Er zijn momenteel 0 gebruikers en 10 gasten online.
De Eiffeltoren in Parijs
25 december 2000. Parijs.
We gingen naar Parijs, een weekendje weg. Het voelde goed, en met de kerstdagen hebben we daar kerst gevierd.
Saampjes, in hevige noodweer toen daar, en we bezochten uiteraard de Eiffeltoren.
Tot de eerste verdieping, hoger wilde ik niet, ik durfde niet.
Simpel, ik durf(de) nee te zeggen.
Zo stonden we daar, op die mooie Eiffeltoren, verliefd en elkaar vasthoudend, voor altijd!
Waarom deze intro? De meesten weten hoe het nu met me gaat.
Maar toch, iets houdt me al een paar dagen bezig.
Afgelopen donderdag was het laatste afsluitende gesprek ivm de omgang van Nathan. Het was goed, we zijn allebei tevreden.
Na afloop van het gesprek, bedankten we de bemiddelingsmedewerker, en liepen samen opgewekt en tevreden naar buiten.
De vrouw die ik eens zo beminde, zo liefhad, liep naast me als een willekeurige voorbijganger.
En ja, soms ik keek ik even stiekum naar haar, en keer haar even aan. Twee mensen, samen twee kinderen, maar niet meer samen.
We spraken even met elkaar, ze vroeg of ik al iemand anders had.
Ik lachte maar wat, onverschillig, wat moet ik daarop zeggen?
Totdat ze me ineens vertelde dat ze was weggeweest met haar vriend. September jl naar Parijs.
Ze herinnerde ons aan het bezoek toen in die Eiffeltoren. Mijn gedachten gingen terug, en ik glimlachte.
Dat was voor mij een mooi moment.
Lachend vertelde ze dat ze helemaal bovenin was geweest, en liet nog een foto zien op haar telefoon.
Ze herinnerde mij nog dat ik niet bovenin wilde, maar dat ze er nu geweest is.
Ik weet dat ze het niet zo bedoelde, maar toch.
De laatste dagen moet ik daar vaak aan denken. Twee keer is ze daar nu geweest. Met mij, en met haar nieuwe vriend. Allebei luisterend naar de (toevallige) naam: Ron.
De een in het topje geweest met haar, de ander maar op de eerste verdieping.
Wakker heb ik er niet van gelegen, maar zo nu en dan denk ik eraan terug.
Liefst had ik daar met haar op het topje willen staan, maar het zat er niet in. Iemand anders heeft die positie ingenomen.
Ik kijk dan maar weer naar het kaartje van mijn zoontje: IK MIS JE ....ENORM xxx Nathan.
Mag dat mijn top zijn. En daar hoef je echt niet altijd bovenin en vooraan te zitten.
En dan neem ik graag die lagere positie in.
Want ik kan nu bouwen voor een nieuwe toekomst met mijn zoontje.
Wij, saampjes weten, hoe klein hij ook is, dat we saampjes aan de top staan: onze top.
Zijn papa, en mijn Nathan.
Wat is dat toch een geweldig gevoel!
Ron
x
- Ron038's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Ron038
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
Ron,Jouw Nathan is jouw top
Ron,
Jouw Nathan is jouw top voor je. Wat maakt het nu uit of je op de top van de Eiffeltoren of op de eerste verdieping bent geweest. Je BENT er geweest en wel samen met haar toen op dat moment. Dat is toch leuk. Niet zo aardig ook van haar vind ik om dit zo te vertellen vind ik eigenlijk. Ook een beetje toevallig? dat ze in september ook naar Parijs is geweest denk ik dan. Zo van even inwrijven dat ze nu wel tot aan het topje is geweest. Maar daar moet jij je maar lekker niets van aantrekken. Jij hebt Nathan. Jouw TOPPER. Die is weet ik hoeveel meer waard dan een tripje tot aan het topje van de eiffeltoren. Jij blijft altijd zijn pappa! Succes Ron.
Lieve Ron, Hoeveelste
Lieve Ron,
Hoeveelste verdieping..? Dat doet natuurlijk helemaal niet meer terzake... Je bent haar toch kwijt, of je nu wel of niet destijds hoger was gegaan:-)
Laat je niet met terugwerkende kracht nog onderuit halen... je bent over haar heen, dus maakt niet meer uit... boeiend hee...welke verdieping...
Het gaat in relaties gelukkig om andere zaken dan hoe hoog je op de Eiffeltoren durft. (Ik zelf durfde trouwens ook maar tot de 1e, en die open lift vond ik helemaal eng...)
Het gaat om hoe je bent tov je geliefde, hoe veel aandacht je geeft,
hoeveel liefde je hebt. Ik hoop voor haar dat ze dat wat krijgt van haar nieuwe liefde, maar dat hij hoger dan jij durft in de Eiffeltoren is daar geen enkele garantie voor:-)
Dat jij daarnaast de leukste papa bent, dat weten wij allemaal,
liefs,
Geraldine.
