Sinds 2 weken heb ik niets gehoord van mijn ex, gisteren kon ik het niet laten en ben een gesprek begonnen met hem, weliswaar via het internet. Kort gezegd: onwennig. Uit het gehele gesprek kwam er niets nuttigs uit,behalve voor mij dan het gevoel van 'hij is precies gelukkig'. Toen ik dit navroeg, zei hij 'van waar haal je dat nu'. Hij voelde zo vreemd aan, precies of ik had hem nog nooit tegengekomen, sommige zinnen klonken zo niet van hem. Gevolg: een hoop vragen en een mega gemis.Zal hij mij ooit wel missen? Ziet hij nu evenveel af als ik? Zit hij even hard in de knoop als ik? Zal hij ooit aan mij denken? Waar is het fout gelopen? Waarom?
Op die vragen zit ik dan antwoorden te fantaseren in het genre van: hij zal me wel niet missen, hij heeft het veel te druk, wedden dat hij een ander heeft, blijkbaar ben ik toch niet goed genoeg geweest voor hem, ... In de 4 jaar heb ik alles gegeven wat ik kon: liefde, steun, genegenheid,... ik was er voor hem elke moment van de dag, verrasste hem met vanalles, liet duidelijk merken dat hij voor 'the one' was,... Waarom heb ik hem zo graag gezien?