wat een weg is me dat zeg!
De tijd gaat achteraf gezien snel maar toen ik er midden in zat leken de dagen niet voorbij te kruipen.

ik lees nog elke dag op deze site mee omdat alles ook zo herkenbaar is.
we zoeken troost, schrijven van ons af en de meeste zoeken bevestiging in hun hoop.

ik heb alles gedaan wat je niet zou moetten doen
bellen / smsjes / speuren naar wat ie deed en vooral met wie / huilen / praten en er elke seconde mee bezig zijn....en zo kan ik deze lijst nog veel langer maken.

Zoals ik al eerder schreef heb ik de beslissing genomen om er dan maar zelf een punt achter te zetten....een last van me schouders dat ik niet meer hoef te vechten voor deze relatie.

veel verdriet omdat het nu echt over zal zijn.....toch stiekum een beetje hoop ...wat ik dan snel onder druk door te denken dat dit beter voor mij en de kinderen zal zijn.

nou ja.....krijg nu een smsje :

ookal verlies je nu je geduld , geef me nog twee dagen en dan kom ik thuis!

VOLHOUDEN EN KAPPEN MET DIE KNAKKER!

Na weer een paar weken veel gesprekken met mijn ex gehad te hebben, denk ik eindelijk het licht gezien te hebben.

gezien mijn omstandigheden ben ik erg gevoelig voor zijn lieve woordjes en beloftes die hij mij doet maar.....er veranderd niets!

De dingen die in onze relatie mis gaan ,spelen nu wij uit elkaar zijn een grote rol.
ik vind zelf dat ik veel begrip voor hem heb gehad, maar weet nu wel waar mijn gedrag vandaan komt.

mijn ex maakt keuze's die mij zo erg kwetsen dat ik uit onmacht ga huilen schreeuwen en zoals hij het noemt druk zetten!

Zoals eerder weer een maand niets gehoort en daar was mijn ex dan weer!
ik krijg nog steeds de kriebels als ik hem zie.
Hij heeft de scheiding gestopt en mij gevraagt om tijd.
We hebben weer twee weken elke dag gebeld maar ik mis het vechten van zijn kant. Ik heb hem gisteren gevraagt samen met de kinderen of hij aub wil thuis komen, wij waren in tranen....maar hij ging!

Zit ik eindelijk bij de advocaat met heel me hebben en houden. het gevoel nu is het echt over. 8 maanden gevochten terwijl hij een ander heeft!!!!

ik dacht echt wel even ...dit was het dan na 12 jaar en slikte de traen weg.

ik leg mijn situatie uit en mijn advocaat belt die van hem waar ik bij ben dat er een gesprek moet komen omdat er veel dingen zijn die niet kloppen.
ik wist toen al dat doet hij nooit. hij gaat niet tegen over mij zitten om de dingen te regellen. hij eist en eist en daar blijft het dan bij!
Zijn advocaat wist uiteraard niet dat ik zwamger ben enzo nog meer dingen.

we zijn een paar maanden later ...
maanden waar een hoop in is gebeurd, we zijn zelfs weer samen geweest....tot de dag dat ik op me werk zat en thuis kwam in een leeg huis....zijn spullen waren weer gepakt de kids had ie onder gebracht en daar was het vervelende eind in zicht!

paniek en heel veel verdriet ...geen idee waar hij nu weer uit hing en waarom hij mij niet kon zeggen waarom hij nu weer is weg gegaan.
weer die vragen waarom waarom???

maand niets gehoort , tot ik verleden week een sms van hem kreeg ...we moesten praten!

Vanmorgen boos wakker geworden! Nare droom.
Twee weken alweer stil aan de andere kant.
Hij weet niet wat hij wil en het lijkt alsof hij gewoon zijn leven oppakt, ik probeer dat ook met de kinderen maar wat valt het tegen.

Hij zegt veel maar doet niets....

Ik heb de scheiding klaar liggen , makelaar staat in de start blokken..maar dat wil meneer allemaal niet....hij betaald gewoon zijn salaris aan mij en ik denk om wat tijd te rekken maar helemaal zeker weten doe je niets....