Lieve Geraldine en
Lieve Geraldine en Selas,
Nee natuurlijk doet de verdieping niet ter zake.
Lekker belangrijk, in mijn taal: geneuzel!
Mijn Nathan staat nog hoger dan welke toren ook. Dat bedoelde ik weer te geven.
Ik ben nu zo gelukkig dat ik er voor hem kan zijn. Dat is wat telt.
Hoe hoog je ook kan reiken, of hoe hoog je durf te gaan.
En ben ook blij dat jij er nog altijd bent. Je leest ons dus nog, en je bent er altijd.
Dat doet mij zoveel plezier. En doe het ook voor anderen.
Je kan niet gemist worden, of je nu dat wel of niet weet.
Soms maar dat is raar wat ik nu zeg, soms moet iemand die zoveel betekent voor een ander, eigenlijk een ere-plaatsje krijgen op deze site.
Als er minimaal eentje is die dat verdient tot zover, dan ben jij dat wel.
@ Selas, ik leef ook met je mee kerel.
Ik lees je, don't forget.
Ron
Er is geen weg terug, je moet er verder doorheen!
Lieve Ron, dat is echt lief
Lieve Ron,
dat is echt lief wat je zegt... Ik lees natuurlijk nog de blogs van "mijn" lichting
... waar jij onder valt Ron... 
En Kimmie had mij een p.m-tje gestuurd, dan reageer ik ook altijd.
Maar ben heel blij dat je het zo opvat als je net schrijft dat je doet. En Roel heeft wel gelijk, het heeft iets van opscheppen, wat zij bij jou deed... en dat is altijd een zwaktebod... wat probeer je met dat opscheppen in feite te verbloemen?
Diegene die er het minst belang bij heeft om te winnen, heeft de sterkste positie... (gezegde)...
Liefs,
Geraldine.
Weet je wat ik denk Ron?
Weet je wat ik denk Ron? Iemand die heeeeel erg gelukkig is in haar relatie, zal nooit de behoefte hebben om dit aan jou te vertellen. Een beetje kinderachtig en zonder niveau vind ik het ook zeker wel. Nananaaa, ik ben boven geweest, ben je dan gelukkig??????? Zo dus je bent boven geweest...en dan???? Je ziel lichaam is wel boven maar je geest niet.Echt niet. En dat voelt zij ook wel! Ik weet het ZEKER. Zouden er geen gedachtes door haar hoofd flitsen dat ze daar samen was geweest met de echte(!) papa van Nathan, van wie Nathan zielsveel houdt???? TUURLIJK! Ze probeert nu haar spijt die af en toe weer naar boven komt drijven weer omlaag te drukken met kinderachtige opmerkingen als; "ik ben helemaal boven geweest nanananaaaaaaaanaaaaa" Of het helpt?? Denk het niet. De wittebroodsmaanden zijn voorbij en ieder mens heeft zijn gebreken en zwakke punten en ook hij, dus....
Trek er niets van aan en zeg opmerkingen terug als; "oh ik was ook helemaal boven geweest, ik was er met EEN vriendin en die sleurde me naar boven, ik dacht dat ik niet durfde maar...." Hahaha...Dan zal het flink bij haar knetteren in haar hersens Ron.
Laat je niets wijs maken door die egoistische wijsneus die haarzelf niet en laat staan een ander GELUKKIG kkan maken.
groet roel
Oh ja, en Ron de beste wraak
Oh ja, en Ron de beste wraak is om als Nathan komt hem de beste tijd van zijn leven te geven en hem zeer gelukkig maken, dat ze bij haar thuis zullen denken van ; "zie je...als hij bij hem is, is hij zielsgelukkig...." en laat niets merken van af en toe jou gedachtes aan haar. Want die heeft zij ook wel. Laat zien dat je gelukkig bent met Nathan! Want dat is hij echt niet in dat ongelukkige gat waar je ex in zit. Maak hem 100x zo gelukkig dan dat hij bij hen is. Dat zal knagen!echt!
Who's the man!!!! Ron natuurlijk!!!
groet roel
En wanneer ga jij :-)
Ron,
En wanneer ga jij met je zoon helemaal bovenin de eifeltoren staan?
Puk
(Die ook nog blijft lezen en nog geen afscheid neemt)
Lieve Ron, Kan me er wel
Lieve Ron,
Kan me er wel iets bij voorstellen dat je er even aan terug denkt.... Niet over die verdieping, maar wel het moment, de herinnering.
Wel toevallig. Vorig jaar rond deze tijd kreeg ik van mijn ex een lang weekendje Parijs voor m'n verjaardag.
Dat was helemaal leuk, gezellig, goed. Echt onwijs veel gelachen samen....
