Lieve en soms niet zo lieve allemaal,
Op mijn eerdere blog heb ik verdomd veel kritiek gekregen, ook via PB's en ik trek dat niet.
Jullie hebben gelijk dat ik niet goed bezig ben en geloof me, ik weet zelf verrekte goed hoe het werkt. Alleen werkt het bij mij nou eenmaal anders.
Mensen kunnen je heel goed vertellen hoe het moet, wat je moet voelen, hoe je je moet gedragen als het over liefde gaat, maar we zitten allemaal anders in elkaar. Ik ben niet gemakkelijk als het over liefde gaat. Ik wil teveel, ik wil gelukkig zijn met een man die ook kan geven i.p.v. alleen maar te nemen. Iemand die me respecteert, me op sommige momenten verwend en me zo af en toe op handen draagt. Ik zou omgekeerd precies hetzelfde doen.
Ik merk dat ik steeds verder val, mijn emoties niet meer onder controle heb, moeite heb om me op werk te concentreren. Ik zal blij zijn als ik de bodem heb geraakt, want van daaruit kan ik alleen maar omhoog. Ik heb eerder op die bodem gebivakkeerd en weet dat ik eruit kom. Met hulp, dat wel, maar het moet gewoon lukken.
Dus hierbij, mijn oprechte excuses als ik mensen heb gechoqeerd met mijn eerdere blog. Ik heb alleen mijn gevoel verwoord.
Liefs van mij.
@Annabelle
Lieve Annabelle,
Je moet natuurlijk niet verder vallen, juist omhoog klimmen en je happy gaan voelen.
Jou behoort ook aandacht gegeven te worden door je man, anders komt er iets in je in opstand.
Logisch!
Misschien kun je er uit komen door er over te praten of van je af te schrijven met Ldvders hier.
Zoek de oorzaak lieverd!
lief
Lief en daar moet ik dan gelijk weer om huilen, als iemand lief is voor me.
Pfff ik moet echt iets gaan doen. Wat een emotioneel wrak.
Annabelle
Ach lieverd toch!
Werk aan de winkel om weer je 'ik' te vinden, jij bent ook belangrijk!
Het voelt goed jezelf weer terug te vinden.
Re:
Nooit je excuses aanbieden wanneer je je hart/gevoel volgt.
Voor mensen die echt vooruitgang of verandering willen is dit geen beste plek meer......
Annabelle
Je hoeft je niet te verantwoorden, he, waarom je leven zo in elkaar zit als het zit. Weet dat er meer mensen zijn, die met soortgelijke problemen worstelen. En dat het anderen niet past om daarover te oordelen. Maar niet alles is "oordelen'' hoor.... Mensen proberen je ook goede raad te geven...... Of je daar wat mee kunt, dat is dan weer helemaal aan jou.
Het is geen makkelijk pad, soms... Liefde en relaties...... Soms is het een heel hobbelig pad, ik denk dat we dat hier allemaal snappen. Hoe hobbelig jouw pad dan weer precies is, dat weet alleen jij.
Ik denk altijd in dit soort situaties dat je effe afstand moet krijgen. Je hoofd los maken van al die onrust, van die zoektocht naar erkenning en waardering en liefde van de buitenwereld. Dat je meer in jezelf moet gaan terugtrekken. Je eigen holletje, met minder relaties, maar met alleen jezelf. En dan proberen te denken... Ach Fuck It.... Ik kan het gewoon ook helemaal zelf, helemaal alleen. Mij geeft dat altijd wat rust.
Heeeeel veel sterkte!!!!!
Waterman
sterk
Ik vind jullie allemaal zo sterk! Of is dat buitenkant?
Herkenbare problemen hoor
Lees mijn eerste blogs er maar op na.... Maar al doende leert men, he.... Schade en schande maar zoek je eigen paadje er in, zoveel heb ik wel geleerd....
Sterk
Annabelle...ik was ook een wrak...tijd heeft mijn wonden geheelt!
euh
bijna dan.
hlim / Annabelle
Hlim daar heb jij een punt met ''dat je er bijna bent''
Tijd heelt echt alle wonden Annabelle
Sterkte
kiki
Kiki en Annabelle
Het punt is denk ik dat het mijn tijd nog niet is?
Nog even weggetje doorlopen?
Wel uit de achtbaan gestapt...gelukkig!
Ook jij Annabelle...jij kunt je weg vinden.
Jij ook Kiki
Het leven is prachtig
I know en daar werk ik ook hard aan.... ik zit niet in een 8baan maar in een droger...
sterk?
Je bent op de bodem geweest en er weer uitgeklommen! Nu toon je weer vechtlust en weet dat zelfs als je valt je er weer uit zal klimmen!
