken (zo gelukkig dat je veel uit het oog verliest) en het kan mensen volledig de grond inboren (zo de grond in dat je het goede in het leven niet meer ziet). Het is met andere woorden echt blindmakend en het creëert echt oogkleppen.

Het probleem is dat dit inzien niet genoeg is om er beter mee om te kunnen gaan, want ik heb er nog altijd even veel problemen mee.

Feit is dat ik veel beter in staat zou zijn om alles te verwerken als ze nu eens eerlijk tegen mij was... Ze wil er niks over kwijt, over haar gevoelens, over mij, over alles. Ik weet gewoon niet wat er aan de hand is. Ik wil natuurlijk niet horen dat ze me gewoon niet meer wil, maar het is toch beter dan het beseffen en het verpakt te horen krijgen in de vorm van 'ik ben er niet klaar voor' of 'ik zit gewoon in de knoop met mezelf'...

Moest dit even kwijt

David