Waar moet ik beginnen.... Er is zoveel gebeurd het afgelopen jaar en de "oudgedienden" kennen mijn verhaal.

Het meeste wat mij is opgevallen is dat ik deze heftige gebeurtenis tot iets positiefs heb weten om te bouwen. Ik heb geleerd. Zoveel.... Ik heb goed en eerlijk naar mezelf gekeken en bepaalde patronen aangepast. Ik heb gelezen. Zoveel.... Niet alleen mijn 7-jarige, eerste echte relatie, was over maar er zijn ook meer dingen veranderd om me heen. 2006 was mijn meest pijnlijke maar ook leerzame jaar.

Inmiddels heb ik sinds een paar maanden een nieuwe liefde. Het is echt werkelijk heerlijk moet ik zeggen. Op veel vlakken vind ik het leuk om nieuwe dingen aan een persoon te ontdekken, vooral de dingen die mijn ex niet had. Niet dat mijn ex niet goed genoeg was, maar gewoon anders. Dit doet overigens geen afbreuk aan de onvoorwaardelijke liefde die ik zal blijven koesteren voor mijn ex. Geen liefdesrelatie meer maar een groot respect en dankbaarheid voor de manier waarop wij samen zijn opgegroeid.

Ik kan zeggen dat ik uit de put ben geklommen maar dat betekent niet dat ik geen last heb van het rugzakje die toch wel zwaarder is geworden. Het brengt nieuwe onzekerheden met zich mee en ik ben niet meer zo totaal onbevangen als eerder. Dat is iets wat ik accepteer en wat er blijkbaar gewoon bij hoort. Natuurlijk mis ik mijn ex nog van tijd tot tijd maar mijn nieuwe vriend geeft me elke keer weer een reden waarom ik vind dat ik nu bij hem hoor. Elke keer ontdek ik weer iets nieuws wat ik zo ontzettend leuk aan hem vindt.

Naast mijn liefdesverdriet heb ik lange tijd ook te weinig naar mijn eigen "ik" geluisterd. En dan bedoel ik vooral op werk/studie/reis gebied. Ik heb bepaalde dingen niet gedaan door omstandigheden, familie, exvriendje enzovoorts. Sinds ik mij niet langer druk hoefde te maken om mijn liefdesverdriet kwam het besef dat het oude patroon van "iets missen" weer bovendrijven. Ik ben eens heel eerlijk naar mezelf gaan kijken en irriteerde me de laatste weken mateloos aan mijn gevoel van "alles leuk vinden en geen duidelijk doel hebben." Om een lang verhaal kort te maken: "In 2007 ga ik voor rust maar bovenal voor de beslissing om een duidelijk pad te bepalen."

Hierover had ik al enkele gesprekken gevoerd met vrienden en mijn nieuwe vriend. De laatste weken beginnen mijn plannen ook meer vorm te krijgen en ben ik op een idee gekomen wat mij zoveel rust geeft en wat ik een jaar geleden nog nooit voor mogelijk had gehouden om te gaan doen. Gek genoeg heb ik de omslag om echt voor mezelf te kiezen gekregen na een gesprek met mijn ex afgelopen weekend. Hij kent me zo goed en wees me op oude patronen van mij en op het feit dat hij wel heel duidelijk zijn eigen richting aan het volgen is. Nu ben ik er aan toe en is het tijd geworden voor mij om datzelfde te doen.

Ik ben wel eens vaker ergens enthousiast over geweest dus wil ik nu heel even iets uitproberen zonder dat te veel mensen ervan af weten want ik wil nu zeker weten dat dit keer het "wow-gevoel" wat ik heb toch helemaal echt is. En dat dit het nu is.

Een beetje een warrig verhaal h?ɬ®.

Het komt er op neer dat ik nu hele duidelijke ideeën heb over wat ik "later wil worden" qua baan.

Dit besef is gegroeid en sinds afgelopen weekend heeft het zich definitief vastgezet in mijn brein.

Vandaag is het moment dat ik niet zekerder kon zijn van mijn beslissing. Ik ga niet teveel op details in omdat ik dit allemaal op "het net" publiceer maar een jonge jongen waarmee ik ben opgegroeid is al geruime tijd ziek. Ik ga niet meer met hem persoonlijk om maar ken de familie goed en mensen in mijn directe omgeving gaan wel met hem om. Het komt er op neer dat zijn ziekte me nogal wat deed gezien het feit dat we van dezelfde leeftijd zijn en we in onze jeugd samen hebben gespeeld. Deze jongen is vannacht overleden. Ik vind het heel erg voor zijn omgeving. Heel tegenstrijdig maar ik heb mijn leven (nu) nog voor me en ik ga er wat van maken. I'm gonna live life to the max.

Liefs,
Hoop