De klik. Een band. Op elkaar ingespeeld zijn. Het gevoel hebben dat je met z'n tweeen een bent. Dat je echt bij elkaar hoort. Dat je samen bent. Met z'n tweeen een soort eigen wereldje hebt gebouwd binnen de grote wereld. Eigen traditietjes, ritueeltjes, grapjes of gebaren die alleen diegene en jijzelf begrijpen. Exclusiviteit, uniciteit, puurheid, bijzonderheid. Gevoel van warmte, geborgenheid. Vertrouwen en intimiteit, in elkaar op kunnen gaan. De ander aankijken en kriebels voelen, zelfs na zoveel jaar. SMS-jes en kaartjes sturen als je niet bij elkaar bent. De ander na een dag al missen, maar toch bij elkaar vandaan kunnen zijn in de wetenschap dat er iemand is die jou op dat moment ook zo mist en dat je diegene weer zult zien.
Het is verdomd moeilijk onder woorden te brengen, maar hierboven staat toch een poging. Dat is wat ik mis. En dat is ook waar de onzekerheid en angst over bestaat; of dat nog wel weer komt. Wat zeker is, is dat ik het gehad heb.
Je hoort wel eens verhalen over vreemdgaan. Het afgelopen jaar zijn dergelijke verhalen me steeds vaker ter ore gekomen. Volgens mij doen mensen dat alleen als het gevoel dat ik in de eerste alinea heb omschreven, er niet is of er niet meer is. Het is nooit in me opgekomen om vreemd te gaan. Ik had mijn meisje - wat moest ik met een ander? Okee, soms was er wel eens nieuwsgierigheid naar hoe het met een ander zou zijn, omdat mijn meisje tenslotte mijn eerste vriendin was. Maar toch, in de realiteit zou ik het nooit willen uitvoeren. En ik had voor mijn gevoel de keiharde wetenschap dat zij er ook zo in stond. Ze heeft me gelukkig nooit het tegendeel bewezen.
Hoe dan ook, ik merk dat die klik eigenlijk bijzonder is. Het is rationeel ook niet te verklaren waarom hij er nou bij de een wel en de ander niet is. Het is geen kwestie van statistiekjes, als in: die persoon heeft die en die eigenschap en die past goed bij mij en die andere wat minder. Het is evenmin een kwestie van pure fysica. Bij iemand met een mooi uiterlijk, ook volgens je eigen smaak, kan de klik uitblijven, terwijl hij er wel is met iemand die misschien ietsje minder mooi is. Al voelt dat dan door de verliefdheid waarschijnlijk anders - dan is die persoon wel de mooiste van de wereld.
Ik heb ooit eens ergens gelezen dat er een psychiatrisch verband schijnt te zijn tussen het nest waar je zelf in opgegroeid bent en de partner die je zoekt. Je zou dan de theorie op kunnen werpen dat je iemand zoekt die uit een met jou vergelijkbaar nest komt. Niet alleen maatschappelijk, maar ook qua gebruiken, manier van in het leven staan.
Hoe het ook zij, dat is de conclusie die ik blijf trekken. Ik had voor mijn gevoel echt die speciale band met M., die tot dusver nog steeds door niemand te evenaren lijkt. Soms vraag ik me wel eens af of zij dat nou ook zo ervaren heeft. Ik ben altijd in de veronderstelling geweest van wel, maar then again, na de breuk is mijn wereld nogal op z'n kop gezet en wist ik niet goed meer wat ik moest denken.
In het kader van mijn verhuizing maak ik een klusje af dat er al een tijdje lag: het inscannen van niet-digitale foto's. Daar was ik lang geleden al eens mee begonnen, maar ik had het nooit afgemaakt. Dat kon ik nu mooi tussen de bedrijven door doen. De foto's zijn uit het eerste jaar dat zij en ik bij elkaar waren. Herinneringen komen boven - vooral herinneringen van het gevoel. Het gevoel de hele wereld aan te kunnen omdat ik bij haar was. Een soort latente staat van geluk. Moeilijk te omschrijven. Maar die band die ik probeer te omschrijven is zelfs zichtbaar op de foto's. Achteraf bleek er in dat jaar wel een aantal dingen gespeeld te hebben bij haar, wat op een gegeven moment na een maand of negen ervoor zorgde dat ze het uitmaakte. 't Is toen een maandlang uitgeweest, waarin ik heb geprobeerd te bewijzen dat als ik er maar weet van had, het ook anders kon. Die kennis hebbende, vraag ik mij soms echt af hoe zij ons nu gezien heeft. Gevoeld heeft. Ervaren heeft. En in het verlengde daarvan, hoe ze erop terugkijkt. Hoe ze over ons praat. Over mij praat. Ik weet dat ik over het algemeen alleen maar positief ben als ik over haar praat. Zou zij dat ook doen? Niemand weet 't, er zijn nog geen 'roddels' bij me teruggekomen.
