Ik weet niet meer wat ik moet doen, ik moet zo hard leren voor aankomende week maar het lijkt wel alsof ik niets in me opneem.
De hele tijd verschijnen de herrineringen van ons uit 't niets weer voor mn ogen ik kan me geen 5min. concentreren.

Ik word echt gek heb ik 't gevoel, ik wil nog zoveel zeggen terwijl ik juist al teveel heb gezegd en ik nu niets meer kan zeggen. Ik wil dingen terugnemen, goedmaken maar het kán niet meer. Het is zoveel makkelijker om iets goed af te sluiten ipv het dood te laten bloeden en dan zelf met alles te zitten.
Hoelang gaat dit nog verder? Wanneer kan ik dit loslaten en accepteren dat het nu gewoon niet kan en dat ik ooit nog wel de kans krijg om alles uit te leggen als dat dan nog nodig is.
Ik word gek van dat schuldgevoel, ik dacht altijd dat je iets heel erg moest voelen en dat 't daarna minder wordt.. Dat je 't niet moet wegstoppen. Maar het wórdt niet minder het blijft een sloopend zwaar gevoel en ik wil zo graag mezelf weer los zien van hem.
Alle leuken dingen los zien van hem.
Weer echt voor mezelf gaan, trots zijn ipv mezelf alleen maar de schuld geven van alles.

Hoe kan zoiets groots en moois zomaar weg zijn.. Ik kan het nog steeds niet geloven. Als ik alles over mocht doen, goed, zou ik het zo doen. Want dit ben ik niet meer, ik wil mezelf terug en ik wil weer genieten ik ben nog zo jong en ik genoot altijd overal zo intens van.
Alles is zo leeg zonder hem.

Ik heb mezelf ook zo aangepraat dat 't mijn schuld is, ik ben gewoon vergeten wat zijn aandeel was als ik terugkijk zie ik mezelf alleen maar als heks door onze relatie vliegen terwijl ik weet dat dat niet zo is, het is ook pas sinds 2 maanden dat ik dat zo zie terwijl het al 9 maanden over is. Hij heeft mij ook nooit de schuld gegeven, maar dat neemt niets weg van alles. Het is een feit; als ik hele belangrijke dingen anders had gedaan.. Dan was ik nu niet zo gebroken.

Pffff ik hoop echt dat dit snel overgaat, en dat hoop ik trouwens voor IEDEREEN want dit is echt levensbepalend.

'' Ik had toen niet in de gaten
Hoe gelukkig ik moest zijn
Met elke kus, met elke lach
Jij hield nog echt van mij

Al kon 't
Wou ik nog niet terug
Omdat ik weet hoe dat dan gaat
Ook dan zing ik dit liedje ooit
Ook dan is het te laat ''