Eind maart heeft hij het uitgemaakt, ik was kapot van verdriet,verscheurd.
Na de breuk nog veel contact gehad, we bleven elkaar opzoeken, zo hadden we ruzie en zo werd door ons beid gezegd dat we elkaar missen,om elkaar geven, dat we liever bij elkaar willen zijn enz....
Nu 2 maanden geen enkel contact meer.
Ik blijf aan hem denken, ik blijf maar scenario's in mijn hoofd schrijven over wat ik nog wil zeggen, met wie ik wil praten om dingen uit te leggen.

Ik droom ook heel veel,over mijn ex, en 1 droom blijf maar terugkomen, dat ik erachter kom dat ik zwanger van hem ben en dat ik hem dat in eerste instantie niet wil vertellen, maar uiteindelijk contact zoekt en het hem vertel, dat hij wilt dat ik langskom maar dat hij eerst even zijn huis moet schoonmaken als ik dan bij hem kom in mijn droom , dan doet hij heel lief en wilt hij mij terug, alsof hij verteld dat hij een grote fout heeft gemaakt en het nooit had moeten uitmaken, dat hij blij is dat ik zwanger ben, zodat we weer bij elkaar kunnen komen.eerst wil ik niet en dan wordt het wazig, wat ik nog voor me kan zien is dat we dan tegenover elkaar staan en dat we elkaars handen vast hebben.
Zo verwarrend,zo vreemd

Voor mijn gevoel heb ik alles gezegd wat ik wil zeggen,
Ik heb al mijn spullen.
Ik ben veel op stap met mijn lieve vriendinnetjes.
Ik Ben bezig met mijn wereldreis waar ik volgend jaar aan ga beginnen.
De afleiding is er, ik geniet met volle teugen.
Heb zo een zin om aan mijn wereldreis te beginnen, en dat niet omdat ik wil weglopen, ik weet goed dat je niet kan weg lopen , maar dit is wel al jaren een droom geweest, maar durfde de stap niet te wagen omdat ik een beetje bang was. En nu durf ik het en ga ik het doen. Daarvoor ben ik heel trots op mezelf.
Ik heb een leuke baan, leuke collega's.

Nadat het uit was heb ik vaak naar zijn facebook gekeken, maar nu eigenlijk niet meer echt, soms als ik me kut voel dan wordt de verleiding groot en kijk toch even naar zijn facebook.

En toch ben ik nog zo verdrietig!!! Ik mis hem zo erg,

Ik zit zo in een achtbaan met mijn gevoelens, het ging best goed, en nu sinds vrijdag ben ik weer terug bij af. Huilen,huilen en huilen.....

Contact zoeken met hem is geen optie!!!
Ik probeer zoveel mogelijk dingen van mij af te schrijven.
Ik weet het gewoon niet meer,wat moet ik,nou.
Ik wil hem zo graag vertellen dat ik hem mis,dat ik bij hem wil zijn.

Ik heb er alles voor over om alleen maar even zijn stem te horen, hem te ruiken,zijn warmte te voelen.

Ik zit nog steeds vast in mijn liefdesverdriet .

Dit is hoe ik mij voel na 6 maanden