Rest mij nog de vraag die ik eerder stelde te herhalen: de klik of de band die ik in de eerste alinea omschreef, die ik met mijn eerste geliefde, met wie ik zo'n vijf jaar ben samengeweest, heb gehad - komt dat nog weer terug? Kan dat? Zitten hier ervaringsdeskundigen die mij kunnen geruststellen dat het hiermee echt niet afgelopen is? Dat opnieuw zweven kan en dat opnieuw zo'n band creeren ook kan?
Ik moet gaan slapen. Het is midden in de nacht en ik moet morgen weer een hele dag inpakken. Foto's scannen was niet handig voor m'n gemoed, want ik ga haar er weer als een gek van missen, maar 't moest nou eenmaal nog even. Welterusten allemaal.
Hallo Unremedied!
Hallo Unremedied!
Ik zou mezelf beslist geen ervaringsdeskundige willen noemen...
Maar ik heb het geluk (of de pech?), een aantal relaties gehad te hebben (ben zelfs 2x getrouwd geweest...).
En ja; het kan, je kunt weer opnieuw gaan "zweven", opnieuw zo'n band creeren.
Opnieuw reddeloos, radeloos, redeloos verliefd worden!
Maar nooit, zoals die eerste keer; anders, op een ander niveau, een andere klik...
Andere liedjes, die een glimlach op je gezicht toveren, andere gewoontes, waar je straks samen om moet lachen, een andere blik, die je alleen van haar krijgt............ en nog zoveel meer!
Terwijk ik dit zit te typen, komt er een nummer van "De Dijk" m'n hoofd binnengeslopen; "wanhoop niet".
"maar ik zeg
wanhoop niet - wanhoop niet
straks is het allemaal weer anders
en misschien wel beter dan ooit
dus wanhoop niet - wanhoop nooit"
liefs, Pippa
Helaas kan ik je niet echt
Helaas kan ik je niet echt geruststellen. Ik denk wel dat je vanzelf een band opbouwt als je een tijd met iemand omgaat, dat is ook mijn ervaring. Maar zo'n klik, zo'n band als jij beschrijft heb ik ook nog maar 1 keer mogen ervaren -met mijn laatste ex. Maar het schijnt erbij te horen dat je denkt dat je nooit meer zoiets mee zal maken.
Ik ga er in ieder geval van uit dat de pijn wel zal slijten op den duur.
Wens je heel veel sterkte.
De klik
Ja, die klik.....
Ik zie het nog weer ietsje anders. Ik had met mijn ex een onwijs sterke band die nog altijd voortbestaat in een vriendschap maar dan in een geschikte vorm aangezien we allebei een nieuwe relatie hebben.
Die sterke band vind ik nog niet terug in mijn huidige relatie maar dat is juist iets wat moet groeien. Aan 't begin van mijn relatie met mijn ex was die er al wel maar dat kwam omdat we al 1 1/2 jaar de beste vrienden waren voor onze relatie.
Ik geloof dus dat je wel weer zoiets dergelijks kunt gaan vinden. Maar dat moet groeien. Er moet opgebouwd worden. En dat is wat ik nu aan het doen ben met mijn huidige vriendje. Want je kunt nu eenmaal geen 7-jarige relatie waarbij 1 1/2 jaar vriendschap aan vooraf is gegaan, vergelijken met een relatie van een half jaartje.
Misschien is dat wat je hebt gezocht bij je nieuwe vriendinnetje en heb je je niet gerealiseerd dat het natuurlijk nooit meteen aanwezig kan zijn?
Of je hebt echt een bepaalde klik gemist met haar.... Ik heb met mijn vriendje weer een nieuwe klik. Ik kan het niet vergelijken met mijn ex. Hij had het talent om mij te voelen als een prinsesje en het allerbelangrijkste in zijn wereld. Maar dat was ook gevaarlijk bleek uiteindelijk. Er was t?ɬ© veel liefde waardoor we t?ɬ© gehecht waren. Met mijn nieuwe vriendje heb ik een andere klik. De humor, allebei reislustig en nieuwsgierig naar de wereld, ge?ɬØnteresseerd in geschiedenis en culturen, sportief en veel communiceren.