Als je dan niet sterk bent weet ik het niet meer!
annabelle
Zoals andere al zeiden, voor gevoelens hoef je nooit je excuus aan te bieden. Het is erg dapper je kwetsbaar op te stellen! Hoewel ik niet voor je hoop dat je echt naar de bodem valt. Misschien beter als je je tijdens de val kunt vastgrijpen en vanaf daar weer naar boven kunt klimmen. Naar boven kom je misschien toch wel, maar liever 20 meter klimmen dan 50
Hoewel ik natuurlijk begrijp wat je bedoelt.
Heel veel sterkte lieve Annabelle!
warme groetjes
lief
Zoals ik net al zei hierboven. Wat een lieve reacties. Jullie hebben geen idee wat dat met me doet.
Annabelle
Annabelle, natuurlijk heb jij er ook recht op dat je wordt gerespecteerd en op af en toe op handen gedragen wordt! Helemaal niks 'geks' aan!
Heeee poem
Je bent er weer
Annabelle
Hi Annabelle, vele onder ons hebben op een gegeven moment de absolute "Rock Bottem" bereikt.. Ook ik, zie mijn eerdere blogs maar.
Wat ik je eerder zei, het is écht niet erg om hulp te zoeken.. je loopt hier al een tijdje mee en ik ben bang dat je dieper zal gaan vallen. Ik ben nu ook gelukkig aan de betere hand maar dan wel met professionele hulp en ik kan oprecht zeggen dat ik hier HEEL blij mee ben.
Het is toch fijn om face 2 face met iemand te praten, vooral wanneer iemand verder van je af staat. Ik denk dat het een overweging waar is toch?
Annabel
Ik wil teveel, ik wil gelukkig zijn met een man die ook kan geven i.p.v. alleen maar te nemen. Iemand die me respecteert, me op sommige momenten verwend en me zo af en toe op handen draagt. Ik zou omgekeerd precies hetzelfde doen.
Dit lijkt mij heel reëel.. In plaats van teveel.
Doet je huidige partner dat niet?
Hoe is hij wel tegen je?
Hoe ben jij tegen hem?
Is dat ergens in de loop der tijd veranderd?
Waarom vind jij respect en op handen dragen überhaupt "teveel" gevraagd van je levenspartner?
En zowel geven als ontvangen in balans..
Staat toch wel in de top 10 "voorwaarden voor een goede relatie"!!
Als jij de enigste bent die geeft is er toch behoorlijk wat mis.
geven en nemen
Ik heb hem voor MIJN verjaardag een weekend weg gegeven. Vond dat we wel een opkikker konden gebruiken in de relatie. Hij had niet eens de moeite genomen een kadootje mee te nemen. Een bosje bloemen was genoeg geweest.
Zo is onze situatie, al enkele jaren. Het breekt mijn hart.
Annabelle
Dat is naar. Je verdient beter!!!
Niet leuk...
Dat het je hart breekt snap ik helemaal.
Waardoor zou dat kunnen komen?
Als
je er niet over uit wil weiden, snap ik wel hoor.
Ik las net je eerste blog nog eens door.
Annabelle
Waarom blijf je bij een man die je hart breekt?
Wat zegt jouw omgeving eigenlijk?
Breekt het hun hart ook niet jou zo ongelukkig te zien?
ja...
Mijn echte goede vriendinnen begrijpen niet dat ik blijf en zelfs mijn dochter van 14 heeft hetzelfde gezegd. Hoe erg is het als je kind van 14 zich daarmee bezig moet houden. Maar we zijn ook heel goed in de schijn ophouden. Kwestie van 'overleven'?
Annabelle
Waarom denk je zelf dat je blijft?
Hoi Annabelle
Vooropgesteld heb je mij niet gechoqueerd en al had je dat wel dan ben je daar geen excuses voor verschuldigd wat mij betreft hoor.
Je bent hoe en wie en wat je bent, in hoeverre je dat kunt en wilt veranderen... tja dat is aan jou en verder aan niemand lijkt me.
Dat gezegd hebbende, als je hier je verhaal doet heb je wel kans dat mensen daar hun mening over geven en soms kan die mening (behoorlijk) afwijken van hoe je er zelf tegen aan kijkt en/of van wat je zou willen horen.
Zoals je het in dit blog verwoord lees ik het al anders dan in je eerdere blog, uiteraard is het in een relatie wel fijn als er wederzijds respect is en niet alles van 1 kant hoeft te komen, maar ik zou dan zelf denk ik op een gegeven moment wel mijn conclusies trekken en de relatie be-eindigen of de confrontatie aangaan, want doormodderen wordt het niet beter van lijkt me?
Al eens relatie therapie overwogen? Het grootste probleem in elke relatie is communicatie, je man heeft wellicht helemaal niet door hoe ernstig de vlag er voor staat? Soms kan een klein zetje al hele grote gevolgen hebben.
Sterkte iig Annabelle