Ik ken die drang ook...Het voelt ook als een verslaving en dat is het eigenlijk ook een soort van.
ook het gevoel van er nooit overheen kunnen komen is erg frusterend en pijnlijk.
Over verslaving gesproken... hij zit in je systeem en hij moet daar langzaam aan uit. Dat heeft tijd nodig.
Hij zit ook in mijn gedachten en systeem en is 80% van de dag aanwezig.... ik hoop dat ik na de scheiding dat percentage langzaamaan omlaag kan brengen.
De fysieke pijn heb ik ook. Lichaam en geest reageren nou eenmaal op elkaar.... en dat doet letterlijk en figuurlijk pijn.
We vechten tegen de drang om hem te zien en te smsen. Maar moeilijk is het zeker...
Jaren lang kon ik moeilijk huilen... nu doe ik het dagelijks. Ik laat het maar komen. Het moet eruit. Soms voel ik dan weer een soort opluchting.
Ik ga als ik me sterk voel een lijstje maken met goede spreuken/zinnen en positieve citaten wat ik erbij kan pakken als ik diep zit. Is dit ook een idee voor jouw?
Hard opzeggen. Ik merk dat dat mij kan helpen om me te overtuigen van de waarheid van die spreuk...
Sterkte meid!!!! Je kunt het!!!!

Zooooo herkenbaar!
Ik weet precies hoe je je voelt, die gevoelens onderdrukken om niks te sturen.
En als je er dan toch aan toegeeft, wordt je vaak alleen maar teleurgesteld! Helaas....
Hij zal jou ook missen!
Hij heeft ook dezelfde tijd doorgebracht met jou als jij met hem. Dus ook hij zal aan jou denken of hij wilt of niet.
Blijf eraan denken, de grootste wraak is gelukkig zijn!
Geniet volop, doe de dingen die jij wilt, maak de belangrijkste persoon in je leven jezelf!
En uiteindelijk zal hij gaan inzien dat het gras bij de buren niet groener is!

Een verslaving verdwijnt uiteindelijk wanneer je hier zelf achter staat!

Liefs Missty