intens verslag, ben er stil van, ja het is vreselijk, en dat je je een keer hebt laten gaan, joh .. waarom niet, je bent een mens, met intens verdriet, onmacht, het zal der toch uit moeten, verstandelijk kun je dat niet alleen oplossen, emoties moeten er ook uit, ik hoop datje een beetje steun krijgt uit je omgeving, vooral vandaag, hier is het virtueel, maar een menselijke, interactie, heb ook jij nodig, vanuit hier ...een warme knuffel, en een schouder...ik besef dat het niet veel is, maar ik steun je op mijn manier,

groetjes en een dikke knuffel

Ron,

Ik ben zo blij dat je thuis bent. Probeer vandaag uit te rusten en na te denken.
Ik vind het helemaal niet raar wat je hebt gedaan.
Ik heb ook een keer zoiets gedaan, ik weet hoe je je kan voelen dan. Je lichaam en je geest heb je dan even niet onder controle maar worden gestuurd door intens verdriet en boosheid. Je moet gewoon, je kan dan niet anders...er is maar 1 iets wat er op dat moment speelt, de rest zie je niet meer, voel je niet meer...je wordt gedreven door die ene gedachte.

Wees ergens trots op jezelf, als ik je verhalen zo lees, ben je iemand die heel erg veel liefde geeft en veel liefde in zich heeft. Dat is een hele mooie eigenschap. Dat je ex vriendin dat niet ziet of niet meer wil zien, is pech voor haar. Maar er zijn vast (en komen ook) heel veel mensen die die schitterde eigenschap van jou zullen waarderen en dankbaar voor zijn.

En voor nu...rust uit. Het komt echt goed.

idd Ron, eeffie heeft gelijk: what goes around comes around. Heb de hele consternatie gisteren niet meegemaakt, maar ben nu ik al de verhalen lees onwijs geschrokken. Verontschuldig je a.u.b. niet voor het feit, dat je menselijk bent. Ron je bent volgens mij een onwijs lieve man die op een k*t manier is behandeld. Geen wonder dat je veel woede in je hebt, denk dat er nog meer mensen op deze site zijn, waarbij af en toe de stoppen doorslaan of dreigen door te slaan. Don't worry, hoort erbij..ben wel blij dat je weer veilig thuis bent.

Lieve, lieve man, weet dat er op deze site mensen zijn die wel van jou houden. Totale vreemdelingen (nou, ja een paar niet meer ), die om jou geven, die je zien zoals je bent: een geweldige kerel. Het is een immens verlies voor je ex, dat zij dat niet door heeft...ze komt er wel achter en dan is het te laat. Rust wat uit en heel veel sterkte morgen.

Dikke knuffel, chica

Men.. wat een verhaal Ron, maar ik kan het me wel voorstellen dat je door je emoties een drive krijgt om erheen te gaan, het op te lossen.. voor jezelf daar de oplossing te zoek; dat zijn vaak opwellingen en als je dan vaak wat minuten onderweg ben zal je net zien dat de rationaliteit hopelijk de overhand neemt. Ik ben blij dat je het huis idd niet hebt bereikt, want had je daar idd vrolijk en beter van geworden. Maar goed, weet thuis.. en blij om te horen dat je jezelf weer een beetje onder controle hebt. Ik hoop dat je het advies dat je mij hebt gegeven ook zelf op kan volgen; vind jezelf terug, werk eraan, wees sterk.. gun jezelf weer een waarde in het leven. Sterkte!!!!

Je bent niet alleen

Ik leef met je mee... Probeer je energie te sparen voor volgende week ( advocate!!!) Heb je 7 years in Tibet gezien?? De hoofdpersoon krijgt in die film na een hele lange tijd tegen alle verwachtingen in zijn zoontje weer terug..
Neem de tijd en laat de tijd zijn werk doen. Een goed hart wordt beloond..uiteindelijk...
.."Open Mind For A Different View,.. And Nothing Else Matters"...
Sterkte en al het goede, Arjan