Hoi,

Ik beh het helaas niet gezien. Maar ik herken je gevoel. Ik zou ook soms nog zo graag een mailtje naar mijn ex sturen en haar uitleggen dat ze het anders moet doen. En als ik dan tot haar doordring dan kunnen we samen gelukkig worden.
Ik denk dat als je mijn verhaal leest je mij zou adviseren om het niet te doen. Dat je mij zou vertellen dat het nooit iets kan worden met haar. En er zijn veel mensen geweest die me dat hebben verteld. En nu, 3 maanden later, heb ik voor het eerst een paar dagen gehad dat ik besef dat het niets wordt. Dat ik mijn leven leid en zij haar leven. En dat ik de baas ben over mijn leven en mijn keuzes. En zij over die van haar.
Dat is bij jou ook zo. En je maakt een goede keuze door niet te mailen. Je bent nu verantwoordelijk voor jouw geluk. En je bent zelf de baas over jouw leven. Je bent het waard om zelf verstandige keuzes te maken. En je bent het waard om jouw leven niet meer af te laten hangen van de grillen van een ander. Je hebt misschien behoefte aan iemand die je kan troosten. En behoefte aan een gevoel van leifde van iemand. Misschien omdat je het nooit echt hebt gekregen? Een virtuele knuffel van mij en een liefdevolle arm om je even te troosten. Je doet het goed door van je af te schrijven en niet langer te mailen!
GJ