Ik denk eraan terug als dat ik OOK een hele leuke tijd met hem heb gehad.... Die heb ik toch maar mooi beleefd en pakken ze me niet meer af..... En verder, ik durfde niet helemaal naar de top, kreeg spontaan hoogtevrees haha....
Hij zal die top straks met een ander bereiken, en dat is prima zo, aangezien wij het samen nooit zouden kunnen bewerkstelligen.
Ron, voor ons allemaal hier komt er nog iemand waar wij mee naar de top gaan....... Daar blijf ik nog altijd echt in geloven!
liefs
ook wij...
en toen kwamen de tranen, ik zit te brullen achter de computer. Ook wij, ook wij hebben een geweldige tijd gehad in Parijs. Ook de Eiffeltoren (de tweede verdieping, maar wat doet dat er toe?). Zijn lievelingsfoto van mij...ik, lachtend op de tweede, terwijl hij een foto van me maakt op de eerste...onze hele toekomst lag nog open. En nu? Dat weet niemand.
you never know how the wind will blow...
@ Roel Bedankt voor je
@ Roel
Bedankt voor je reactie. En nu is het al zo, als Nathan bij me is geweest, hij het thuis de hele week er over heeft, dus dat zit wel goed.
En ach, ik heb geen wraak gevoelens. Zit niet in me.
Mijn tijd zal nog wel komen
@ Puk
Nu nog niet hoor. Ventje is pas 4,5 jaar.
Maar we gaan er zeker een keertje in, zoals er nog zoveel leuke dingen in het verschiet liggen
@ Lin
Zo denk ik er eigenlijk ook wel over.
Ik kijk er ook op terug als een leuke en fijn weekend, toen met haar.
Ik werd alleen even herinnerd door haar.
En wij samen hebben dus hoogtevrees. Dan zullen wij letterlijk nooit de top bereiken van die Eiffeltoren, maar figuurlijk gaan wij met ons allen naar de top
@ Janneke
Je hebt het nu zo zwaar he meis. Ik leef met je mee, lees je blogs.
Probeer wat afstand nu van hem te nemen. Moeilijk is dat zeker, haast onmogelijk. Maar het kan wel. Net als ik, net als anderen.
Je zult er doorheen komen, met vallen en opstaan.
Hou je sterk hoor!!
Bedankt allemaal voor jullie reacties weer.
Liefs
Ron
Er is geen weg terug, je moet er verder doorheen!
Je hebt een gave om uw
Je hebt een gave om uw emoties en gedachtes over te zetten in tekstvorm en de mensen ermee te raken
De reacties spreken altijd voor zich.
En uw zoon zal nooit twijfelen, als hij moet kiezen tussen met 'papa' op het eerste verdiep of met 'de vriend van' op het hoogste verdiep.
De band tussen een kind en zijn moeder/vader is zoveel sterker dan gelijk welke andere band. Het is het mooiste wat er is.
Uw tijd komt idd nog. Zoals voor iedereen hier.
Jou tijd zal nog komen,
Jou tijd zal nog komen, zeker en het is al begonnen met komen. Beetje bij beetje, zou je zulke opmerkingen hebben gehoord toen je haar voor het eerst samen met hem zag, of een paar weken later? Nee, toen kon er zelfs geen gesprek vanaf.
"ik ben boven geweest"...GEFELICITEERD en nu? Ben je nu gelukkig? Heb het ook aan mijn zus gevraagd en ze zegt dat zo'n opmerking heel veel zegt. Ze voelt nu pijn en probeert jou dat ook een beetje te laten voelen zodat jij je zogenaamd rot zal gaan voelen door die opmerking van haar. Gedeelde leed zullen we maar zeggen, dat wil ze.
Ik denk eerder dat ze gedacht heeft; "hmmm hier zit ik dan boven met Nathan's nep-papa, van wie Nathan natuurlijk nooit echt zoveel zal houden als de echte papa...."
Die kerel van haar heeft ook wel slechte eigenschappen , maar die zie je niet in de wittebroodsmaanden, maar het zal zich langzaam maar zeker opstapelen. Het enigste wat jij moet doen Ron, haal Nathan op, kleed je goed, blijf lachen, blijf happy en laat haar gewoon niets merken dat je af en toe nog gevoelens hebt voor miss-egoist. Dat zal zeker helpen.
groet roel
@ Ron, Die herinneringen
@ Ron,
Die herinneringen zijn eigenlijk toch niet meer dan logisch... Jij schrijft er hierover, en inderdaad, dan komt er bij mij ook een herinnering naar boven dat ik daar met hem geweest ben en een leuke tijd heb gehad! Doet alleen geen pijn of verdriet meer, maar het is prima zo.
Idd, ik zal de letterlijk die top niet gaan bereiken, maar figuurlijk blijf ik erin geloven dat dat voor ons allemaal ooit zal komen. Dus ook zeker voor jou!!
Liefs lin