Voor het eerst sinds tijden overheerst niet het gevoel van verdriet maar het gevoel van eenzaam en alleen zijn. Vreemd maar hier kan ik wel mee omgaan. Voel me alleen en vind dat moeilijk maar daar is tenminste wat aan te doen. Vanavond ga ik lekker wat eten met een aantal vrienden en ik heb er heel erg zin in.
Gisteren hebben we namelijk voorgoed afscheid van elkaar genomen. Ook hij staat nu achter deze beslissing. Dat maakt het makkelijker want nu zullen we allebei geen contact met elkaar zoeken. En als het goed is slijt alles met de tijd.
Heb voor mezelf bedacht waar ik me op ga concentreren de komende tijd en gelukkig is dat heel wat. Ik heb dinsdag het vervolggesprek op mijn sollicitatie en ik ben hard bezig met afstuderen (die scriptie heeft nu al veel te lang stil gelegen). Verder ben ik ook op zoek een appartementje voor mezelf. Ja, ik ben weer bezig mijn leven op een rijtje te krijgen en een nieuw begin te maken. Ik heb er zin in en hoop dat dit gevoel van eenzaamheid snel voorbij is....