Oke nieuw dillema erbij.. Ik kan hem niet uit mijn hoofd zetten, werkelijk onmogelijk. En gister was ik toch weer gaan twijfelen over het hele narcisme gebeuren omdat hij wel echt voor me klaar stond in shit tijden en njah mss is hij t in zekere zin, maar niet in de te dramatische zin van het woord. En damnit ik wil het nogsteeds goed..
Ik had m vandaag gezien.. was naar gynaecoloog geweest omdat ik niet meer ongesteld werd 2 maanden en zwangerschapstest positief aan gaf. Dit vond ik vreemd omdat ik een spiraal heb, maar helaas..gynaecoloog bevestigde het. ik moet nu keus gaan maken van abortus of niet en ik vind het vreselijk lastig.
Was naar mn vriend geweest om hem dit te vertellen en afspraken over te maken. Natuurlijk kwamen wij ook weer aan bod. Hij zat erbij te huilen, samen met mij dus was werkelijk een feest, NOT.
Hij heeft iig echt een tweestrijd in zijn hoofd, eigenlijk het zelfd als ik. Vind dat we een grote geschiedenis hebben met veel dingen die zijn fout gelopen en hij trekt het niet mee romdat het hem op vreet. Hij heeft atm niet de zin en de power en de hoop om er voor te gaan. Maar hij twijfelt omdat hij van me houdt, hij wil nu in ieder geval niets en kan me geen direct antwoord geven.. Dat was waar het op neer kwam. Ik heb natuurlijk hoog en laag gesprongen en zelfs even boos geweest omdat ik alle nutteloze ruzies niet nodig vind n relatie op te geven en omdat ik gewoon wil dat hij er ook voor vecht.
Maar dat gaa them nu dus even niet worden.. Hij moet moet rust hebben gaf ie aan omdat hij met zn gevoel zit. Het ging wel even duren dacht hij maar hij zei k zeg niet dat het nooit meer goed komt maar nu niet.
Denk dat dit wel soort van antwoord is..:S Ik heb m nog sms gestuurd over of ik nu goed begreep dat het aan was, maar daty ik m rust gaf tot hij aangaf hoe en wat.
Damnit dit wordt hard time