Probeer dus niet teveel vergelijkingen te maken met je ex. Ik zal je meteen uit de droom helpen, het wordt niet meer zoals met haar. Dat heb ik ook niet. Dat is voorbij. Ik ben zelf ook verandert en een stukje onbevangenheid is weg. Maar is het dan pers?ɬ© slechter? Welnee! Voor mijn gevoel ben ik veel wijzer geworden.
Misschien heb je er wat aan.
Liefs,
Hoop
Dat is wat ik tot nu toe
Dat is wat ik tot nu toe eigenlijk steeds gehoord heb, dat het nooit meer hetzelfde wordt - niet per se minder, maar anders. En dat is nou juist wat me ergens wel wat zorgen baart. Ga ik dan, als het inderdaad niet meer hetzelfde wordt, niet blijven missen wat er was? Ga ik dat dan niet blijven idealiseren? Blijf ik dan niet het gevoel houden dat het ergens 'secundair' is wat er nu gebeurt, het idee dat 'the real thing' nu voorbij is, en jammer maar verprutst, dus never to return?
Zo'n verhuizing helpt gewoon ook niet echt. Ben gisteren overgegaan naar de nieuwe woonruimte, vanochtend definitief afscheid genomen van de oude. Vannacht liggen malen van hier tot Tokyo. Het was eigenlijk helemaal niet zo'n leuke periode die ik daar gehad heb; de laatste (en dus niet bepaald de beste) fase van mijn relatie gevolgd door een jaar in de kreukels liggen van de gevolgen na de breuk. Het zou kunnen voelen als een frisse start en misschien komt dat nog, maar zo vlak na de verhuizing, als alles nog een chaos is en ik nog niet gewend ben aan de nieuwe stek en bovendien in een veel kleinere ruimte met een heleboel troep zit, voelt het nog niet zo.
Vanochtend dus in een lege woning. Het zag er bijna net zo uit als toen zij en ik er destijds introkken. Ik moest bijna een uur wachten totdat de meneer van de inspectie eindelijk kwam om te kijken of alles okee was en om de sleutels in te nemen. Ik kon er weinig aan doen dat onwillekeurig allemaal herinneringen juist uit die begintijd bovenkwamen, toen we er net in trokken. Hoewel het toen allemaal eigenlijk al niet meer helemaal goed zat (want het is op dat moment eigenlijk het begin van het einde geweest), lag het nog niet in de rede dat het mis zou gaan en we waren dus echt nog bezig verder op te bouwen. Voor zover dat uberhaupt opgebouwd is geweest, voelde het vanochtend echt als het laatste stukje afbraak.
En de gedachte die de hele tijd door mijn kop zeurt; "ik had het allemaal zo anders voor ogen gehad..."
@unremedied
Hey!
Ik denk iedereen vooral bedoeld dat een eerste liefde speciaal is. Het is de eerste, je gaat er vollop in en diegene zal je nooit vergeten. Maar dat wil niet zeggen dat er niemand anders kan komen waar je ook van kan houden en een speciale klik mee kan voelen. Dat het vaak anders is, komt misschien omdat je er dan wat minder onbevangen ingaat ofzo (je bent nog niet gekwetst).
Zelf zal ik mn eerste liefde nooit vergeten. Ik heb er ook lang om getreurd en hem terug gewild. Maar toen ik mn laatste ex tegen kwam (was eigenlijk al jaren mn beste vriend, dus we waren meteen heel vertrouwd) viel voor mij alles op zn plaats. Er was vriendschap en aantrekkingskracht. Voor mij klopte alles. Heel heftig en hevig. Helaas is het voorbij en was hij toch iets anders dan ik dacht, maar toch heb ik dus wel dat gevoel twee keer gehad. Misschien was de tweede nog heftiger dan de eerste, weet ik niet zeker, ik zit daar nu nog te dichtbij (ik neig er wel naar).
Ik denk dat je niet bang hoeft te zijn dat je dit nooit meer zal vinden. Dat valt denk ik wel mee. Geef het de tijd en uiteindelijk zal je het heus wel vinden, alleen dan anders en dat is niet per definitie slechter.
