Hier is het verhaal...en het probleem.

6 maanden voordat ik Sam ontmoette was ik even met een andere jongen, Chris. Hij is Amerikaan en reisde door Europa. We werden verliefd, althans ik werd verliefd op hem en hij bezocht me 2 x tijdens zijn reis. Ik besloot om nu toch eindelijk mijn droomreis naar de VS te maken en natuurlijk zou ik met kerstmis bij hem zijn. Het ging een tijdje goed...Zo'n 4 maanden totdat hij er een punt achter zette 3 weken voordat ik zou vertrekken naar de VS. Het was een totale ramp, ik heb mijn vluchten moeten verschuiven, wat allemaal nogeens extra geld kostte en ik moest maar zien hoe ik de gaten zou gaan opvulen...

Ook had ik me al aangemeld voor de 6000 USD Engelse cursus hier in Colorado. Dezelfde Universiteit waar hij ook studeert. Ja het was zo'n leuke universiteit! zei hij. Daar moet jij ook heen!

Daar zit ik dus nu. Met 35000 studenten dacht ik hem toch niet vaak tegen te komen. Dat is ook zo, maar hij zoekt wel contact. Hij had nog een paar dingen van mij en een vriendin uit India had een brief nog naar zijn adres gestuurd. Die kreeg ik dus laatst terug, afgelopen vrijdag om precies te zijn.
We stonden een tijdje te kletsen. Hij heeft allang 3 andere vriendinnen gehad en heeft er nu weer eentje.

Ondanks dat merk ik dat hij wel contact wil houden op een vriendschappelijke manier.
"We kunnen toch emailen en elkaar op de hoogte houden hoe de zaken ervoor staan?....nog steeds vrienden?"
Ik deed maar een beetje vaag en oppervlakking. Heb niet echt "ja" of "nee" gezegd.

Daarna ben ik 's avonds een bloedneus geslagen door een paar gasten die tegen moslims zijn en hele gemene dingen riepen over 9/11 tegen mij en mijn klasgenoot uit saudi arabie...hij is idd een moslim, ik niet, maar zij kunnen dat verschiil toch niet zien tussen een arabier en iemand van indiase afkomst. CU boulder, waar ik zit, is een hele erge witte school. De witste school in Amerika wordt er wel eens gezegd....tsja daar kwam ik een beetje te laat achter...
In elk geval had ik maar een mailtje naar chris gestuurd met te melden wat er was gebeurd en hij kon me een nummer geven waar ik dit incident dan weer kon melden....

We belden vanavond...en hij begon opeens weer het bezorgde vriendje uit te hangen... Daar heb ik dus helemaal geen behoefte aan. OK het is aardig dat hij me kon doorverwijzen, maar daar is het ook wel weer klaar mee. Destijds heeft hij heel bot er een punt achter gezet en nu ik hier ben, doet hij net alsof er niets gebeurd is. Ik merk dat ik boos ben op hem. Waarschijnlijk niet alleen over wat er is gebeurd tussen mij en hem, maar ik projecteer mijn woede over Sam vast ook op hem...opdat ze me beide op een lompe manier in de steek hebben gelaten.

Ik wil zijn vriendschap niet, zijn fake vriendschap. Ik wil hem niet meer spreken of zien. Misschien ben ik wel gewoon nog niet over hem heen. Heb daar natuurlijk ook nooit echt de kans voor gehad, vertrok in 3 weken toen hij het uitmaakte. Ik elk geval weet ik nu niet meer hoe ik dat moet melden...Bot doen en zeggen dat ik eigenlijk geen vienden wil blijven, omdat hij me teveel pijn heeft gedaan en ik niet wil omgaan met iemand die me dat aandoet...en ik mijn andere exen ook niet meer zie.

Ik weet niet goed hoe ik het moet brengen. In elk geval ben ik nu echt helemaal woedend omdat hij net als mijn vader begon te praten....van hem zou ik dat nog net pikken , maar toch niet van die kl**tzak die me zo gemeen heeft laten barsten????

Dank je voor het lezen...
liefs, LJ