Donderslag bij heldere hemel..

Het is nu 4 weken uit. We hadden twee jaar een relatie. We hebben het echt leuk gehad en ik heb van haar tot het eind genoten. Je hoort het vaak; het sloeg in als een bom. Maar bij mij was het echt zo. En dat maakt het voor mij alleen maar moeilijker.

We zagen elkaar te veel en besloten wat rustiger aan te doen. Ineens mocht ik haar niet meer bellen/smsen. Ik gaf haar de ruimte die ze vroeg en 4 dagen later zette ze er ineens een punt achter. Ik was echt helemaal de weg kwijt maar heb haar nooit lastig gevallen met zware mailtjes of smsjes. Ik heb uberhaubt haar nooit meer gesproken nadat het uit ging. Alleen 2 gesprekken gehad, omdat ik echt vol met vragen zit, waarom het uit was, waarom ze niet gevochten heeft. Ze geeft niks anders dan de verkeerde antwoorden, antwoorden die allemaal mij de schuld geven. Het enige waar ze op rust is: 'ik ben niet meer verliefd, en dan is het niet eerlijk van mij om door te gaan met de relatie'. En ze heeft het nooit gezegd of nooit laten merken. Ze heeft nooit gepraat, en ik ben juist een jongen die hiervoor altijd open staat. Dit is voor mij zo onbegrijpelijk.

Ik heb nu besloten geen privé contact met haar te willen. Ik heb gevraagd of zij dit ook niet bij mij wil doen. Het wordt moeilijk want we zullen elkaar nog vaak zien. Maar ik heb hier voor gekozen voor de rust in mijn hoofd, wetend dat ik antwoorden op deze vele vragen nooit zal krijgen. Wetend dat als ik nu met haar praat de emoties het zullen verzieken. Dus het voelt zeker een soort van opgelucht, ik weet wat me te doen staat, hoef niet meer te piekeren.

Maar nu; nu komt het missen. Het gevoel dat het echt over is begin ik te voelen door heel mijn lichaam. In mijn hoofd zit het goed. Ik weet wat ik moet doen. Maar het missen is echt soms erg. En het missen wordt er niet minder op als ik denk aan de manier hoe het is uitgegaan, hoe machteloos ik ben geweest en toch niks verkeerds heb gedaan. Ik mis mijn maatje en vind het moeilijk om er afscheid van te nemen. Afscheid te nemen van degene waar ik zoveel van heb gehouden en van heb genoten, tot de dag voor dat het uitging. Ik hoop dat de tijd zal helen, ik heb geduld.

Wat vinden jullie hiervan? Thanks voor de reply, zal me goed doen.

mraangeslagen's blog
login of registreer om te reageren

Din, 26/10/2010 - 06:28 — rozenblaadje

Hey, Het is goed dat je nu

Hey,
Het is goed dat je nu even geen contact meer hebt met haar. Zelf ben ik ook 2 jaar samengeweest met mijn ex, ook samengewoond de ganse periode en het is nu ook iets meer dan een maand uit. Ik kan het niet laten om contact te houden, al is het meestal hij die contact opneemt. Hij is hier ook al terug geweest om nog eens over ons te praten, maar dat heeft geen zin. Hij is het die er een punt achter gezet heeft omdat hij twijfelde. Het kan niet verder tussen ons zolang hij dat doet. Ik moet verder met mijn leven, leren accepteren dat het gedaan is, net als jij dat nu moet doen. Ik weet hoe verschrikkelijk het gemis kan zijn, hoe erg je eronderdoor gaat... Maar hou vol, er zijn ook betere momenten waarin je vooruit kan kijken en dat helpt echt. Ik ben er het levende bewijs van, een tijdje geleden hoefde het leven niet meer voor mij, niet zonder hem... Maar nu denk ik dat niet meer, al lijkt de hele wereld nog zo stom, saai en lelijk. Op deze site zal je veel steun vinden, het zal je helpen om vol te houden! Want soms heb ik een beetje het gevoel dat je gewoon moet volhouden doorheen deze periode, je moet erdoor, je kan niet anders. Maar het zal je wel lukken! probeer zoveel mogelijk andere dingen doen, ook al heb je daar geen zin in, het helpt om niet constant aan haar te denken! Veel succes en weet dat je niet alleen bent en dat je er zeker niet alleen voor staat!

Din, 26/10/2010 - 11:25 — mraangeslagen

Bedankt voor je reactie. Je

Bedankt voor je reactie. Je hebt inderdaad gelijk dat het zo goed is. Jij ook veel succes en hou me op de hoogte met je verbeteringen!

Din, 26/10/2010 - 09:05 — alive2

hey..