Liefs Kiek
eerste liefde
Ik moest toevallig gister weer even aan mn eerste liefde denken: krijg nog steeds een heel warm gevoel bij hem, wat wij hadden was mooi en idd, dat vergeet je nooit meer. Na hem dacht ik ook dat ik nooit meer hetzelfde zou voelen, en hetzelfde is het idd nooit meer geweest, maar liefde heb ik na hem wel weer gevoeld. Op een andere manier, wat niet wil zeggen dat dat minder is.
Ik heb nu weer weleens het gevoel dat ik nooit een goeie relatie zal krijgen, maar ik probeer die gedachte maar te negeren. Je weet gewoon nooit hoe het in de toekomst zal lopen. Er kan opeens iemand voor je neus staan met wie je 50 jaar later nog steeds samen wakker wordt. You just don't know... maar zolang er leven zit in je hart, is er hoop op liefde...
Hoi Unremedied
Beste Unremedied,
Ik m?ɬ?et even reageren...just because...
Wat jij nu aanhaalt is nu precies wat ik bedoel zoals ik in mijn blogs schreef..'is dit het enige wat ik ?ɬ??ɬ?it op die manier zal meemaken'...
En het antwoord is ja en nee... Je zal n?ɬ??ɬ?it meer exact hetzelfde meemaken met een ander als met haar..
Je zal sommige dingen overstijgen..en sommige dingen nooit halen...Snap je me een beetje?
Het is ook 'verkeerd' om te gaan vergelijken ..en zeker op voorhand! Je bent jezelf nu al helemaal aan het overtuigen dat wat je met haar hebt ervaren, nooit en te nimmer met een ander zal beleven en dat w?ɬ°t je zal beleven totaal niet in de schaduw kan staan van wat je beleefd heb!
Hiermee gooi je voor jezelf een gigantische barri?ɬ®re in het ervaren op...Je vertrouwd er niet op dat de toekomst voor jou zelfs betere dingen in petto kan hebben en z?ɬ°l hebben! Je gaat er bijvoorbaat vanuit dat d?ɬ?t het was allemaal! En dat is mega-fout Unremedied! Je maait zo op die manier ?ɬ°lle gras voor je eigen voeten weg! Je geeft jezelf ?ɬ?f 'de nieuweling' totaal geen ene enkele kans...en dat is heel erg jammer...Je moet beseffen dat ?ɬ?edereen waarmee je 'het leven deelt' een speciale plek in zal nemen..op w?ɬ°t voor manier dan ook. Zij dragen allemaal bij aan jou persoonlijke ontwikkeling...en voor de een duurt dat misschien een week..en voor de andere een aantal jaren of heel veel jaren...Een garantie om met elkaar oud te worden krijg je gewoonweg niet!
Zelfs niet diegene die 20/30/40 jaar samen zijn!
Als de 'verkeerde wind' de kop op steekt is het gedaan...zelfs na z?ɬ? veel jaren...
Wat ik toch ook wel proef uit je algehele schrijven is dat jouw eigen 'beweegredenen' in het algemeen om er toentertijd een einde aan te maken, jij totaal onder hebt laten sneeuwen...M is zoetjesaan op dat voetstuk terecht gekomen en verheerlijkt tot een niveau waar ze maar moeilijk vanaf te stoten is...
Je overtuiging dat z?ɬ?j het was voert in alles de boventoon...Je eenzaamheid, je alleenheid, je gebrek aan ondernemen, je gebrek aan lachen, je gebrek aan levenslust kan simpelweg alleen maar aangevuld en opgevuld worden door M....en dat is ?ɬ©cht een verkeerde overtuiging Unremedied...
Zij heeft het heft niet in handen...dat heb JIJ...al wil je graag geloven dat het zo is dat aan alles meer waarde zat met haar aan je zij. Wat is je eigen inbreng in deze? Je bent bij de pakken neer gaan zitten...
Je meet je somberheid aan of het een nieuwe seizoen-jas is...of het zo hoort..bij je past..en op zijn minst gepast is bij het gevoelde verdriet van jou. Je 'verdriet' is een tweede natuur voor je geworden ...en voor je het weet, weet je niet beter eigenlijk....Logisch ook...Nergens kan je de glans van zien..alles gebeurt in vergelijk...je vergelijkt alles met je blik naar het verleden..D?ɬ°t was beter, mooier, gevoeliger enz enz eigenlijk ?ɬ°lles wat je mist en waar volgens jou h?ɬ©t leven zat, zit in het verleden omdat je er vanuit gaat dat het heden niks leuks of liefs of aardigs in petto heeft. Alles is bijvoorbaat al gedoemd tot mislukken of heeft weinig waarde omdat je er 'alleen' voor staat om van te genieten of ervaren...Maar was/is dat eigenlijk de bedoeling niet van de hele breuk op zich? Opdat jij wilde ontdekken hoe, wat, waar, wie enz, enz?
