Lieve, liefste, allerliefste mensen.. Vanaf morgen ga ik de strijd aan om ons huis. Beide hoofdhuurders, maar hij student, ik afgestudeerde met vast inkomen. Hij wil niet weg en ik geef het huis niet op. Tussen gevoelens van verdriet heb ik sinds dag drie en vier nadat hij me aan de kant heeft gezet gevoelens van boosheid. Door de boosheid mis ik hem niet meer, zie ik zaken objectief en accepteer ik dat ik van die eikel af ben. Het is ongeloofelijk dat hij niet gelukkig is, een vrouw met een tasje kleren op straat zet. Ik overwoog echt weg te gaan, en waarom? Omdat ik opnieuw hem weer naar zijn pijpen dans. Morgen is de confrontatie. Hopen dat ik mn boosheid vasthou, maakt het me niks uit wat hij zegt of doet. Ik geef hem, geheel zonder mn emoties te tonen een ultimatum. Of weg, of dagvaarding. Het is genoeg met mn gehuil. Hij wil niet meer, dan pleur je maar op. Ik ga niet met 26 jaar, goed diploma op zak in een studentenhuis wonen. Heb zoveel financieel geinvesteerd in de relatie. Dus, wat helpt? Bedenk je waarom de relatie over is, hoeveel jij hebt geinvesteerd, hoeveel jij huilt om iemand die je volledig idealiseert. Mr perfect bestaat niet. Ons gevoel is een chemisch proces in de hersenen, en lieve schatten van me. Deze deuren zijn gesloten, stap van die deur vandaan en ssteek je mooie koppie uit het raam dat zojuist opengegaan is . Google allemaal de woorden aantrekkingskracht liefdesverdriet. Eerste link. Een soort lifecoach die (eigenlijk voor mannen maar voor ons dames echt een fijne site) die tips geeft en daaromder een heel forum met vreselijk goede tips om je pijn te verwerken. Sporten schijnt fantastisch te zijn omdat dit het chemische proces in de hersenen dat de pijn veroorzaakt versneld!! Succes en heel veel liefde van mij naar jullie gevallen engelen. Stijg op en vlieg weer. Hopen dat ik dit vast kan houden. Jullie horen morgen hoe het verder gaat. Xxx