Wat fijn dat je bericht zo ontzettend openhartig is. Na 25 jaar ineens een dagje vrij eist een gehele nieuwe mindset, die je je niet direct eigen zal maken. En dat hoeft ook helemaal niet. Het lijkt me raadzaam om een maatje( te hebben om je allereerst in dit proces te ondersteunen. Zijn er mensen in je omgeving waar je op kan steunen als je het nodig hebt?

Wat meestal erg heilzaam is om iets te gaan doen wat je erg leuk lijkt, maar wat je nooit gedaan zou hebben in de jaren hiervoor. Zoals een nieuwe sport of een andere hobby, iets in huis verbouwen of zelf maken, alleen op vakantie enz..
Wat voor mij erg goed werkt zijn de technieken uit de Mindfulness. Dit berust vooral om nare gevoelens te accepteren en te laten zijn.
Sporten werkt ook enorm goed, frustraties eruit sporten en zelfvertrouwen erbij. Je slaapt beter en alle stofjes die je dan aanmaakt zullen je ook blijer maken

Als ik een dag niks te doen heb in een ongelukkige tijd in mijn leven, dan doe ik extra mijn best om van die dag iets bijzonders te maken. Ik bereid mezelf voor door extra lekkere boodschappen in huis te halen, te bedenken of ik naar buiten wil of niet. Zo niet, dan trek ik na het uitslapen een heerlijke joggingbroek aan en ga naar Discovery Channel of National Geografic
kijken. Dat zijn de enige twee zenders zonder romantische scenes en je steekt er nog wat van op. Ondertussen drink ik de sapjes en eet ik het onbijt (wellicht verse croissants) die ik speciaal hiervoor gekocht heb. Pak een heerlijk boek en een dekentje en ga lezen totdat ik het beu ben. Daarna lekker uitgebreid douchen, extra bijzonder voor mezelf koken, een filmpje of lezen weer.
Ga ik wel naar buiten dan ga ik fietsen of wandelen bij strand of bos.
Bedoeling is in ieder geval jezelf vertroetelen alsof je een geliefde zou vertroetelen. Lief en goed zijn voor jezelf is zo belangrijk.