Maar dat schijnt helemaal niet meer in je gedachten te zitten....want je k?ɬ°n niks meer zonder M...
Je voelt niks meer zonder M..Je beleefd niks meer zonder M..Het leven is zinloos zonder M...
En die overtuiging wordt met de dag sterker...je laat je helemaal opslokken door die gedachten...
Je hebt je helemaal 'dood' overtuigd dat het leven zonder M totaal geen glans heeft.
Je houd vast met alle kracht die je in je hebt zitten aan het verleden...Ja ok?ɬ©..je gaat vooruit, maar je moet niet vragen hoe...tis dat je w?ɬ©?ɬ©t dat je vooruit moet, maar eigenlijk liever niet..Liever zou je in je bed willen blijven leggen ( j?ɬ?llie bed wel te verstaan) en hopen en wachten totdat ze er naast komt leggen en z?ɬ?j aangeeft wanneer het tijd is om er uit te gaan....
Het wordt ?ɬ©cht tijd dat je haar nu 'aan de kant smijt' Unremedied..en je leven oppakt zoals het bedoeld is voor je..ZONDER M...Dat je de herinneringen bewaard waarvoor ze dienen en je er niet door kapot laat maken. M was een ervaring die nu ligt in het verleden en jij leeft nu in het heden...
Je zal dat juk dat M nu vormt op je schouders af moeten gooien...want anders is de prijs die je daar voor gaat betalen als je het niet doet heel erg hoog...
"Het is verdomd moeilijk onder woorden te brengen, maar hierboven staat toch een poging. Dat is wat ik mis. En dat is ook waar de onzekerheid en angst over bestaat; of dat nog wel weer komt. Wat zeker is, is dat ik het gehad heb."
Je hebt maar een deel gehad van het geheel Unremedied..in d?ɬ?e vorm! Met haar. Maar je hebt nog niet ?ɬ°lles gehad wat je nog moet krijgen! Als dat w?ɬ©l het geval had geweest, had je toen zij de deur achter zich dicht trok, gelijk morsdood gevallen...op over uit..dan zat het er ?ɬ©cht op voor je!
Als d?ɬ°t de bedoeling had geweest lag je nu onder de groene zoden
Maar je leeft nog Unremedied! En dat je leeft betekent dat er nog genoeg ervaringen staan te wachten in de rij om ervaren te worden...Maar jij moet wel willen. Je moet het wel willen beleven...
Je moet wel het oude willen loslaten en plaats laten maken voor het nieuwe..Al gaat het schoorvoetend..
En zonder vergelijk met het oude..voor zover dat mogelijk is.
Kijk, enig vergelijk is er altijd wel..maar de glans van het nieuwe moet toch wel overheersen..en d?ɬ°t is nu wat jij 'moedwillig' tegen zit te houden.
Je draagt die jas van somberheid en stapt vooruit met lood in je schoenen omdat je het w?ɬ?l dragen zo...
En d?ɬ°t moet je ?ɬ©cht afgooien Unremedied...Je moet anders willen..je overtuiging moet anders zijn...
Je m?ɬ?et er vanuit gaan dat er naast de ervaringen met M, je nog z?ɬ? veel moois en goeds zal beleven..
Wat n?ɬ?g m?ɬ©?ɬ©r kliks, gevoel, high`s en low`s zal geven dat je er groen van ziet..en dat geb?ɬ©urt..geloof me! En je h?ɬ?eft het hele gebeuren met M niet te vergeten..bewaar het mooie er van, maar ga er alstublieft niet vanuit dat d?ɬ?t het was voor je! Want dat was/is het in de verste verte niet hoor!
Er komt een periode dat het zal verbleken allemaal...de glans die het n?ɬ? heeft voor je zal het verliezen.
Maar alleen als j?ɬ?j het toe laat Unremedied...wanneer jij het sein op groen zet om je leven te lijden zoals je het moet lijden..zoals het bedoeld is...Het was de bedoeling dat het liep zoals het gelopen is...waarom zou je er nu anders z?ɬ? voorstaan dan? Geloof je werkelijk dat het de bedoeling is dat jij moet leven in somberheid? Moet leven met het idee dat dit het was terwijl je in de bloei van je leven bent? Dat M het was voor jou? Zij alleen?
