Vandaag bijna de laaste dingetjes afgerond met mijn ex. Er staan alleen nog wat spulletjes die weg moeten en dan is er niets meer wat ons nog bind. snik.
Ze vertelde me nog dat de afstand naar mij toe steeds groter word ipv kleiner. Dat is in ieder geval duidelijk maar niet wat ik wilde horen.
Tevens gemeld dat ik nog wel een weekje op vakantie ga waar wij eigenlijk samen naar toe zouden gaan. Ze vond het fijn dat ik nog een weekje ging en dus niet mijn hele vakantie verpest heeft.
Het blijft natuurlijk zuur om daar alleen heen te gaan waar we zo graag samen naar toe wilden.
We hadden het nog over dat het goed is dat we nu niet samen daar zitten. Dat zou een rare situatie zijn geweest en ook erg moeilijk en confronterend als je weet dat je uit elkaar gaat.

Ben alleen en moet alleen en ga alleen en alleen alleen alleen .... en ik wil niet alleen ik wil met haar.
Ze zei nog dat we afspreken dat we elkaar in iedergeval over een jaar zien en dan zal ook ik zeggen dat het beter is dat deze relatie gestopt is. Want dat vind ik nu niet. Ik wil vechten voor ons. Waarschijnlijk heeft zij gelijk. Voor haar is het allemaal duidelijk. Plus dat haar hart op dit moment ook bij iemand anders ligt die waarschijnlijk niet haar volgende partner word maar op dit moment wel haar steun en schouder. Dat doet zeer. Er zit iemand waar ik eerst zat en das zeer Kl**te.
Ik troost mezelf maar met het feit dat hij dan ook de mindere kanten van haar heeft.

Er is niemand meer verliefd op mij, niemand die mij lief heeft en mij knuffeld en troost. Wat een leeg gevoel zeg. Bah!
as Zaterdag 's morgensvroeg vertrek ik. Probeer er nog wat van te maken. Nog een beetje te genieten want staks moet ik weer werken. En dan begint de koude winter weer. Met die lange donkere dagen zonder mijn scheetje.