Ik heb voor het eerst een blog deels verwijderd, omdat ik het gevoel had dat ik teveel van mezelf blootgaf en dit niet overkwam zoals bedoeld.

Daarbij lazen jullie ook een beetje een incompleet verhaal. Het contact dat ik een paar weken terug met de ex opnam heeft nl wel geleid tot een lang gesprek (aan de telefoon). Het was fijn om weer eens 'normaal en open' met elkaar te kunnen spreken en hij gaf wederom aan dat hij face to face contact op dit moment heel moeilijk vindt. Dat hij nog steeds slecht in zijn vel zit en bang is dat het zijn balans volledig zal verstoren. De emoties zitten er nog bij beide kanten, hij sluit echter dingen af door ze weg te stoppen (als ik het niet zie dan is het er niet) en ik probeer dingen af te sluiten door het in een vakje te kunnen plaatsen. Ik heb altijd heel veel moeite gehad met dingen die ik niet kon plaatsen. Past het in dat vakje dan is het veilig weggeborgen. Past het niet dan blijf ik er oneindig mee rondzuilen.

Ik weet dat er mensen hier zijn die denken - komaan, een paar maanden relatie en 1,5 jaar later heb je het er nog steeds moeilijk mee. Get real.
Zo ervaar ik dat echter niet en daarin moet ik zelf mijn weg vinden. Het verleden loslaten heeft voor mij veel te doen met 'vrede sluiten met het verleden' en als het verleden zich daar niet aan wil confirmeren loop ik met mijn handen in het haar. Wederom mijn issues en mijn weg, misschien zelfs mijn les.

Mn spirituele bezigheden geven mij rust en houvast. Ik ervaar dat geenzins als een vlucht, meer als een ontdekkingsreis cq avontuur. Iets wat mij de rust geeft om de zaken een beetje objectief te bekijken en pure 'tools' om mijn hoofd te stillen wanneer deze in overdrive gaat.

Ik hoop vrede te kunnen sluiten met het verleden. Het laten rusten, zoals eigenlijk veel verstandiger is en een veel minder lange lijdensweg zou veroorzaken zou de beste oplossing zijn, maar hoe je dat doet weet ik eigenlijk niet goed.

Ondanks alle 'mindere zaken' gaat het best wel ok met mij. Ik heb terugvallen, ja. Ik heb af en toe een crisis waarin ik als kip zonder kop rondren. En zoals altijd zijn de highs high en de lows low. Zo zit ik in elkaar.

Ik voel echter wel een andere afsluiting naderen en dat is de verhouding met dit forum.

De tijd is gekomen dat ik mijn weg ga zoeken zonder elke stap te delen en daarvoor bevestiging te moeten ontvangen.

Wellicht bounce ik nog wel een paar x terug, of hopelijk schrijf ik een blog om heel leuk nieuws te melden, maar ik ga het nu echt even solo proberen!

En ik heb er een positief gevoel bij!

Liefs,

Moerbei