Hier op het forum werd al een paar keer het idee geopperd om een lijstje met goede en slechte kanten op te noemen. Ik dacht, bij mij heeft dat geen zin want ik heb niks op hem aan te merken en de slechte kant zal blank blijven, en dan voel ik me nog slechter. Wel wat blijkt nu... ik was verkeerd. Eens ik eraan begonnen was ben ik toch aan een 10-tal zaken in de minpunt kolom geraakt. En het heeft me de ogen geopend moet ik toegeven.

Het einde van de vegoddelijking heeft nu wel ruimte gemaakt voor een hele set aan andere gevoelens. Ik ben kwaad op mezelf om hem zo te verheerlijken. Voel me ook een beetje stom nu over hoe ik me heb laten behandelen en hoe ik zo blind kon zijn voor al zijn negatieve kanten. Maar ik heb een nieuwe basis om me in de toekomst niet meer omver te laten lopen door hem.

Het zal nu weer even lastig zijn, met deze nieuwe emoties omgaan, alles een plaatsje geven...
Het wordt waarschijnlijk balanceren tussen haat en liefde. En hopelijk vindt ik ergens in het midden mijn evenwichtspunt terug. Geen verafgoding meer maar ook geen wrok.
Ik kijk terug naar de voorbije periode en zie dat ik vorderingen maak. Daarom heb ik ook geen reden om te twijfelen dat het in de toekomst nog beter zal gaan. Al ben ik er nog lang niet, ik ben hoopvol.

Zou het dan echt zo zijn dat deze woelige periode me sterker zal maken?
Dit klonk als de grootste onzin toen een vriend me dit zei terwijl ik op mijn dieptepunt zat.

Zo, als het goed gaat, mag het ook gezegd worden!! Als het al klopt dat je bij liefdesverdriet enkele stadia moet doorlopen, dan ben ik weer een stapje verder.

Tot schrijfs!!