Zij heeft me heel vuil behandeld tijdens de break-up (twee maand zat ik op een emotionele rollercoaster). Normaal gezien is ze zo niet, ze zit gewoon in een fase, en ik begrijp dat. Ze zit in een soort chat-sms-knuffel-kus-blijvenslapenzonderseks-reboundrelatie die echter voor haar niet al te veel betekent. Deze vent heeft ze echter nu een 10tal dagen niet gezien denk ik. Ik heb haar net die periode niets laten weten. Het oorspronkelijke plan was haar emotionele donderwolk te laten wegtrekken en haar ergens na een maand te contacteren om nog eens af te spreken, dat ze me terug zou leren kennen zoals ik was toen ze verliefd op me werd. De voorbije week heeft ze me echter 3x aangesproken via chat ifv enkele zaken die we nog gezamenlijk moesten regelen, vrij zakelijk (geen goeiedag, geen koosnaampjes). Ik heb goed, attent maar onafhankelijk kort gereageerd (niet meer op haar laatste bericht).
Ik vermoed dat ze onder invloed van haar vriendinnen (die mij tot collectieve vijand hebben gemaakt) het idee heeft dat het voornamelijk mijn fout zou zijn dat het drama in de break-up is geëscaleerd, terwijl dit eerder door haar bedrog jegens mij over deze rebound-vent ging. Het drama was echter te groot, en dit heeft haar verder weggeduwd. Vandaar dat ik de indruk heb dat ze nu eerst een maandje rust voor haar eigen nodig heeft (tot de wrange gevoelens wegtrekken), ik heb haar dan ook gezegd dat ik hoop dat ze vooral tijd voor haar ZELF neemt. Ik houd dit nu al een 12 dagen vol.
Door de indruk dat ze het vooral mij verwijt, en ik haar absoluut terugwil, ben ik bereid mijn excuses in een mooie maar korte mail aan te bieden. Hiermee ga ik echter mijn oorspronkelijke plan van een maand geen contact schenden. Ik zou dit nu willen sturen omdat ik vermoed dat ze naar een bepaald sleep-over feestje (tentjes) gaat, waar ook haar rebound-guy zal zijn, binnen een kleine week (waar ze nog geen seks mee heeft gehad). De periode zonder contact zou dus een 16tal dagen inhouden dan, daarna zou ik dus de stilte terug voortzetten om haar enkele weken later 'tegen te komen' op een feestje of eens iets met haar te gaan drinken.
Zou deze mail de hele kracht van het plan (haar duidelijk maken dat ik haar ook rust kan gunnen) in duigen laten vallen? Of zou deze mail haar net doen inzien dat ik me schuldig voel, mijn fouten inzie, haar nog steeds niet vergeten ben, en zo haar behoeden van de rebound-knuffelrelatie om te zetten naar een rebound-seksrelatie? Want het is net dit laatste dat ik niet wil zien gebeuren, want ik ken haar en ik weet dat ze dan zichzelf zal vastklampen aan deze vent. Ik kan me eroverheen zetten dat ze seks zou hebben met iemand anders, daar is mijn liefde te groot voor, en ze is nu eenmaaal vrijgezel, maar ik heb angst dat ze dan zware gevoelens zal beginnen krijgen.
Dus korte vraag : wat is het belangrijkst? De stilte in ere houden en haar laten neuken met iemand anders zonder dat het me ook maar iets zou moeten schelen (zogezegd), of haar een mooie korte mail sturen die haar eventueel zou laten twijfelen over het feit dat het 'over & out' zou moeten zijn met mij (en haar zo hopelijk behoeden haar verwerking met de andere vent naar het seksuele te brengen) ?
Ik heb schrik dat de mail het wrange gevoel bij haar terug naar boven zal halen, en dus de periode van rust tot niets zal herleiden.
Heel eerlijk, denk ik dat je
Heel eerlijk, denk ik dat je haar even de rust moet gunnen. Als ik je verhaal zo lees zitten er een aantal dingen niet lekker tussen jullie. Dat je bang bent dat ze in de armen van een ander vlucht snap ik, maar de kans dat je haar juist in zijn armen jaagt door nu al weer contact met haar te zoeken lijkt me ook redelijk groot. Geef elkaar even echt de tijd om dingen te laten bezinken, emoties kunnen zakken en dan kunnen jullie allebei misschien dingen beter in perspectief plaatsen. Even geen contact hebben zal haar misschien ook in laten zien dat ze jou mist en haar boosheid doen zakken, dan komen je woorden waarschijnlijk beter aan.
Mijn ex is momenteel met zijn vrienden op vakantie, god weet wat hij daar uitspookt... maar daar doe je niks aan en hem nu bellen houd hem zeker niet tegen, hoe moeilijk dat ook is.... ik moet mezelf iedere dag weer inhouden, maar ik weet dat rust nu is wat we allebei nodig hebben... Ik snap je gevoel, het idee dat hij een rebound heeft maakt me misselijk maar door hem nu lastig te vallen duw ik hem alleen maar verder weg. Ik houd me maar vast aan het idee dat een rebound niet voor niks een rebound heet.... ze zullen nooit de gevoelens delen die jullie gedeeld hebben... Dus probeer nog even vol te houden, zoek afleiding en geef het nog een paar weken. Dan heb je echt een kans je excuses te maken en te laten zien dat je het beste met haar voor hebt....
Denk aan jezelf.
In mijn ogen lijkt het het beste dat je haar de tijd geeft om erachter te komen wat zij wilt.
Daarentegen is het jouw taak om je leven op te pakken. Neem afstand van haar, anders doe je jezelf alleen maar meer pijn.
Probeer je leven op orde te krijgen en inderdaad straal die geluk daadwerkelijk uit. Werk aan jouw toekomst. Als ze zich realiseert dat dit een foute keus is geweest en dat ze bij jou beter af was. Dan komt ze misschien wel terug. Maar geef haar de ruimte om daar zelf achter te komen. Iedereen mag fouten maken toch... Lfs en succes MissTyque