De situatie is veranderd. Hij is weer vrij. Hij liet het mij als één van de eersten weten. Deze keer is het echt.

We zoeken elkaar weer op. Heel voorzichtig. We bellen en zien elkaar soms. We praten en zoenen. Meer niet. Al kost dat soms moeite. Ik besef dat de kans aanwezig is, dat ik weer gekwetst ga worden. Verstand en gevoel buitelen over elkaar heen. Maar tegelijkertijd ben ik zo blij. Het contact dat we hebben voelt goed. Maar ik ben ook op mijn hoede...val ik niet in mijn oude valkuil..er weer voor hem zijn, terwijl hij er niet echt voor gaat of kan gaan op dit moment. Ik weet, om helemaal te voorkomen dat ik in de kuil val, zou ik afstand moeten nemen. En de grens scherp stellen van: je gaat voor mij en anders blijf uit mijn leventje.

Maar zo zwart-wit is het niet. Het is een zoektocht nu. Heel voorzichtig ontdekken wat er nog is van ons gevoel. Praten over wat er het afgelopen jaar allemaal is gebeurd. Het voelt nu anders. Hij heeft ook een valkuil: hij rolt altijd van de ene relatie in de andere. Zonder tijd te nemen om zichzelf weer te worden. Dingen te verwerken. Rebound. Hij wil heel voorzichtig zijn nu met mij maar ook met zichzelf, geen relatie nog. Wel voorzichtig contact. Uitzoeken wat we willen en voelen. Proberen te laveren om onze valkuilen. Het contact voelt goed, maar de lotto winnen is makkelijker....