Zij heeft een tijdje de schijn opgehouden blijkbaar en dat is niet liefdevol naar jou toe. Je mag rustig een beetje kwaad zijn. Met iemand die dat doet moet je geen relatie meer willen idd.

Dat missen is altijd het moeilijkste. Je mist inderdaad en maatje en denkt veel terug... ik ken het gevoel heel goed... weer alleen van jezelf leren houden etc.. moeilijke periode altijd.. Wat mij altijd heel erg heeft geholpen is veel van me af schrijven hier. Verder als het verdriet heel groot is gewoon even lekker toelaten, maar wel proberen niet constant terug te denken.. Ook soms proberen er bewust niet aan te denken en in je achterhoofd houden dat zij jou niet eerlijk heeft behandeld en dat je dat niet verdiend. Je verdiend veel beter.

ik wens jou veel sterkte.

Din, 26/10/2010 - 11:27 — mraangeslagen

Niet alleen ik maar ook mijn

Niet alleen ik maar ook mijn familie en vrienden zijn kwaad, zitten vol onbegrip. Ik ben ook wel kwaad, maar zoek geen ruzie op. Doe niks, dat heeft onze relatie niet verdiend. Bedankt voor je reactie. Ik zie dat we wat overeenkomsten hebben. Het gewoon laten gaan, en laten gebeuren. Maar zit jij nog in de moeilijke periode? Met je er nog veel aan denken?

Woe, 27/10/2010 - 07:30 — alive2

..

Ja ik zit nog in de moeilijke periode. Het laten gaan vind ik heel lastig. Dat is echt een strijd voor mij.
Voor mij voelt het net alsof er iemand is overleden.. heel raar en kaal.
Mijn ex is 10 jaar ouder en heeft voor mij alleen maar kortere relaties gehad die hooguit een jaar hebben geduurd. Dit was haar eerste relatie die 3 jaar heeft geduurd. Alle relaties die ze ooit heeft gehad heeft ze zelf uitgemaakt. Er waren nogal wat hoge eisen en op een gegeven moment sja ik ben ook een individu, was mijn wil niet haar wil en zij wilde geen water bij de wijn. Dan houdt het op. Ik heb het idee dat het een kwestie van bindingsangst is. Want dit gedoe duurt nu al een jaar en ik hoor van alle kanten dat ze me maar moelijk los kan laten. En af en toe zien we elkaar weer en dan moet ze huilen steeds, omdat ze me mist. ppfft moeilijk figuur, maar ja.
Mijn ex wou geen relatie meer, omdat zij op een gegeven moment moeite met slapen kreeg (Ze had sowieso al slaapproblemenen er zijn nog wel meer dingen gebeurd). Het feit was wel dat zij een nogal sterke wil had en die door wilde drijven.. sja en in een relatie heb je met twee mensen te maken. Zij wilde uiteindelijk andere dingen dan ik wilde denk ik en daar geen compromis over maken.

Nu is het dus loslaten geblazen en het is nog steeds moeilijk.

Woe, 27/10/2010 - 20:47 — iedereen

.

uitmaken en alles wat daarbij hoort
is altijd moeilijk
en dan vooral op de manier van hoe zij het heeft aangepakt.
je mag boos zijn maar moet het op een gegeven moment accepteren

Woe, 27/10/2010 - 21:44 — broken hearted girl

sterkte

ben echt net een paar min.lid,moet mijn eigen blog nog gaan maken,maar ik voel met je mee..

liefs broken hearted girl..

Woe, 27/10/2010 - 21:47 — Gaia

leef met je mee

Onzettend rot ja, vooral als het zo opeens komt. Zonder gesprek, zonder kans om eruit te komen. Ik voel je machteloosheid hierover...

Het valt me in je verhaal op dat er weinig contact was, van haar kant. Misschien een leerpuntje voor de toekomst hieruit te halen. Juist omdat jij een jongen bent die gesprek aan kan. In een volgende relatie zou je dit anders kunnen doen. Meer vragen en er niet vanuit gaan dat het wel goed zit...( ook mijn valkuil geweest trouwens!)

Dat verlangen, verschrikkelijk. Dat missen... het is 4 weken bij jou. Afleiding helpt, maar misschien heb je nog iets te verwerken eerst, van deze klap. Blijf vooral schrijven.

Ik leef met je mee.
Gaia

Zat, 30/10/2010 - 15:17 — Lotus

It might be stormy now, but it can't rain forever

Ik vind het heel moedig en knap van je, je hebt de meest juiste beslissing genomen! Het missen is niet zomaar weg, dat kan nog lang duren, helemaal als het zo onverwacht kwam. Het moet slijten, het heeft echt zijn tijd nodig. It might be stormy now, but it can't rain forever! Sterkte!

Wie is online

Enquête

mraangeslagen's Buddies