Hoi Vlinder,

Ik snap je frustraties prima. Het is niet leuk om te ontdekken dat iemand waar je zoveel om geeft op zo’n manier met je omgaat. Het voelt dan alsof je helemaal niets voor hem betekend hebt, en je aan de kant wordt geschoven omdat het even het beste zo uitkwam. Bedenk wel goed dat slechts een gevoel is, een idee. Dat wil niet zeggen dat het ook daadwerkelijk het geval is, ondanks dat het er vanuit jouw standpunt bekeken er enorm hard op lijkt. Zoals je aangeeft, na 2 weken is hij al met een ander bezig. Dat geeft jou nu niet echt het gevoel alsof jij dan zo belangrijk voor hem was. Dat snap ik prima, maar het is mogelijk wel wat te kort door de bocht. Je weet immers niet hoe het bij hem is; je neemt aan dat het hem niets doet, maar het kan ook zijn dat het zijn manier is van ermee omgaan. Het is een onbekende factor voor je, en die moet / kan je dan ook niet invullen. De kans dat je het goed invult is minimaal; de kans dat je het verkeerd invult is levensgroot. Niet doen dus.

Als ik het zo lees, dan lijkt het dat je jezelf heel veel redenen probeert te geven waarom je hem niet leuk vindt. Maar toch vind je hem stiekem wel leuk. Je wil immers dat hij het liefst zo meteen voor je deur staat met een grote bos bloemen. Maak je geen illusies, dat gebeurt niet. Hoe graag je het ook wilt, daar moet je niet op rekenen.
De negatieve punten die jezelf voorhoud is niet iets wat jij je voor zou moeten willen houden, maar die hij zou moeten inzien. Stuk voor stuk zijn het dingen waar jij nooit iets aan kan veranderen maar die hij zou moeten gaan veranderen wil jij het leuk met het gaan hebben. Zolang hij dat niet wil, dan zal het nooit wat gaan worden. Oftewel, het heeft geen enkele zin om je tijd en energie daarin te steken. Nu weet ik dat het verdomde lastig is om dan te weten hoe je er dan wel mee om kan gaan.

Het antwoord daarop ligt in jezelf. Immers, er is er maar 1 die er echt toe doet, waar je altijd mee samen bent, die je kan sturen naar hoe jij het wilt en waar je stapelverliefd op moet gaan worden, en dat ben je zelf. En dat is soms best moeilijk om te gaan beseffen; om die knop om te kunnen zetten en je aandacht op jezelf te vestigen. Toch is het wel de beste methode, en naar mijn idee de enige goede methode. Door namelijk op jezelf te gaan focussen, jezelf helemaal de persoon te laten zijn die je wilt zijn kom je tot het besef dat een ander, in dit geval dus je ex, er lang niet zo veel meer toe doet want je bent al samen met je meest geliefde persoon, jijzelf. Richt je dus in eerste instantie op jezelf; verbeter jezelf als je nu niet van jezelf houdt, en vanuit die positie kan je daarna weer liefde aan een ander gaan geven. En dan doet het er dus plots ook niet meer toe of dat per sé je ex is of een ander. Liefde geven vanuit een overlopende emmer zoals ze dat zo mooi noemen. Dus niet richten op hem, maar richten op jou.

Wat voor mij en vele anderen goed blijkt te werken is door een lijst te maken van wat je van jezelf met alles wat je van jezelf geweldig vindt. Alles waarom je van jezelf houdt. En bewaar die lijst. Bewaar hem, lees hem, lees hem nog een keer, en nog een keer, en nog een keer. Werken aan je zelfvertrouwen dus.
Het zou ook kunnen dat je bij jezelf punten tegen komt waar je niet eerder bij stil hebt gestaan, waar je misschien zelf wat aan wilt doen. Dan is dit het moment om dat te gaan doen. Verbeter jezelf, en maak jezelf nog meer de ideale persoon die je wilt zijn.

En ja, dat is moeilijk als je gedachten continue naar je ex afdwalen. Ik weet er alles van helaas. Maar dat is wel precies wat er bedoeld wordt met dat je pas van een ander kan gaan houden als je van jezelf gaat houden. Anders blijf je jezelf continue maar in de weg zitten, jezelf wegcijferen vanwege de ander en dat werkt niet. Dat breekt je op den duur hoe dan ook op. Kijk dus elke keer als je het even niet meer ziet zitten in de spiegel, pak de lijst erbij met je eigen kwaliteiten en waardeer jezelf, hou van jezelf en dan komt de rest allemaal weer vanzelf op z’n pootjes terecht.

Heel veel succes ermee in ieder geval