De reden waarom hij niet meer op mijn berichten reageerde, ligt in het feit dat we met ruzie uit elkaar waren gegaan, althans ruzie, IK was diegene die ruzie gemaakt had, begin december was er iets voor gevallen tussen ons, ik verweet hem weer eens iets wat totaal niet waar was, we hebben toen 2 weken geen contact gehad, want hij wilde tijd, ik kon het toch niet laten om tegen de kerstdagen hem te appen, omdat ik kerst altijd zo'n dingetje vind...waarin het de juiste tijd is , iets goed te maken met iemand...slaat nergens op maar das mijn gevoel.
Echter wist ik ook dat het een lastige periode voor hem zou zijn, en wilde er graag voor m zijn.
we kregen weer langzaam contact vanaf dat moment, maar dat heeft maar een paar dagen geduurd, hij bleef roepen dat hij tijd nodig had, en ik, ik wilde hem alleen maar terug...
hij had al verschillende keren gezegd, tijd, dan heel ik wel weer, tijd lievie dan komt het goed, ik had hem dan ook echt deze keer op zn ziel getrapt.
Maar ondanks ik dat wist, bleef ik door gaan met appen ik wilde praten, ik wilde het netjes afsluiten, ik wilde uit leggen hoe of wat, maar hij had daar toen geen behoefte aan, tot hij op een dag zei, of het gaat op mijn manier, en anders stopt het...
nog bleef ik zeiken zeuren en tieren (haha nu achteraf moet ik lachen om mezelf zo volhardend in mijn doen)
Tot hij besloot gewoonweg helemaal niet meer te reageren....
Waar ik overigens niets van begreep, en in zak en as kwam te zitten voor mijn gevoel, na een paar dagen besefte ik me waar ik mee bezig was geweest, maar toen was het al te laat...

Ik heb hem daarna nog een aantal smsjes gestuurd, want app was ik al van verwijderd, omdat ik dat overigens zelf gevraagd had.
Maar ook geen reactie, hij negeerde me compleet.... ik besloot hem eind januarie begin februarie een afscheidsmail te sturen, waarin ik aangegeven heb, wat er mis was en is met mij en dat ik hard aan mezelf moest gaan werken, was totaal mezelf kwijt...
in de mail ook aangegeven dat ik geen reactie terug wilde...en dat heeft hij ook niet gedaan, tot vorge week zondag dat hij me ineens smste....
Nadat ik ben gaan praten met hem, heeft hij me duidelijk uitgelegd waarom hij me negeerde, hij kon niets meer met me op dat moment, ik was aan het door draaien, en de enige manier om weer helder te gaan denken, vond hij dat hij volledige afstand van me moest nemen, er viel niet meer met me te praten, dacht alleen maar aan mezelf, en niet meer aan hem, als iemand aangeeft tijd nodig te hebben, dan hoor je daar niet over heen te walsen en doen alsof je gek bent zeg maar..
Ik had geen respect voor zijn keus, en dat is iets wat hij niet begreep in mij...we hadden altijd respect voor elkaar, hoe kon ik nu ineens zo zijn, gelukkig heb ik het hem uit kunnen leggen vorige week....
en zo ook hij, dus de reden waarom hij mij compleet negeerde is omdat dat voor hem nog de enige manier was om tot mij door te dringen...

Het is een hele andere situatie als bij jou, maar al lezende jou blogs valt me dit op....

Hij is duidelijk in wat hij wil, respecteer zijn keus, duidelijker kan hij niet zijn, loop niet over zijn gevoel heen zoals ik dat ooit gedaan heb, daarmee doe je hem pijn en uiteindelijk jezelf ook...
erachteraan zeg jij:

In zo'n situatie zit ik nu, ik kan het ook niet samen met mn kanjer, ook ik wil het graag alleen doen, dus ergens begrijp ik wat hij aangeeft.
Respect hebben voor elkaars keuzes in het leven, niet alleen denkend aan je eigen genot, om het zo maar eens te zeggen, jij wilt graag bij hem zijn, hij heeft aangegeven tijd nodig te hebben, om elkaar voor nu los te laten, wie ben jij dan om over zijn gevoelens heen te stappen, is het niet mooier dan dat je met respect en liefdevol naar de ander toe, en naar elkaar toe handelend en elkaar daarin begrijpt??
En mooier nog is het geen mooie mogelijkheid om ook eens naar jezelf te kijken in deze, waar je uiteindelijk ook weer van groeit?

Ik leg toch nog een keer die vraag bij je neer....

wat als jij voor jezelf dingen op moest lossen, en het dolgraag alleen wil doen, om te groeien en je eigen pad wil bewandelen...en de ander staat jou daarin steeds maar in de weg door nietszeggende appjes of what ever...
dan weet ik zeker dat dat niet is wat je wilt.....

(Ik realiseer me dat ik soms hard overkom, dat is niet mn bedoeling, ik schrijf hoe ik denk, en dat kan nogal eens rot uit mn strot komen)

Liefs Pallmallwoman

Heel veel succes
En niks te danken hoor!