Hallo Murderwalk,

.........Misschien ben ik ooit klaar om je los te laten, maar nu nog niet.

Oké man, dat snappen we hier allemaal we voelen of hebben gevoeld wat jij nu voelt. Je hebt uiteraard onze sympathie. Ik heb echter nog een vraag. Je bent hier nou voor de derde keer? Hebben jullie nooit deskundige hulp ingeroepen zoals bijvoorbeeld relatie therapie?

Zoals je zelf bemerkt lukt het gewoon niet zo? Komt er dan nog een 4-de keer of een 5-de? Eens moet er VOOR JULLIE BEIDE een eind komen aan het lijden. Geef ons alsjeblieft wat meer informatie zodat we je beter gaan begrijpen, oké?

Is er nog een ander cliché dan sterkte?

Niet veel keus denk ik.

He Murderwalk hou je taai he?

Schrijf gauw weer iets.

Warme groet van Quasimodo.

Oké Murderwalk,

Ik ben begonnen te lezen bij het begin. Is nu bijna 6 maanden geleden he? Ja, ik vind vooral je eerste gedichtje echt heel mooi.

Na het onderstaande te hebben gelezen allerbeste Murderwalk, spijt het me zeer dat ik toch een paar onaardige opmerkingen moet schrijven.

1. Jij hebt je “lieverd” op een immens hoog voetstuk geplaatst, zij is je Godin geworden!
2. Daardoor heeft zij welhaast absolute macht over je, zoals je weet …….. macht corrumpeert.
3. Jullie relatie is derhalve totaal uit evenwicht geraakt.
4. Telkens lees ik dat ze haar macht misbruikt, wat je eigenlijk aan jezelf te danken hebt.
5. Telkens reageer je met nog meer liefde terug.
6. JIJ BELOONT HAAR SLECHTE GEDRAG…….!! Waardoor ze zo mogelijk nog slechter wordt.
7. Jij bent veel te lief en op de verkeerde planeet geboren.
8. Heb jij nog een beetje ZELFRESPECT & EIGENLIEFDE?
9. Het lijkt mij welhaast onmogelijk dat jullie relatie op enigerlei wijze ooit “gezond” wordt.
10. Ik denk dat je er voor je eigen bestwil een keer een eind moet maken aan deze relatie en na je helingsproces een cursus assertiviteit MOET gaan volgen. Pas daarna zou ik aan een andere relatie beginnen.
11. Ja, het wordt vreselijk zwaar voor je, maar het is te doen, echt.
12. Kies de weg naar je vrijheid, tenzij je een sadomasochist bent en het fijn vind om te blijven lijden.
13. Ik vind het zelf zwaar waardeloos om je mijn ongezouten mening te moeten vertellen maar soms moet je blind verliefde mensen pijn doen opdat ze een keer WAKKER worden.
14. Ik neem het risico dat je boos op me bent op de koop toe, voor jouw toekomst.
15. Ik hoop van ganser harte dat je ooit weer een gelukkig mens zal worden.

Met spijt in mijn hart, Quasimodo.

Jij schreef:
Vrij, 24/06/2011 - 14:26 — Murderwalk (Jente)
Het is nu 3 weken uit met mijn vriendin.

Vrij, 15/07/2011 - 03:42 — Murderwalk
Ik mis je, en ik mis mezelf.
Je hebt mijn hart in je handen. Nog steeds, en de klok tikt.
Vergeet niet, dat elke slag van de wijzer, mijn hart doet krimpen.
Ik wacht, ik mis en ik hou.
Jij alleen hebt de sleutel naar wat mij verlossing kan bieden.

Woe, 26/10/2011 - 18:46 — Murderwalk
Sinds twee maanden ben ik terug (voor de tweede keer) samen met mijn ex. Alles ging supergoed, tot twee weken geleden. Plots voelde ze zich weer niet goed bij me (ook de reden van de twee vorige breuken). Ik heb haar gevraagd om geen definitieve breuk, maar om een pauze. Dit was een wilde gok, het was dat of haar kwijt raken. En ik wil haar niet voorgoed kwijt. Ik hou echt enorm van haar. Ze is altijd al erg wisselvallig geweest, maar dat ze nu al terug een breuk wou, verbaasde me echt. Ik weet totaal niet hoe ik een 'pauze' aan moet pakken. En hier zit ik dan weer, in zak en as. Vol verdriet, angst en mezelf te martelen. Ik wil haar gewoon niet kwijt.

Zat, 03/12/2011 - 17:42 — Murderwalk(1)
Hier ben ik weer, voor de derde keer.Vol van verdriet, ook al is het nog niet zover.Ik voel het aankomen. Af en toe vang ik een glimp op, van de echte jij, die zoveel liefde en warmte uitstraalten die weer zo snel vervaagt als een schaduw wanneer de zon ondergaat. Het is heus niet zo, maar het lijkt alsof jij de de enige bent, die mij kent.En de enige om wie ik geef. Misschien ben ik ooit klaar om je los te laten, maar nu nog niet.Elke traan houd jou in leven.

Zat, 03/12/2011 - 17:42 — Murderwalk(2)
Ja hoor, ik ben hier voor de derde en telkens om dezelfde persoon. Je kan enkele van mijn vorige blogs lezen voor meer info. In korte lijnen zal ik het even schetsen. Ze verlaat me. Neemt meteen een ander. Doet rot tegen me. Telkens ik na enkele maanden de draad weer oppik wil ze me terug. Dan gaat het even goed. En dan begint het hele spelletje weer opnieuw. Ik dacht dat het minder pijn ging doen. Maar het blijft maar pijn doen. Ik kan niet eten. Ik durf niet slapen voor het gepieker. En ik kan haar niet laten gaan. Het is onleefbaar voor me geworden. 2 weken geleden postte ze nog een berichtje in de krant dat ze blij was met onze 4jaar lange relatie en dat ze zo van me hield. Nu weken later is het weer heel anders. Ze doet heel erg afstandelijk, laat weinig of niets weten. Trekt liever met een ander op, ... Ik begrijp haar niet.