'Zij' wacht(en) 'daar' op je Unremedied...Dus het wordt tijd dat je actie gaat ondernemen jongen...
Elke dag die je nu zo doorgaat is een 'verloren' dag...Die jas moet uit...Die schoenen moeten uit...
Die bril moet af...Het wordt tijd voor nieuwe dingen, nieuwe gedachten, nieuwe ervaringen...zonder de schaduw van M die over alles schijnt. ( die jij l?ɬ°?ɬ°t schijnen)
Je zal je met enige dwang op moeten hijsen..op moeten letten en tegen gaan om er bepaalde gedachten op na te houden..overheersende (negatieve) gedachten aan M....Je zal ze de kop in moeten drukken en vertrouwen moeten hebben in de toekomst. Je zal de overtuiging moeten aannemen dat alles 'rozengeur en maneschijn' zal worden voor je...helemaal in je kale uppie als het moet...Vandaar uit zal je moeten bouwen...En ik weet dat het oude vertrouwde 'beter' aanvoelt dat het nieuwe...maar d?ɬ°?ɬ°r zit m nou juist de kneep Unremedied...
Dus....(ik pak je nu bij je schouders en schud hevig) NU IS HET GENOEG GEWEEST!
Het heeft nu lang genoeg geduurd...M is verleden tijd! Je leeft NU..niet in het verleden!
Laat ?ɬ°lle gedachten die je hebt omtrent haar los..n?ɬ©t zoals zij bij jou heeft gedaan..
She`s moved on...en de tijd is NU hier dat jij dat ook moet doen...!
?¢‚Ǩ?ìRest mij nog de vraag die ik eerder stelde te herhalen: de klik of de band die ik in de eerste alinea omschreef, die ik met mijn eerste geliefde, met wie ik zo'n vijf jaar ben samen geweest, heb gehad - komt dat nog weer terug? Kan dat? Zitten hier ervaringsdeskundigen die mij kunnen geruststellen dat het hiermee echt niet afgelopen is? Dat opnieuw zweven kan en dat opnieuw zo'n band creeren ook kan??¢‚Ǩ¬ù
Als jij het wil en toe laat w?ɬ©l Unremedied...Z?ɬ©ker te weten! Ik durf hier wel uit eigen ervaringen te spreken dat het werkelijk zo ?ɬ?s. Maar het is wel zo dat het in j?ɬ?u handen ligt...Van niemand anders dan in die van jou....
Ik hoop dat je de sluier die voor je ogen zit optrekt...Het leven is t?ɬ© mooi om aan je voorbij te laten gaan Unremedied, maar je moet het wel zien. Leef zou ik zeggen.. en wel NU..
Dikke knuf van mij, FreeSpirit
Ik ben slechts jou in een andere vorm...
Hey Freespirit , deze tekst
Hey Freespirit ,
deze tekst heeft ook mij flink geholpen. Bedankt!
Hoi Unremedied, ik denk dat
Hoi Unremedied,
ik denk dat dat verdriet heel begrijpelijk is in zo'n overgangsfase, het achterlaten van jullie huis. Maar dat zal echt wel anders voelen als je eenmaal gewend bent. Je brengt me wel op een idee, dat verhuizen. Nieuw begin enzo. Maar dat zit er voor mij niet in nog helaas.
Ondanks mijn eerdere reactie moet ik nog wel even kwijt dat bij mij elke relatie wel beter is geweest dan de vorige. Maar je moet wel goed je ogen open houden dat het iemand is die echt bij je past, dat er echt iets bijzonders is. Ik heb mijn eisen daarin wel naar boven bijgesteld nu. er moet meteen, of iig heel snel, iets zijn. Wat er is moet sterk genoeg zijn om de stormen te kunnen overleven. daardoor hebben mijn ex en ik het ook zo lang volgehouden denk ik. Hoewel het voor mij nu niet zo voelt, denk ik wel echt dat het zo werkt. Probeer het van je af te zetten en je leven weer leuk te maken. Liefde komt als je het niet verwacht.
Ik wens je veel sterkte met alles. Laat je niet kisten en probeer van dag tot dag te leven en te genieten van de kleine dingen, stapje voor stapje.
Hou je haaks he, je komt er echt wel.
Liefs
Z