Hallo allemaal,
Ik schrijf eigelijk niets meer,maar lees nog wel dagelijks de blogs van andere.
Ook ik heb eindelijk rust gevonden.En denk dat de les die ik hieruit (ldvd)heb moeten (en nog steeds) leren is dat ik de rust in mezelf moet zien te vinden,dit gaat steeds beter.Ik begin het steeds prettiger te vinden in mijn eigen huis,lekker een boek lezen of een filmpie kijken.Ik hoef niet meer zo nodig te vluchten......en als ik mijn huis uit vluchte,dan weer de onrust en gauw weer naar huis te willen.
De grote pijn is weg net zoals het verdriet.Het heeft niet zo mogen zijn,daar heb ik me nu bij neer gelegd.
Het enige waar ik nu nog van af moet is dat hij nog steeds zo'n 80% van de dag in mijn hoofd zit.
Ooit hoop ik hem tegen te komen,en dat hij dan ook kan zien dat het goed met me gaat,en dat ik dan ook heel rustig ben,zoals ik me nu voel,en niet de spring in het veld die met een poker face heeeeeeel popie deed van......kijk eens hoe geweldig het met me gaat ,zoals ik destijds deed, toen ik hem nog weleens tegenkwam.Mss heel kinderachtig,maar ik gun het hem gewoon niet dat zijn laatste beeld van mij een wanhopig wrak was die smekend op haar knieen lag voor hem.