wat een weg is me dat zeg!
De tijd gaat achteraf gezien snel maar toen ik er midden in zat leken de dagen niet voorbij te kruipen.

ik lees nog elke dag op deze site mee omdat alles ook zo herkenbaar is.
we zoeken troost, schrijven van ons af en de meeste zoeken bevestiging in hun hoop.

ik heb alles gedaan wat je niet zou moetten doen
bellen / smsjes / speuren naar wat ie deed en vooral met wie / huilen / praten en er elke seconde mee bezig zijn....en zo kan ik deze lijst nog veel langer maken.

elke keer dacht ik als hij dit doet dan is het klaar voor mij....die dag kwam maar niet en mijn verstand wist wel hoe het zat maar mijn gevoel bleef mij maar zeggen dat ik moest blijven vechten! wat een drama was dat zeg!
ik baalde er ook van dat hij er geen punt achter zette!

in mijn vorige blok zette ik neer dat ik de beslissing had genomen om er mee te stoppen, het was geen leven meer er moesten beslissingen genomen worden, ik kon er niet meer tegen!

toen ik dat gevoel kreeg en hem via een brief liet weten dat ik de scheiding nu ging door duwen en alles zo snel mogelijk wou regellen verandere hij als een blad aan de boom. alsof hij nu wist dat ik het meende.....hij deed zijn best om mij te overtuigen dat hij echt voor mij en de kids ging.....

hier zat ik al maanden op te wachten , laat zien wat ik je waard ben....doe wat ik van je verwacht (in normale zin) en hij doet het nu

MAAR .....hij heeft mij zoveel pijn gedaan , zoveel dingen gedaan die ik niet van hem verwachtte en ik moet hem wel heel veel vergeven...dingen die ik maanden geleden zo gedaan zou hebben....
dit heeft te lang geduurd......wat nu?

of wij hier ooit nog samen uit kunnen komen weet ik niet, mijn twijfel maakt mij nu ook bang.....

zo raar DE WEG VAN LDVD.

het is waar wat ze zeggen alles heeft tijd nodig!

mijn advies......hoe je je ook voelt en wat je ook denkt ....doe en voel gewoon! deze weg is wel zo apart je moet er echt door heen tot dat alles op zijn plaats valt.

sterkte allemaal en ik hou jullie op de hoogte